Eeuwige jachtvelden

De eeuwige jachtvelden, ook wel gelukkige jachtvelden, is een vertaling van de Engelstalige uitdrukking "happy hunting grounds" en betekent ‘sterven, overlijden’. De uitdrukking wordt veelal toegeschreven aan Noord-Amerikaanse indianenstammen en is een verwijzing naar een paradijselijk hiernamaals waar voor jagers een overvloed aan prooidieren is.[1]

Volgens sommigen komt de term voort uit de religieuze cultuur van de indiaanse stammen, maar anderen stellen dat de uitdrukking een verzinsel is van blanke kolonisten.[2] De uitdrukking is in ieder geval getraceerd tot vroege Amerikaanse literatuur in werken van de auteurs Washington Irving en James Fenimore Cooper.[3] Deze laatste gebruikte het in de boeken De Pioniers (1823) en De laatste der Mohikanen (1826). In de eerste Nederlandse vertaling van 'De laatste der Mohikanen' werd de Engelse uitdrukking "happy hunting grounds" letterlijk vertaald als "gelukkige jagtgronden".[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b Wat betekent naar de eeuwige jachtvelden vertrekken en waar komt deze uitdrukking vandaan?. Onze Taal. Geraadpleegd op 13 juli 2023.
  2. ↑ (en) M.W. Stirling (Feb.1931). Some Popular Misconceptions about the American Indian. The Scientific Monthly 32 (2): Pag.172-175 (American Association for the Advancement of Science). Geraadpleegd op 13 juli 2023.
  3. ↑ (en) Barbra A. Meek (Feb.2006). And the Injun Goes "How!": Representations of American Indian English in White Public Space. Language in Society 35 (1): Pag.93-128 (p107) (Cambridge University Press). Geraadpleegd op 13 juli 2023.