Erwin Koeman

Erwin Koeman
Erwin Koeman
Persoonlijke informatie
Volledige naam Erwin Koeman
Geboortedatum 20 september 1961
Geboorteplaats Zaandam, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 179 cm
Been Links
Positie Linkermiddenvelder, centrale middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1998
Jeugd
Vlag van Nederland Helpman
Vlag van Nederland GRC Groningen
Senioren
Seizoen Club W (G)
1978–1979
1979–1982
1982–1985
1985–1990
1990–1994
1994–1998
Vlag van Nederland Groningen
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland Groningen
Vlag van België Mechelen
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Nederland Groningen
6(0)
43(8)
90(39)
116(22)
103(13)
115(10)
Interlands
1983–1994 Vlag van Nederland Nederland 31(2)
Getrainde teams
1998–2001
2001–2004
2004–2005
2005–2007
2008–2010
2011
2012
2012–2014
2014–2016
2016–2017
2018
2018
2019
2021
2023–
Vlag van Nederland Jong PSV
Vlag van Nederland PSV (assistent)
Vlag van Nederland RKC Waalwijk
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Nederland FC Utrecht
Vlag van Nederland FC Eindhoven
Vlag van Nederland RKC Waalwijk
Vlag van Engeland Southampton (assistent)
Vlag van Engeland Everton (assistent)
Vlag van Turkije Fenerbahçe (assistent)
Vlag van Turkije Fenerbahçe (interim)
Vlag van Oman Oman
Vlag van Israël Beitar Jeruzalem
Vlag van Nederland Nederland (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Erwin Koeman (1983)

Erwin Koeman (Zaandam, 20 september 1961) is een Nederlands voetbaltrainer en voormalig profvoetballer die als middenvelder speelde. Zijn vader Martin, broer Ronald en zoon Len zijn of waren allen ook actief in de voetbalwereld.

Carrière als speler

Clubcarrière

Koeman debuteerde in het betaalde voetbal bij FC Groningen, waar hij als amateur in de eerste divisie speelde. In april 1979 werd hij toegevoegd aan de selectie van het eerste elftal.[1] In de zomer van 1979 vertrok hij naar PSV, die met de komst van Koeman Feyenoord, AZ en RSC Anderlecht aftroefde. Koeman werd bij PSV op voorspraak van trainer Kees Rijvers als groot talent binnengehaald. Hoewel PSV, gezien de amateurstatus van Koeman, geen transfersom hoefde te betalen, gaf zij de Groningse club toch een financiële compensatie voor het overnemen van de speler.[2] Koeman wist in zijn eerste drie jaar bij PSV niet door te breken en moest voornamelijk genoegen nemen met een plaats op de reservebank. In de zomer van 1982 keerde hij, in eerste instantie op huurbasis, terug bij FC Groningen.[3] Een jaar later nam de club hem voor ƒ700.000 definitief over van PSV. Door zijn overgang maakte hij de weg vrij voor de overgang van zijn broer Ronald naar AFC Ajax die zomer.[4]

Ajax, en met name trainer Aad de Mos, had belangstelling voor Erwin Koeman in de seizoenen 1983-84 en 1984-85. Na het ontslag van de Mos op 6 mei 1985 kwam een transfer van FC Groningen naar Ajax er echter niet meer van. De nieuwe technisch directeur en trainer Johan Cruijff haalde begin juni 1985 oud-Ajacied Arnold Muhren op 34-jarige leeftijd terug, voor de positie links op het middenveld. Felix Gasselich, die van half 1983 tot half 1985 die positie bezette, werd door Cruijff minder geschikt bevonden. Na drie seizoenen FC Groningen ging Erwin Koeman vanaf de zomer van 1985 zijn geluk beproeven bij KV Mechelen in België, waar hij Aad de Mos later in het seizoen 1985/86 als trainer kreeg. Naast de landstitel behaalde hij bij die club in mei 1988 zijn eerste Europese prijs, door met Mechelen de finale van de Europacup II te winnen van Ajax. Later won hij ook nog de UEFA Super Cup door wederom te winnen van een Nederlandse club, Europacup I winnaar PSV.

In 1990 keerde Koeman terug bij PSV, waar hij in zijn eerste twee seizoenen kampioen van Nederland werd onder leiding van Bobby Robson. Hierna volgde twee mindere seizoenen. In 1994 moest hij vertrekken bij de Eindhovense ploeg, na een reorganisatie van de selectie onder leiding van voorzitter William Maeyer, uitgevoerd door zijn oud-trainer Aad de Mos. Hij speelde hierna nog vier seizoenen bij FC Groningen, waar hij in 1998 op 36-jarige leeftijd zijn carrière beëindigde. Na zijn profcarrière bouwde hij af bij amateurvereniging VV Acht.

Clubstatistieken

Clubprestaties Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Seizoen Club Divisie Wed. Goal Wed. Goal Wed. Goal Wed. Goal Wed. Goal
1978/79 FC Groningen Vlag van Nederland Eredivisie 6 0 0 0 0 0 6 1 12 1
1979/80 PSV 8 1 2 1 0 0 0 0 10 2
1980/81 17 4 0 0 0 0 0 0 17 4
1981/82 18 3 0 0 2 0 0 0 20 3
1982/83 FC Groningen 33 15 4 1 0 0 0 0 37 16
1983/84 28 11 6 2 4 2 0 0 38 15
1984/85 29 13 0 0 0 0 0 0 29 13
1985/86 KV Mechelen Vlag van België Eerste klasse 20 2 0 0 0 0 0 0 20 2
1986/87 28 5 0 0 0 0 0 0 28 5
1987/88 24 5 0 0 9 0 0 0 33 5
1988/89 28 7 0 0 6 2 0 0 34 9
1989/90 16 3 0 0 1 0 0 0 17 3
1990/91 PSV Vlag van Nederland Eredivisie 27 3 0 0 2 0 0 0 29 3
1991/92 29 3 1 0 4 0 1 0 35 3
1992/93 19 4 0 0 7 1 1 1 27 6
1993/94 28 3 0 0 2 0 0 0 30 3
1994/95 FC Groningen 27 6 3 0 0 0 0 0 30 6
1995/96 28 2 3 3 4 0 0 0 35 5
1996/97 29 0 4 1 3 1 0 0 36 2
1997/98 31 2 5 1 1 0 6 0 43 3
Totaal 473 92 28 9 45 6 14 2 560 109

Nederlands elftal

Koeman debuteerde net als zijn broer Ronald op 27 april 1983 in het Nederlands elftal tijdens een met 3-0 verloren oefeninterland thuis tegen Zweden. Daarmee werden ze de derde en vierde Oranje-international in de geschiedenis wier vader ook in het Nederlands elftal speelde. Koeman debuteerde onder bondscoach Kees Rijvers, die eerder zijn trainer was bij PSV. Koeman speelde 34 interlands. In 1988 was hij net als Ronald basisspeler in het Nederlands elftal dat Europees kampioen werd, door in de finale te winnen van de Sovjet-Unie (2-0).

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België KV Mechelen
Internationaal
Europacup II 1x 1987/88
Europese Supercup 1x 1988
Nationaal
Eerste klasse 1x 1987/88
Beker van België 1x 1986/87
Trofee Jules Pappaert 1x 1990
Vlag van Nederland PSV
Eredivisie 2x 1990/91, 1991/92
Nederlandse Supercup 1x 1992
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland
UEFA EK 1x 1 Goud 1988

Trainersloopbaan

PSV

Na zijn actieve voetbalcarrière werd Koeman eerst jeugdtrainer en later assistent-trainer bij PSV. Hij fungeerde in die functie onder Eric Gerets en Guus Hiddink. Het lag aanvankelijk in de lijn der verwachting dat Koeman, die gezien werd als 'kroonprins' bij PSV zou doorschuiven naar de functie van veldtrainer.[5] Toen in 2004 bleek dat Hiddink uiteindelijk niet de stap wilde maken van hoofdtrainer op het veld naar hoofdtrainer op afstand vertrok Koeman in het seizoen 2004-2005 naar RKC Waalwijk.

RKC en Feyenoord

Koeman kende een goed seizoen bij RKC Waalwijk, dat dat jaar eindigde op de 9e plaats. Het jaar erop werd hij aantrokken door Feyenoord, om per 1 juli 2005 Ruud Gullit op te volgen. In zijn eerste seizoen eindigde hij op de 3e plaats en stelde daarmee de club tevreden en verlengde zij zijn contract met twee jaren, in het voorjaar van 2006, tot medio 2009.[6] Het seizoen erna verliep echter desastreus. De club kwam onder curatele te staan van de KNVB en voorzitter Jorien van den Herik werd gedwongen op te stappen. De ploeg eindigde op de 7e plaats, net genoeg voor de deelname aan de play-offs voor Europees voetbal. Na de laatste competitiewedstrijd besloot Koeman wegens de tegenvallende resultaten zijn contract per direct op te zeggen.[7] Tijdens de play-offs werd zijn taak als hoofdtrainer overgenomen door Leo Beenhakker. Hierna zat hij enige tijd zonder club.

Bondscoach van Hongarije

In april 2008 werd Koeman aangesteld als bondscoach van Hongarije, waarna hij een maand later voor het eerst op de bank zat bij de vriendschappelijke interland tegen Griekenland. Dat duel wonnen de Hongaren met 3-2 door treffers van Balázs Dzsudzsák, Roland Juhász en Krisztián Vadócz. Onder leiding van Koeman wist Hongarije zich vervolgens niet te plaatsen voor het WK voetbal 2010 in Zuid-Afrika. Op 23 juli 2010 werd hij aan de kant gezet. De opgegeven reden was dat de nieuwe voorzitter, oud-international Tibor Nyilasi, van de Hongaarse voetbalbond liever een Hongaar als bondscoach van het nationale elftal zag.[8] Koeman had op dat moment nog een doorlopend contract van anderhalf jaar. Hij werd opgevolgd door de Hongaar Sándor Egervári.

Interlands Vlag van Hongarije Hongarije onder leiding van Erwin Koeman[9]
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie
1 24.05.2008 Vlag van Hongarije Hongarije − Griekenland Vlag van Griekenland 3 − 2 Oefeninterland
2 31.05.2008 Vlag van Hongarije Hongarije − Kroatië Vlag van Kroatië 1 − 1 Oefeninterland
3 20.08.2008 Vlag van Hongarije Hongarije − Montenegro Vlag van Montenegro 3 − 3 Oefeninterland
4 06.09.2008 Vlag van Hongarije Hongarije − Denemarken Vlag van Denemarken 0 − 0 WK-kwalificatie
5 10.09.2008 Vlag van Zweden Zweden − Hongarije Vlag van Hongarije 2 − 1 WK-kwalificatie
6 11.10.2008 Vlag van Hongarije Hongarije − Albanië Vlag van Albanië 2 − 0 WK-kwalificatie
7 15.10.2008 Vlag van Malta Malta − Hongarije Vlag van Hongarije 0 − 1 WK-kwalificatie
8 19.11.2008 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland − Hongarije Vlag van Hongarije 0 − 2 Oefeninterland
9 11.02.2009 Vlag van Israël Israël − Hongarije Vlag van Hongarije 1 − 0 Oefeninterland
10 28.03.2009 Vlag van Albanië Albanië − Hongarije Vlag van Hongarije 0 − 1 WK-kwalificatie
11 01.04.2009 Vlag van Hongarije Hongarije − Malta Vlag van Malta 3 − 0 WK-kwalificatie
12 12.08.2009 Vlag van Hongarije Hongarije − Roemenië Vlag van Roemenië 0 − 1 Oefeninterland
13 05.09.2009 Vlag van Hongarije Hongarije − Zweden Vlag van Zweden 1 − 2 WK-kwalificatie
14 09.09.2009 Vlag van Hongarije Hongarije − Portugal Vlag van Portugal 0 − 1 WK-kwalificatie
15 10.10.2009 Vlag van Portugal Portugal − Hongarije Vlag van Hongarije 3 − 0 WK-kwalificatie
16 14.10.2009 Vlag van Denemarken Denemarken − Hongarije Vlag van Hongarije 0 − 1 WK-kwalificatie
17 14.11.2009 Vlag van België België − Hongarije Vlag van Hongarije 3 − 0 Oefeninterland
18 03.03.2010 Vlag van Hongarije Hongarije − Rusland Vlag van Rusland 1 − 1 Oefeninterland
19 29.05.2010 Vlag van Hongarije Hongarije − Duitsland Vlag van Duitsland 0 − 3 Oefeninterland
20 05.06.2010 Vlag van Nederland Nederland − Hongarije Vlag van Hongarije 6 − 1 Oefeninterland

FC Utrecht en RKC Waalwijk

Op maandag 30 mei 2011 werd Koeman gepresenteerd als de nieuwe hoofdtrainer van FC Utrecht, als opvolger van de ontslagen Ton du Chatinier. Hier zou hij echter maar krap vijf maanden in dienst blijven. Aan het begin van het seizoen had hij enkele aanvaringen met technisch manager Foeke Booy, onder andere over de komst van Rodney Sneijder.[10] Op 18 oktober van dat jaar maakte hij in een persconferentie bekend dat hij per direct ontslag aanbood, omdat hij de faciliteiten bij de club ontoereikend vond. Hij werd opgevolgd door zijn assistent Jan Wouters. Vanaf maart 2012 tot het einde van dat seizoen was hij trainer van FC Eindhoven, waar hij Ernest Faber opvolgde, die naar PSV vertrok.

In het seizoen 2012-2013 en 2013-2014 was Koeman wederom hoofdcoach van RKC Waalwijk. In februari 2014 maakte hij bekend zijn contract niet te verlengen. Aan het eind van het seizoen degradeerde hij met de club, na een nederlaag over twee wedstrijden tegen Excelsior in de play-offs.

Assistent onder Ronald Koeman

In 2014 volgde Koeman zijn broer Ronald, die in de jaren daarvoor trainer was van Feyenoord, naar Southampton FC, waar hij diens eerste assistent werd. In 2016 stapte het duo gezamenlijk over naar Everton. Daar werd het duo kort na de start van het seizoen 2017-2018 ontslagen. Begin 2018 maakte hij bekend weer als zelfstandig hoofdtrainer aan de slag te willen.[11]

Fenerbahçe

Ondanks zijn eerdere plannen tekende Koeman in de zomer van 2018 een tweejarig contract bij de Turkse club Fenerbahçe SK om samen met Chris van der Weerden als assistent van Philip Cocu aan de slag te gaan. Na een weinig succesvolle periode volgde al eind oktober ontslag voor Cocu. Koeman nam het op interim basis over. Als lid van de technische staf van Cocu werd de slechtste competitierangsschikking in de 61-jarige geschiedenis behaald met een 15e plek. Als interim werd deze slechtste prestatie verder aangescherpt met een 17e plek na 15 speeldagen en 14 punten.[12] Op 14 december werd Ersun Yanal aangesteld waardoor de interim functie van Koeman tot het verleden behoort.[13] Onder zijn leiding werd in negen duels drie keer gewonnen, gelijkgespeeld en verloren.[14]

Oman

Op 20 februari 2019 tekende Koeman een tweejarig contract als bondscoach van Oman. Hij volgde hiermee Pim Verbeek op.[15] In december 2019 werd Koeman ontslagen.

Beitar Jeruzalem

Anderhalf jaar na zijn ontslag bij het Omaans voetbalelftal werd bekend dat Koeman aan de slag zou gaan bij Beitar Jeruzalem.[16] Op 1 december 2021 stapte Koeman per direct op bij Beitar Jeruzalem wegens medische redenen en ging meteen ook met pensioen als hoofdtrainer.[17] Van de elf wedstrijden die hij met club speelde, won hij er drie, speelde drie gelijk en verloor er vijf.[18]

Nederlands elftal

In mei 2022 tekende Koeman een contract tot na afloop van het WK 2026 als assistent van zijn broer Ronald die na het WK van 2022 de nieuwe bondscoach zou worden.[19]

Carrièreoverzicht als trainer

Jaren Club Functie
1998–2002 Vlag van Nederland PSV Jeugdtrainer
2001–2004 Vlag van Nederland PSV Assistent trainer
2004–2005 Vlag van Nederland RKC Waalwijk Hoofdtrainer
2005–2007 Vlag van Nederland Feyenoord Hoofdtrainer
2008–2010 Vlag van Hongarije Hongarije Bondscoach
2011 Vlag van Nederland Utrecht Hoofdtrainer
2012 Vlag van Nederland Eindhoven Hoofdtrainer
2012–2014 Vlag van Nederland RKC Waalwijk Hoofdtrainer
2014–2016 Vlag van Engeland Southampton Assistent-trainer
2016–2017 Vlag van Engeland Everton Assistent-trainer
2018 Vlag van Turkije Fenerbahçe Assistent-trainer/interim
2019 Vlag van Oman Oman Bondscoach
2021 Vlag van Israël Beitar Jeruzalem Hoofdtrainer

Trivia

Zie ook

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Erwin Koeman.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. Erwin Koeman in A-selectie FC Groningen. Nieuwsblad van het Noorden (18 april 1979). Geraadpleegd op 11 juli 2016.
  2. Erwin Koeman naar PSV. Nieuwsblad van het Noorden (27 juni 1979). Geraadpleegd op 11 juli 2016.
  3. FC Groningen en PSV zijn het eens over huur Koeman. Nieuwsblad van het Noorden (13 mei 1982). Geraadpleegd op 11 juli 2016.
  4. Erwin Koeman blijft bij FC Groningen. NRC Handelsblad (6 mei 1983). Geraadpleegd op 11 juli 2016.
  5. Gerets gaat clubcultuur PSV bewaken Trouw, 9 augustus 2001
  6. Erwin Koeman verlengt contract tot 2009 Voetbalprimeur, 25 maart 2006
  7. Feyenoord-trainer Koeman stapt per direct op Elsevier, 3 mei 2007. Gearchiveerd op 5 maart 2016.
  8. Erwin Koeman weg als bondscoach Hongarije De Volkskrant, 23 juli 2010
  9. bijgewerkt op 16 oktober 2014
  10. PSV is open zenuw voor Erwin Koeman Volkskrant, 26 maart 2012
  11. Erwin Koeman: 'Ik wil als trainer weer op eigen benen staan'. RTV Noord (17 januari 2018). Gearchiveerd op 13 maart 2018. Geraadpleegd op 12 maart 2018.
  12. (tr) Süper Lig stand seizoen 2018-19 speeldag 15 TFF.org 14 december 2018
  13. (tr) Ersun Yanal tekent voor 1,5 jaar Fenerbahce.org 14 december 2018. Gearchiveerd op 1 april 2019.
  14. Prestaties als interim-trainer Transfermarkt.nl 14 december 2018
  15. Erwin Koeman volgt Pim Verbeek op als bondscoach Oman NU.nl, 21 februari 2019. Gearchiveerd op 6 mei 2022.
  16. Erwin Koeman heeft nieuwe club gevonden na vertrek bij Oman in 2019 Voetbalprimeur, 2 juni 2021. Gearchiveerd op 6 mei 2022.
  17. Erwin Koeman vertrekt bij onrustig Beitar Jerusalem en stopt als trainer. NU (1 december 2021). Gearchiveerd op 1 december 2021. Geraadpleegd op 1 december 2021.
  18. Erwin Koeman zet punt achter carrière: ‘Het is moeilijk, maar ik doe dit om medische redenen’, ad.nl, 2 december 2021. Gearchiveerd op 6 mei 2022.
  19. Toekomstig bondscoach Ronald Koeman kiest voor broer Erwin als assistent, nos.nl, 20 mei 2022. Gearchiveerd op 13 januari 2023.
  20. Twitterbericht Len Koeman, d.d. 1 juli 2016. Gearchiveerd op 6 mei 2022.
Vlag van Nederland
Vlag van Nederland
Nederland – Winnaar EK 1988 1 Goud (1ste titel)

1 Van Breukelen · 2 Van Tiggelen · 3 Troost · 4 R. Koeman · 5 Winter · 6 Van Aerle · 7 Vanenburg · 8 Mühren · 9 Bosman · 10 Gullit Aanvoerder · 11 Van 't Schip · 12 Van Basten · 13 E. Koeman · 14 Kieft · 15 Koevermans · 16 Hiele · 17 Rijkaard · 18 Suvrijn · 19 Krüzen · 20 Wouters · Coach: Michels

Vlag van Nederland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Nederland
Nederland – WK 1990 (1/8ste finales)

1 Van Breukelen · 2 Van Aerle · 3 Rijkaard · 4 R. Koeman · 5 Van Tiggelen · 6 Wouters · 7 E. Koeman · 8 Vanenburg · 9 Van Basten · 10 Gullit Aanvoerder · 11 Witschge · 12 Kieft · 13 Rutjes · 14 Van 't Schip · 15 Roy · 16 Hiele · 17 Gillhaus · 18 Fraser · 19 Van Loen · 20 Winter · 21 Blind · 22 Menzo · Coach: Beenhakker

· · Sjabloon bewerken
KV Mechelen (mannen) – Belgisch landskampioen voetbal 1988–1989
Doelmannen: Drouguet · Preud'homme · Dommicent
Verdedigers: Clijsters Aanvoerder · Deferm · De Greef · Jaspers · Rutjes · Sanders · Versavel · Verstraeten
Middenvelders: De Mesmaeker · De Wilde · Emmers · Hofkens · Koeman · Leen
Aanvallers: Den Boer Clubtopschutter/Topschutter · Bosman · Ohana · Wilmots
Coach: De Mos
· · Sjabloon bewerken
PSV (mannen) – Nederlands landskampioen voetbal 1990–1991
Doelmannen: Van Breukelen · Nederburgh
Verdedigers: Van Aerle · Chovanec · Gerets Aanvoerder · Heintze · De Jong · Koot · Popescu · Prommayon · Valckx
Middenvelders: Beerens · Bwalya · Doomernik · Koeman · Linskens · Vanenburg
Aanvallers: Bosman · Ellerman · Hoekstra · Romário Clubtopschutter/Topschutter · Scheepers
Coach: Robson
· · Sjabloon bewerken
PSV (mannen) – Nederlands landskampioen voetbal 1991–1992
Doelmannen: Van Breukelen · De Ron
Middenvelders: Bwalya · Doomernik · Koeman · Linskens · Schreuder · Van Mol · Vanenburg Aanvoerder
Aanvallers: Ellerman · Hoekstra · Kieft Clubtopschutter/Topschutter · Romário · Scheepers
Coach: Robson
Voorganger:
Ruud Gullit
Trainer van Feyenoord
2005-2007
Opvolger:
Leo Beenhakker, ad-interim