Elseya branderhorsti

Elseya branderhorsti
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2000)
Een achtjarig mannetje in gevangenschap.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Testudines (Schildpadden)
Onderorde:Pleurodira (Halswenders)
Familie:Chelidae (Slangenhalsschildpadden)
Geslacht:Elseya
Soort
Elseya branderhorsti
Ouwens, 1914
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Elseya branderhorsti op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Elseya branderhorsti is een schildpad uit de familie slangenhalsschildpadden (Chelidae). De schildpad werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Peter A. Ouwens in 1914.[2]

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Peter A. Ouwens in 1914. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Emydura branderhorsti gebruikt. De soort behoorde lange tijd tot het geslacht Emydura, waardoor de verouderde wetenschappelijke naam in de literatuur wordt gebruikt. De soortaanduiding branderhorsti is een eerbetoon aan de Nederlandse militair Bastiaan Branderhorst (1880 - onbekend). Door sommige experts wordt deze soort niet erkend.

Uiterlijke kenmerken

De schildpad wordt relatief groot en kan een schildlengte bereiken van ongeveer vijftig centimeter. De schildkleur is bruin tot beige met een donkere omranding van het schild. Het buikschild heeft een witte kleur. De schildpad heeft een zwarte iris en een afstekende witte vlek achter het oog. Onder de kin zijn twee paar baarddraden aanwezig. Aan de nek zijn vrij grote stekelachtige bultjes gelegen.

Jongere dieren hebben een bijna cirkelrond rugschild met kleine stekelachtige bultjes, oudere exemplaren hebben een langwerpig schild waarbij de stekeltjes zijn verdwenen.[3]

Levenswijze

Over de levenswijze is weinig bekend. De schildpad staat bekend als erg vreedzaam en bijt zelden bij verstoring. De vrouwtjes zetten ovale, witte eieren af in de bodem die een lengte hebben van 55 millimeter en 33 mm breed zijn.

Verspreiding en habitat

Elseya branderhorsti komt voor in delen van Azië en leeft endemisch in Papoea-Nieuw-Guinea.[2] De habitat bestaat uit langzaam stromende, beschaduwde wateren zoals moerassen in laaggelegen gebieden en kleine rivieren.[3]

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'kwetsbaar' toegewezen (Vulnerable of VU).[4] Een belangrijke bedreiging van de soort is de handel in exotische dieren, waar de schildpad regelmatig wordt aangeboden.

Bronvermelding

Referenties

  1. ↑ (en) Elseya branderhorsti op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Elseya branderhorsti.
  3. ↑ a b Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard (2006). Turtles of the World. Johns Hopkins University Press, Pagina 46, 47. ISBN 0801884969.
  4. ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Elseya branderhorsti - IUCN Red List. Gearchiveerd op 16 oktober 2021.

Bronnen

  • (en) – Franck Bonin, Bernard Devaux & Alain Dupré, vertaald door Peter C.H. Pritchard - Turtles of the World – Pagina 46, 47 – 2006 – Johns Hopkins University Press – ISBN 0801884969
  • (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Elseya branderhorsti - Website Geconsulteerd 3 april 2023
  • (en) – Peter Paul van Dijk, John B. Iverson, Anders G. J. Rhodin, H. Bradley Shaffer & Roger Bour - Turtles of the World, 7th Edition: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution with Maps, and Conservation Status - ISSN 10887105 (2014) - Website