Mariangelo Accorso

Italian writer
You can help expand this article with text translated from the corresponding article in Italian. (March 2011) Click [show] for important translation instructions.
  • View a machine-translated version of the Italian article.
  • Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-pasting machine-translated text into the English Wikipedia.
  • Do not translate text that appears unreliable or low-quality. If possible, verify the text with references provided in the foreign-language article.
  • You must provide copyright attribution in the edit summary accompanying your translation by providing an interlanguage link to the source of your translation. A model attribution edit summary is Content in this edit is translated from the existing Italian Wikipedia article at [[:it:Mariangelo Accursio]]; see its history for attribution.
  • You may also add the template {{Translated|it|Mariangelo Accursio}} to the talk page.
  • For more guidance, see Wikipedia:Translation.

Mariangelo Accorso or Accursio (Latin: Mariangelus Accursius; 1489 or 1490 – 1544 or 1546) was an Italian writer and critic.[1]

Biography

He was born at L'Aquila (Abruzzo), then part of the Kingdom of Naples.[2]

He was a great favourite with Charles V, at whose court he resided for thirty-three years, and by whom he was employed on various foreign missions. To a perfect knowledge of Greek and Latin he added an intimate acquaintance with several modern languages. In discovering and collating ancient manuscripts, for which his travels abroad gave him special opportunities, he displayed uncommon diligence. His work entitled Diatribae in Ausonium, Solinum et Ovidium (1524) is a monument of erudition and critical skill.[3] He was the first editor of the Letters of Cassiodorus, with his Treatise on the Soul (1538); and his edition of Ammianus Marcellinus (1533) contains five books more than any former one. The affected use of antiquated terms, introduced by some of the Latin writers of that age, is humorously ridiculed by him, in a dialogue in which an Oscan, a Volscian and a Roman are introduced as interlocutors (1531). Accorso was accused of plagiarism in his notes on Ausonius, a charge which he most solemnly and energetically repudiated.[2]

Works

  • Osco, Volsco Romanaque eloquentia interlocutoribus, dialogus ludis Romanis actus. Published probably in Rome, according to some E. Guillery, in 1513, to others by J. Beplin in 1515
  • Diatribae. Published probably in Rome; Latin detail is "Romae: in aedibus Marcelli Argentei, octauo Kalendas Aprilis 25 III, 1524"
  • Ammianus Marcellinus a Mariangelo Accursio mendis quinque millibus purgatus, atque libris quinque auctus ultimis, nunc primum ab eodem inuentis, Augustae Vindelicorum: in aedibus Silwani Otmar, May 1533
  • Magni Aurelii Cassiodori Variarum Libri XII. Item De anima liber unus. Recens inventi, & in lucem dati a Mariangelo Accursio, Augustae Vindelic.: Ex. aedibus Henrici Silicei, May 1533
  • Decimi Magni Ausonii Burdigalensis Opera, Iacobus Tollius, M.D. recensuit, et integris Scaligeri, Mariang. Accursii, Freheri, Scriverii; selectis Vineti, Barthii, Acidalii, Gronovii, Graevii, aliorumque notis accuratissime digestis, nec non & suis adimadversionibus illustravit, Amsterdam: by Ioannem Blaeu, 1671

References

  1. ^ Berardi, Maria Rita (2005). I monti d'oro: identità urbana e conflitti territoriali nella storia dell'Aquila medievale (in Italian). Liguori. ISBN 978-88-207-3879-2.
  2. ^ a b  One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Accorso (Accursius), Mariangelo". Encyclopædia Britannica. Vol. 1 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 122.
  3. ^ Inscriptiones sacrosanctae vetustatis non illae quidem Romanae, sed totius fere orbis summo studio ac maximis impensis terra marique conquisitae feliciter incipiunt. Raymundo Fuggero, Petrus Apianus mathematicus Ingolstadiensis & Barptholomeus Amantius poeta dedicaverunt, Ingolstadii : in aedibus P. Apiani, 1534
Wikimedia Commons has media related to Mariangelo Accorso.
Authority control databases Edit this at Wikidata
International
  • ISNI
  • VIAF
National
  • Norway
  • Spain
    • 2
  • France
  • BnF data
  • Catalonia
  • Germany
  • Italy
  • Israel
  • Belgium
  • United States
  • Czech Republic
  • Netherlands
  • Poland
  • Vatican
People
  • Italian People
  • Deutsche Biographie
Other
  • SNAC
  • IdRef


  • v
  • t
  • e