Joe Dumars

Joe Dumars
Joe Dumars
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboortedatum 24 mei 1963
Geboorteplaats Shreveport, Verenigde Staten
Lengte 191 cm
Gewicht 86 kg
Positie Shooting guard
Point guard
Clubinformatie
Rugnummer 4
Collegeteams
1981-1985 McNeese State Cowboys
NBA Draft
Gedraft in 1985
Draftronde 1
Draftpick 18
Gedraft door Detroit Pistons
Clubs
Seizoen
1985-1999 		Club
Vlag van Verenigde Staten Detroit Pistons
Interlands
1994 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Portaal  Portaalicoon   Basketbal

Joe Dumars III (Shreveport, 24 mei 1963) is een Amerikaans oud-basketballer die met de Detroit Pistons tweemaal het NBA kampioenschap won.

Carrière

Dumars speelde in zijn jeugd eerst American football net zoals zijn broers maar gaf dat op nadat hij een zware klap kreeg tijdens een wedstrijd. Hij richtte zich sindsdien op basketbal en ging collegebasketbal spelen voor de McNeese State Cowboys. In 1985 stelde hij zich kandidaat voor de NBA draft waar hij als 18e in de eerste ronde gekozen werd door de Detroit Pistons.[1] Hij speelde zijn hele carrière voor de Pistons en won met hen twee keer het kampioenschap in 1989 en 1990. In 1989 werd hij uitgeroepen tot Finals MVP nadat ze de Los Angeles Lakers versloegen in vier wedstrijden.[1] Hij was een van de belangrijkste elementen in de Jordan Rules die het voor Michael Jordan moeilijker moest maken om aan de bal te komen.[2] Jordan noemde Dumars de beste verdediger waar tegen hij moest spelen in zijn carrière.[2]

Ondanks dat hij deel uit maakte van de Bad Boys stond hij gekend voor zijn rustige karakter en kreeg als eerste speler de NBA Sportsmanship Award de winnaar krijgt de naar hem vernoemde Joe Dumars Trophy.[3][4] Hij kreeg ook de J. Walter Kennedy Citizenship Award voor zijn inzet voor de gemeenschap.[5] In zijn carrière werd hij zesmaal All-Star en werd vier keer NBA All-Defensive first team. In maart 2000 werd zijn rugnummer 4 teruggetrokken door de Pistons.[1] In 1994 won hij een gouden medaille op het wereldkampioenschap.[3]

Van 2000 tot 2014 was hij actief als directeur basketzaken bij de Pistons.[6] In 2006 werd hij opgenomen in de Basketball Hall of Fame.[3]

Erelijst

Als Speler

Hall of Fame

  • Louisiana Association of Basketball Coaches Hall of Fame: 1990
  • McNeese Sports Hall of Fame: 1994
  • Michigan Sports Hall of Fame: 2003
  • Louisiana Sports Hall of Fame: 2003
  • College Basketball Hall of Fame: 2006
  • Naismith Memorial Basketball Hall of Fame: 2006

Als Manager

  • NBA Executive of the Year: 2003
  • NBA-kampioen: 2004

Statistieken

Regulier seizoen

Seizoen Team WG WS MPW 2P% 3P% FW% RPW APW SPW BPW PPW
1985/86 Detroit Pistons 82 45 23,9 48,1 31,3 79,8 1,5 4,8 0,8 0,1 9,4
1986/87 79 75 30,9 49,3 40,9 74,8 2,1 4,5 1,1 0,1 11,8
1987/88 82 82 33,3 47,2 21,1 81,5 2,4 4,7 1,1 0,2 14,2
1988/89 69 67 34,9 50,5 48,3 85,0 2,5 5,7 0,9 0,1 17,2
1989/90 75 71 34,4 48,0 40,0 90,0 2,8 4,9 0,8 0,0 17,8
1990/91 80 80 38,1 48,1 31,1 89,0 2,3 5,5 1,1 0,1 20,4
1991/92 82 82 38,9 44,8 40,8 86,7 2,3 4,6 0,9 0,1 19,9
1992/93 77 77 40,2 46,6 37,5 86,4 1,9 4,0 1,0 0,1 23,5
1993/94 69 69 37,6 45,2 38,8 83,6 2,2 3,8 0,9 0,1 20,4
1994/95 67 67 38,0 43,0 30,5 80,5 2,4 5,5 1,1 0,1 18,1
1995/96 67 40 32,7 42,6 40,6 82,2 2,1 4,0 0,6 0,0 11,8
1996/97 79 79 37,0 44,0 43,2 86,7 2,4 4,0 0,7 0,0 14,7
1997/98 72 72 32,3 41,6 37,1 82,5 1,4 3,5 0,6 0,0 13,1
1998/99 38 38 29,4 41,1 40,3 83,6 1,8 3,5 0,6 0,1 11,3
Carrière 1,018 944 34,5 46,0 38,2 84,3 2,2 4,5 0,9 0,1 16,1
All-Star 6 1 16,3 40,0 33,3 50,0 1,2 3,4 0,2 0,0 5,7

Play-offs

Seizoen Team WG WS MPW 2P% 3P% FW% RPW APW SPW BPW PPW
1985/86 Detroit Pistons 4 4 36,8 61,0 — 66,7 3,3 6,3 1,0 0,0 15,0
1986/87 15 15 31,5 53,8 66,7 78,0 1,3 4,8 0,8 0,1 12,7
1987/88 23 23 35,0 45,7 33,3 88,9 2,2 4,9 0,6 0,1 12,3
1988/89 17 17 36,5 45,5 8,3 86,1 2,6 5,6 0,7 0,1 17,6
1989/90 20 20 37,7 45,8 26,3 87,6 2,2 4,8 1,1 0,0 18,2
1990/91 15 15 39,2 42,9 40,5 84,5 3,3 4,1 1,1 0,1 20,6
1991/92 5 5 44,2 47,1 50,0 78,9 1,6 3,2 1,0 0,2 16,8
1995/96 3 3 41,0 45,7 35,7 100,0 4,3 3,7 0,0 0,0 13,7
1996/97 5 5 42,8 36,1 26,1 95,0 1,8 2,0 1,0 0,0 13,8
1998/99 5 5 30,6 48,7 52,6 100,0 1,4 2,6 0,4 0,0 10,2
Carrière 112 112 36,6 46,2 35,8 85,5 2,3 4,6 0,8 0,1 15,6
· · Sjabloon bewerken

4 Dumars · 10 Rodman · 11 Thomas · 15 Johnson · 22 Salley · 23 Aguirre · 24 Williams · 25 Long · 34 Dembo · 40 Laimbeer · 44 Mahorn · 53 Edwards · Coach Daly

00 Bedford · 4 Dumars · 10 Rodman · 11 Thomas · 12 Henderson · 15 Johnson · 22 Salley · 23 Aguirre · 33 Greenwood · 35 Hastings · 40 Laimbeer · 53 Edwards · Coach Daly

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ a b c (en) Joe Dumars III. Michigan Sports Hall of Fame. Gearchiveerd op 24 mei 2022. Geraadpleegd op 13 april 2022.
  2. ↑ a b (en) Will Starjacki, Michael Jordan describes why Joe Dumars is the greatest defender he had to go up against in his career. Basketball Network - Your daily dose of basketball. Gearchiveerd op 9 juni 2022. Geraadpleegd op 13 april 2022.
  3. ↑ a b c (en) The Naismith Memorial Basketball Hall of Fame :: Joe Dumars. www.hoophall.com. Gearchiveerd op 13 april 2022. Geraadpleegd op 13 april 2022.
  4. ↑ (en) Detroit Pistons Retires Joe Dumars' Number; Sportsmanship Award Named In His Honor. IndexArticles (30 juni 2021). Geraadpleegd op 13 april 2022.
  5. ↑ J. Walter Kennedy Citizenship Award - NBA Awards - RealGM. basketball.realgm.com. Gearchiveerd op 13 april 2022. Geraadpleegd op 13 april 2022.
  6. ↑ (en) Tim Daniels, Joe Dumars Resigns as Detroit Pistons President of Basketball Operations. Bleacher Report. Gearchiveerd op 13 april 2022. Geraadpleegd op 13 april 2022.
  • (en) Statistieken van Dumars op Basketball-Reference.com