Martina Navrátilová

Martina Navrátilová
(1980) Irudi gehiago
Women's Tennis Association (en) lehendakari 1994 - 1995 Women's Tennis Association (en) presidentea 1979 - 1980
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Martina Šubertová
Jaiotza	Praga, 1956ko urriaren 18a (67 urte)
Herrialdea	Txekoslovakia  (1956 -  1981)  Ameriketako Estatu Batuak  (1981 -  Txekia  (2008ko urtarrilaren 9a -
Bizilekua	Sarasota (Florida) Řevnice Nokomis (Florida)
Lehen hizkuntza	txekiera
Familia
Ezkontidea(k)	Yulia Lemigova (en)  (2014ko abenduaren 15a -
Bikotekidea(k)	ikusi Rita Mae Brown Judy Nelson (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	txekiera ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	tenislaria, autobiografialaria, eleberrigilea eta idazlea
Tenis
Jokaera	ezkerra eta esku bakarrez errebeska jotze
Bakarka i/g	1442–219
Binaka i/g	747–143
Rankinga	1 tennis singles (en) (1978ko uztailaren 10a) 1 tennis doubles (en) (1984ko irailaren 10a)
Parte-hartzailea tennis at the 2004 Summer Olympics – women's doubles (en) (5.)
Entrenatzailea	Renée Richards
Lateralitatea	ezkerra
Pisua	65 kilogramo
Altuera	173 zentimetro
Jasotako sariak	ikusi Czech Medal of Merit : Václav Havel  (1998) Kiroletako Asturiasko Printzesa Saria  (1994) 100 Emakume (BBC)  (2013) International Tennis Hall of Fame  (2000) Associated Press Athlete of the Year  (1983) Associated Press Athlete of the Year  (1986) 100 Emakume (BBC) Silver Medal of the Chairman of the Senate : Miloš Vystrčil  (2023ko ekainaren 13a) Philippe Chatrier Award  (2009) Great Immigrants Award  (2008) GLAAD Stephen F. Kolzak Award  (2007)
martinanavratilova.com

Martina Navrátilová (Praga, 1956ko urriaren 18a) txekiar-estatubatuar tenislari profesional ohia da. Guztira 59 Grand Slam titulu irabazi zituen, historiako tenislaririk onenetariko bat izanik. Horietatik, 18 aldiz irabazi zuen guztira lau txapelketa nagusietan bakarka, Wimbledonen nabarmenduz 9 titulurekin, AEBetako Irekian laurekin, Australiako Irekia hirurekin eta Roland Garros birekin.^[1]

1975ean jokatu zuen lehenengo aldiz final bat lau handi haietan, eta 1994an azkena. 2006an erretiratu zen^[2].

Txekoslovakian jaioa, 1975ean nazionalitatea kendu zioten eta estatubatuar bilakatu zen 1981ean. Txekiar naziotasuna berreskuratu zuen dena den 2008an, amerikar herritartasuna mantenduz^[3].

Bizitza pertsonalean, bestela, azpimarratzekoa da LGBT mugimenduaren alde egindako lana.^[4]

Ibilbidea

Wimbledon (9)

• Irabazlea:
  • 1978an 2–6, 6–4, 7–5 Chris Everten aurka.
  • 1979an 6-4, 6-4 Chris Everten aurka.
  • 1982an 6–1, 3–6, 6–2 Chris Everten aurka.
  • 1983an 6-0, 6-3 Andrea Jaegeren aurka.
  • 1984an 7–6 (7–5), 6–2 Chris Everten aurka.
  • 1985ean 4–6, 6–3, 6–2 Chris Everten aurka.
  • 1986an 7–6(7–1), 6–3 Hana Mandlíkováren aurka.
  • 1987an 7–5, 6–3 Steffi Grafen aurka.
  • 1990ean 6–4, 6–1 Zina Garrisonen aurka.

• Finalista: 1988an (Steffi Graf 5–7, 6–2, 6–1), 1988an (Steffi Graf (6–2, 6–7(1–7), 6–1) eta 1994an (Conchita Martínez 6–4, 3–6, 6–3)

AEBetako Irekia (4)

• Irabazlea:
  • 1983an 6–1, 6–3 Chris Everten aurka.
  • 1984an 4–6, 6–4, 6–4 Chris Everten aurka.
  • 1986an 6–3, 6–2 Helena Sukováren aurka.
  • 1987an 7–6 (7–4), 6–1 Steffi Grafen aurka.

• Finalista: 1981ean (Tracy Austin 1–6, 7–6(7–4), 7–6(7–1)), 1985ean (Hana Mandlíková 7–6(7–3), 1–6, 7–6(7–2)), 1989an (Steffi Graf 3–6, 7–5, 6–1) eta 1991an (Monica Seles 7–6(7–1), 6–1).

Australia (3)

• Irabazlea:
  • 1981ean 6–7(4–7), 6–4, 7–5 Chris Everten aurka.
  • 1983an 6–2, 7–6 (7–5) Kathy Jordanen aurka.
  • 1985ean 6–2, 4–6, 6–2 Chris Everten aurka.

• Finalista: 1975ean (Evonne Goolagong 6–3, 6–2), 1982an (Chris Evert 6–3, 2–6, 6–3) eta 1987an (Hana Mandlíková 7–5, 7–6 (7–1))

Roland Garros (2)

• Irabazlea:
  • 1982an 7–6(8–6), 6–1 Andrea Jaegeren aurka.
  • 1984an 6–3, 6–1 Chris Everten aurka.

• Finalista: 1975ean (Chris Evert 2–6, 6–2, 6–1), 1985ean (Chris Evert 6–3, 6–7(4–7), 7–5), 1986an (Chris Evert 2–6, 6–3, 6–3) eta 1987an (Steffi Graf 6–4, 4–6, 8–6)

Irudi galeria

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Erreferentziak

1. ↑ (Ingelesez) Giulio, Bill De. «The Top 10 Greatest Women's Tennis Players of All Time» HowTheyPlay - Sports (Noiz kontsultatua: 2021-02-16).
2. ↑ «Martina Navratilova - Martina Navratilova» www.martinanavratilova.com (Noiz kontsultatua: 2021-02-16).
3. ↑ «Navratilova recupera la nacionalidad checa más de 30 años después | Tenis | deportes | elmundo.es» www.elmundo.es (Noiz kontsultatua: 2021-02-16).
4. ↑ (Ingelesez) «LGBTQ Resources» LiveAbout (Noiz kontsultatua: 2021-02-16).

Kanpo estekak

• (Ingelesez)Web ofiziala

• Datuak: Q54545
• Multimedia: Martina Navrátilová / Q54545