Amandine Leynaud

Amandine Leynaud
Amandine Leynaud (2015)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Amandine Suzanne Monique Leynaud
Bijnaam Doudou
Geboortedatum 2 mei 1986
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Aubenas, Frankrijk
Lengte 178 cm
Sport Handbal
Arm Rechts
Positie Keeper
Clubinformatie
Carrière beëindigd
Jeugd
Seizoen Club
2000-2003
2003-2004
Vlag van Frankrijk Aubenas
Vlag van Frankrijk Bourg-de-Péage
Senioren
Seizoen Club
2004-2012
2012-2013

2013-2018
2018-2022
Vlag van Frankrijk Metz Handball
Vlag van Roemenië CS Oltchim Râmnicu Vâlcea
Vlag van Noord-Macedonië ŽRK Vardar SCBT
Vlag van Hongarije Győri Audi ETO KC
Interlands
2005-2021 Vlag van Frankrijk Frankrijk 254 (3)
Getrainde clubs
2020-2022

2022-

2022-
Vlag van Hongarije Győri Audi ETO KC (keeperstrainer)
Vlag van Frankrijk Bourg-de-Péage (keeperstrainer)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (keeperstrainer)
Medailles
Olympische Spelen
1 Goud 2021 Tokio
2 Zilver 2016 Rio de Janeiro
Wereldkampioenschappen
1 Goud 2017 Duitsland
2 Zilver 2011 Brazilië
2 Zilver 2009 China
Europese kampioenschappen
1 Goud 2018 Frankrijk
2 Zilver 2020 Denemarken
3 Brons 2016 Zweden
Portaal  Portaalicoon   Handbal

Amandine Suzanne Monique Leynaud (Aubenas, 2 mei 1986) is een voormalige Franse handbalspeler die jarenlang actief was in het Franse nationale team.

Carrière

Club

Leynaud begon met handballen op 13-jarige leeftijd in haar geboorteplaats Aubenas en speelde daarna in Bourg-de-Péage.[1] Vanaf 2004 verdedigde ze het doel van de Franse eersteklasser Metz Handball. Met Metz won ze zes keer de competitie, zeven keer de League Cup en één keer de Franse beker. Vanaf de zomer van 2012 speelde ze voor de Roemeense club CS Oltchim Râmnicu Vâlcea.[2] Nadat Râmnicu Vâlcea in financiële moeilijkheden kwam en er maandenlang geen salaris werduitbetaald, gebruikte ze in februari 2013 een vrijgaveclausule van haar contract en sloot ze zich aan bij de Macedonische club ŽRK Vardar SCBT. Vanwege een gescheurde kruisband speelde ze gen enkele officiële wedstrijd voor Oltchim.[3] In de zomer van 2018 maakte ze de overstap naar de Hongaarse topclub Győri ETO KC. Vanaf het seizoen 2020/21 werkte Leynaud ook bij het eerste elftal van Győri ETO KC als keeperstrainer. In de zomer van 2022 beëindigde ze haar carrière.

Nationaal team

Leynaud debuteerde op 14 november 2005 voor het Franse team in een wedstrijd tegen Duitsland en speelde 254 wedstrijden voor de Franse selectie, waarin ze drie keer scoorde. Ze won de bronzen medaille op de Europese kampioenschappen van 2016. Twee jaar later, bij de EK van 2018 won ze goud en werd ze geselecteerd voor het all-star-team. Vervolgens won ze bij de Europese kampioenschappen van 2020 de zilveren medaille. Ze vertegenwoordigde Frankrijk op de WK's van 2007, 2009, 2011, 2013, 2015 en 2017. Zowel in 2013 als in 2017 werd het WK door Frankrijk gewonnen. Vier keer nam met het Franse team deel aan de Olympische Spelen, die van 2008, 2012, 2016 en 2020. Bij de spelen van 2016 in Rio de Janeiro werd er zilver gewonnen. Bij de olympsiche spelen van Tokio werd goud veroverd. Bij haar laatste olympische toernooi had ze een reddingspercentage van 30%. Na Tokio beëindigde ze haar internationale carrière.

Trainer

Nadat ze bij Győri ETO KC al de eerste stappen in haar trainerscarrière had gezet, heeft Leynaud sinds de zomer van 2022 de leiding over de keeperstraining bij de Franse club Bourg-de-Péage Drôme Handball.[4] In september 2022 werd ze ook als keeperstrainer toegevoegd aan de staf van het Franse nationale team.[5]

Externe links

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Amandine Leynaud.
  • (en) Amandine Leynaud in de databank van de Europese Handbalfederatie
  • (da) Amandine Leynaud in de databank van Hyldgaard-Jensen
  • (en) Profiel van Amandine Leynaud op olympedia.org
  • Leynaud op olympics.com
Logo van de Olympische Spelen 1 Goud 2 Zilver 3 Brons Logo van de Olympische Spelen
1 1 0
· · Sjabloon bewerken
Franse nationale handbalselecties Vlag van Frankrijk
· · Sjabloon bewerken
Clubteams
Vlag van Hongarije Győri ETO KC – selectie 2021/22

1. Vlag van Frankrijk Laura Glauser · 5. Vlag van Zweden Linn Blohm · 6. Nadine Schatzl · 7. Vlag van Noorwegen Kari Brattset Dale · 8. Vlag van Denemarken Anne Mette Hansen Aanvoerder · 11. Vlag van Zuid-Korea Ryu Eun-hee · 12. Vlag van Frankrijk Amandine Leynaud · 15. Vlag van Noorwegen Stine Bredal Oftedal · 16. Vlag van Noorwegen Silje Solberg · 21. Vlag van Noorwegen Veronica Kristiansen · 22. Viktória Lukács · 23. Csenge Fodor · 27. Vlag van Frankrijk Estelle Nze Minko · 45. Noémi Háfra · 48. Dorottya Faluvégi · 55. Laura Kürthi · 77. Vlag van Roemenië Crina Pintea · 80. Vlag van Montenegro Jelena Despotović · 81. Júlia Farkas · Coach: Vlag van Spanje Ambros Martín
Resultaten: 1e plaats Nemzeti Bajnokság I – Winnaar Magyar Kupa – 1e plaats EHF Champions League

Vlag van Hongarije Győri ETO KC – selectie 2020/21

1. Vlag van Frankrijk Laura Glauser · 2. Vlag van Frankrijk Béatrice Edwige · 5. Laura Kürthi · 7. Vlag van Noorwegen Kari Brattset Dale · 8. Vlag van Denemarken Anne Mette Hansen · 12. Vlag van Frankrijk Amandine Leynaud · 13. Anita Görbicz Aanvoerder · 15. Vlag van Noorwegen Stine Bredal Oftedal · 16. Vlag van Noorwegen Silje Solberg · 18. Vlag van Brazilië Eduarda Amorim Taleska · 21. Vlag van Noorwegen Veronica Kristiansen · 22. Viktória Lukács · 23. Csenge Fodor · 24. Vlag van Noorwegen Amanda Kurtović · 27. Vlag van Frankrijk Estelle Nze Minko · 48. Dorottya Faluvégi · 57. Szidónia Puhalák · Coach: Gábor Danyi
Resultaten: 2e plaats Nemzeti Bajnokság I – Winnaar Magyar Kupa – 3e plaats EHF Champions League

Vlag van Hongarije Győri ETO KC – selectie 2019/20

2. Vlag van Frankrijk Béatrice Edwige · 3. Vlag van Tsjechië Jana Knedlíková · 7. Vlag van Noorwegen Kari Brattset Dale · 8. Vlag van Denemarken Anne Mette Hansen · 12. Vlag van Frankrijk Amandine Leynaud · 13. Anita Görbicz Aanvoerder · 15. Vlag van Noorwegen Stine Bredal Oftedal · 18. Vlag van Brazilië Eduarda Amorim · 21. Vlag van Noorwegen Veronica Kristiansen · 23. Csenge Fodor · 24. Vlag van Noorwegen Amanda Kurtović · 27. Vlag van Frankrijk Estelle Nze Minko · 32. Vlag van Montenegro Katarina Bulatović · 33. Bernadett Bódi · 48. Dorottya Faluvégi · 57. Szidónia Puhalák · 73. Éva Kiss · 85. Vlag van Noorwegen Kari Aalvik Grimsbø · Coach: Gábor Danyi
Resultaten: geannuleerd Nemzeti Bajnokság I – 1/8 finale (afgelast) Magyar Kupa – 1/4 finale (afgelast) EHF Champions League

Vlag van Hongarije Győri ETO KC – selectie 2018/19

3. Vlag van Tsjechië Jana Knedlíková · 4. Sara Afentaler · 7. Vlag van Noorwegen Kari Brattset · 8. Vlag van Denemarken Anne Mette Hansen · 9. Vlag van Denemarken Mathilde Kristensen · 10. Vlag van Noorwegen Nora Mørk · 12. Vlag van Frankrijk Amandine Leynaud · 13. Anita Görbicz Aanvoerder · 14. Tamara Pál · 15. Vlag van Noorwegen Stine Bredal Oftedal · 18. Vlag van Brazilië Eduarda Amorim · 21. Vlag van Noorwegen Veronica Kristiansen · 23. Zsuzsanna Tomori · 27. Vlag van Nederland Nycke Groot · 32. Csenge Fodor · 33. Bernadett Bódi · 73. Éva Kiss · 77. Vlag van Roemenië Crina Pintea · 85. Vlag van Noorwegen Kari Aalvik Grimsbø · Coach: Gábor Danyi
Resultaten: kampioen Nemzeti Bajnokság I – winnaar Magyar Kupa – winnaar EHF Champions League

Bron
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Amandine Leynaud op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. Amandine Leynaud, au bout de son rêve. hebdo-ardeche.fr. Geraadpleegd op 18 december 2022.
  2. (de) handball-world, Nächste Vizeweltmeisterin für Ramnicu Valcea. handball-world. Geraadpleegd op 18 december 2022.
  3. (de) handball-world, Große Geldsorge bei Ramnicu Valcea, Leynaud nach Skopje. handball-world. Geraadpleegd op 18 december 2022.
  4. handnews.fr: Amandine Leynaud dans le staff de Bourg-de-Péage, abgerufen am 22. Mai 2022
  5. (de) handball-world, Frankreich mit 19-jähriger Debütantin und Amandine Leynaud als Torwarttrainerin in EM-Vorbereitung. handball-world. Geraadpleegd op 18 december 2022.