Joaquim Miret i Sans

Joaquim Miret i Sans
Información personal
Nacimiento 9 de abril de 1858 Ver y modificar los datos en Wikidata
Barcelona (España)
Fallecimiento 30 de diciembre de 1919 Ver y modificar los datos en Wikidata (61 años)
Barcelona (España)
Nacionalidad Española
Educación
Educado en Universidad de Barcelona Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Historiador Ver y modificar los datos en Wikidata
Miembro de
[editar datos en Wikidata]

Joaquim Miret i Sans (Barcelona, 17 de abril de 1858-Barcelona, 30 de diciembre de 1919) fue un historiador y académico español, miembro fundador del Instituto de Estudios Catalanes.

Biografía

Estudió Derecho en la Universidad de Barcelona y se doctoró en Madrid con una tesis sobre los Usatges (1892). Nunca ejerció de abogado sino que se dedicó a investigar intensamente el catalán medieval popular, mediante el estudio de textos y documentos religiosos y notariales, hasta el punto de ser el descubridor del texto catalán más antiguo, las Homilías de Organyà.

Introdujo en la historiografía catalana la confección de biografías de destacadas personalidades históricas, empezando por la de Alfonso II (1904) y culminando con la de Jaime I (1918). De entre su extensa bibliografía se pueden citar Investigación histórica sobre el vizcondado de Castellbó (1900),[1]Sempre han tingut bec les oques. Apuntacions per la historia de les costumes privades (1905-1906), Les cases dels templers i hospitalers en Catalunya (1910) y Documents sur les juifs catalans aux XI, XII et XIII siècles (1914).

Miret y Sans participó intensamente en la vida cultural y científica catalana y, durante diecisiete años, fue el secretario de la Real Academia de las Buenas Letras de Barcelona y el introductor del catalán en el boletín de esta institución. También fue colaborador de la Revista de la Asociación Artístico-Arqueológica de Barcelona (1898) y de la Revue Hispanique de París.[2]

En 1907 fundó, junto con siete personas más, el Instituto de Estudios Catalanes y un año más tarde fue uno de los principales organizadores del I Congreso de Historia de la Corona de Aragón. Falleció en Barcelona.[3]

Referencias

  1. Brutails, Jean-Auguste. «Joaquín Miret y Sans. — Investigación histórica sobre el vizcondado de Castellbó.». Bulletin Hispanique 3 (1): 67-68. ISSN 0007-4640. 
  2. Ossorio y Bernard, 1903-1904, p. 281.
  3. Roca y Roca, J. (24 de febrero de 1920). «Crónica catalana». Diario de la Marina (La Habana). año LXXXVIII (55): 10. 

Bibliografía

Enlaces externos

  • Institut d'Estudis Catalans, Joaquim Miret i Sans, semblança biogràfica. Conferencia pronunciada por M. Teresa Ferrer i Mallol
  • El fondo personal de Joaquim Miret i Sans se conserva en la Biblioteca de Catalunya
Control de autoridades
  • Proyectos Wikimedia
  • Wd Datos: Q2877117
  • Commonscat Multimedia: Joaquim Miret i Sans / Q2877117

  • Wd Datos: Q2877117
  • Commonscat Multimedia: Joaquim Miret i Sans / Q2877117