Doriaboomkangoeroe

Doriaboomkangoeroe
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2016)
Opgezet exemplaar
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Diprotodontia (Klimbuideldieren)
Familie:Macropodidae (Kangoeroes)
Geslacht:Dendrolagus (Boomkangoeroes)
Soort
Dendrolagus dorianus
Ramsay, 1883
Verspreidingsgebied van de doriaboomkangoeroe
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Doriaboomkangoeroe op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De doriaboomkangoeroe (Dendrolagus dorianus) is een zoogdier uit de familie van de kangoeroes (Macropodidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Edward Pierson Ramsay in 1883.[2][3] Het is een endemische diersoort uit Nieuw-Guinea die als eerbetoon vernoemd is naar de Italiaanse natuuronderzoeker Giacomo Doria.

Taxonomie

Tot 2018 werden de soorten Dendrolagus mayri, D. notatus en D. stellarum soms als ondersoorten van deze soort gerekend. Onderzoek toonde echter aan dat deze taxa genetisch en morfologisch zo verschilden dat ze het best als aparte soorten gerekend konden worden.[4]

Kenmerken

De Doriaboomkangoeroe is een grote boomkangoeroe met een bruin lichaam en een bleke, korte staart. De kop-romplengte bedraagt 515 tot 730 mm, de staartlengte 445 tot 662 mm, de achtervoetlengte 100 tot 130 mm, de oorlengte 45 tot 58,2 mm en het gewicht 6,5 tot 14,5 kg (het is mogelijk dat deze maten deels op exemplaren van D. stellarum gebaseerd zijn).

Leefwijze

De doriaboomkangoeroe eet waarschijnlijk bladeren en is overdag en in de schemering actief. Hoewel de soort goed aan een leven in bomen is aangepast, brengt hij veel tijd op de grond door. De Doriaboomkangoeroe is zeer sociaal en vormt haremgroepen met een dominant mannetje. De dieren spelen vaak met elkaar en kunnen zes verschillende geluiden maken. Deze boomkangoeroe is sterk en agressief en in staat om jachthonden te doden. Ook mensen zijn wel aangevallen. Zijn voedsel bestaat uit bladen, knoppen, bloemen en vruchten.

Verspreiding

Deze soort komt voor in de bergen van zuidoostelijk Nieuw-Guinea, op hoogtes van 600 tot 3650 meter.[1]

Voortplanting

De draagtijd duurt 30 dagen, waarna één jong het levenslicht ziet. Dit klampt zich direct na de geboorte aan de tepel in de buidel vast en blijft daar tot 10 maanden hangen.

Bronnen, noten en/of referenties
  • Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
  1. ↑ a b (en) Doriaboomkangoeroe op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 59. ISBN 978-0-8018-8221-0.
  3. ↑ Mammal Diversity Database (2022). Dendrolagus dorianus Ramsay, 1883. DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 23-01-2023.
  4. ↑ Eldridge, M. D., Potter, S., Helgen, K. M., Sinaga, M. H., Aplin, K. P., Flannery, T. F., & Johnson, R. N. (2018). Phylogenetic analysis of the tree-kangaroos (Dendrolagus) reveals multiple divergent lineages within New Guinea. Molecular phylogenetics and evolution, 127, 589-599. DOI:10.1016/j.ympev.2018.05.030
· · Sjabloon bewerken
Soorten van boomkangoeroes (Dendrolagus)

Bennettboomkangoeroe (Dendrolagus bennettianus) · Doriaboomkangoeroe (Dendrolagus dorianus) · Goodfellowboomkangoeroe (Dendrolagus goodfellowi) · Grijze boomkangoeroe (Dendrolagus inustus) · Lumholtzboomkangoeroe (Dendrolagus lumholtzi) · Matschieboomkangoeroe (Dendrolagus matschiei) · Dendrolagus mayri · Dendrolagus mbaiso · Dendrolagus notatus · Goudmantelboomkangoeroe (Dendrolagus pulcherrimus) · Dendrolagus scottae · Dendrolagus spadix · Dendrolagus stellarum · Bruine boomkangoeroe (Dendrolagus ursinus)