Aristolochiazuur is een kankerverwekkende stof, die in planten van de pijpbloemfamilie, onder andere in sommige soorten uit het geslacht Asarum voorkomt. Aristolochiazuur is in wezen een mengsel dat bestaat uit gelijke delen aristolochiazuur I en aristolochiazuur II.
Naast de kankerverwekkendheid is de stof ook sterk nefrotoxisch (nierbeschadigend). Ondanks deze goed gedocumenteerde gevaren wordt aristolochiazuur soms aangetroffen in afslankmiddelen.[1]
Aristolochiaplanten worden soms aangetroffen in Chinese kruidenmengsels.[2]
In 1992 werd de invoer van Aristolochia in Europa verboden en in 2002, werd in het Nederlandse Warenwetbesluit Kruidenpreparaten bepaald dat planten met aristolochiazuur niet meer in kruidenmiddelen mogen worden gebruikt.[3] Ook in België zijn dergelijke planten verboden.[4]
Bronnen, noten en/of referenties - (en) "FDA Warns Consumers to Discontinue Use of Botanical Products that Contain Aristolochic acid". 11 april 2001. FDA waarschuwing
- (en) "FDA Concerned About Botanical Products, Including Dietary Supplements, Containing Aristolochic Acid". 16 mei 2000. FDA publicatie
- (en) "Health Canada advising not to use products labelled to contain Aristolochia". Augustus 2001.Health Canada advice[dode link]
- ↑ Giftige stoffen in Chinese afvalpreparaten. Gearchiveerd op 10 januari 2014.
- ↑ Gevonden in kruiden. Gearchiveerd op 4 maart 2016.
- ↑ Conform artikel 4 van het Warenwetbesluit Kruidenpreparaten. De planten waar het om gaat staan opgesomd in bijlage II van dit besluit.
- ↑ In België zijn dergelijke planten verboden conform lijst 1 van het Koninklijk Besluit van 29 augustus 1997 betreffende de fabricage van en de handel in voedingsmiddelen die uit planten of uit plantenbereidingen samengesteld zijn of (Stbl. 21.XI.1997).
|
