Jonny Evans

Jonny Evans
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Jonathan Grant Evans
Geboortedatum	3 januari 1988
Geboorteplaats	Belfast, Noord-Ierland
Lengte	188 cm
Been	Rechts
Positie	Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club	Manchester United
Rugnummer	35
Contract tot	30 juni 2024
Jeugd
2004–2006 Manchester United
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2006–2015 2006 2006–2007 2008 2015–2018 2018–2023 2023– Manchester United → Royal Antwerp → Sunderland → Sunderland West Bromwich Albion Leicester City Manchester United 13100(4) 1100(2) 1800(1) 1500(0) 8900(5) 9000(4) 100(0)
Interlands **
2006– Noord-Ierland 9100(4)
* Bijgewerkt op 29 juli 2021
** Bijgewerkt op 29 juli 2021
Portaal    Voetbal

Jonathan ("Jonny") Grant Evans (Belfast, 3 januari 1988) is een Noord-Iers voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelt. Hij verruilde West Bromwich Albion in juli 2018 voor Leicester City, dat circa €4.000.000,- voor hem betaalde. Evans debuteerde in 2006 in het Noord-Iers voetbalelftal.

Clubcarrière

Manchester United

Evans stroomde in 2006 door vanuit de jeugd van Manchester United. Dat verhuurde hem in zijn eerste seizoen aan satellietclub Royal Antwerp. De daaropvolgende twee seizoenen werd hij vervolgens verhuurd aan Sunderland. Evans werd daar herenigd met zijn voormalig Antwerp FC-teamgenoot Danny Simpson. Dit tweetal hielp Sunderland met het winnen van de Championship, de op een na Engelse hoogste divisie. Evans werd uitgeroepen tot jeugdspeler van het seizoen.

Hij maakte zijn debuut in het eerste elftal van Manchester United op 26 september 2007 tegen Coventry City in de EFL Cup (2–0 nederlaag). Zijn debuut op Europees niveau was tegen Dynamo Kiev als wisselspeler voor Gerard Piqué. Dit was in de knock-outfase van de voorronde van de UEFA Champions League.^[1] Zijn debuut in het hoofdtoernooi was op 7 december 2007 tegen AS Roma. Deze wedstrijd zou de boeken ingaan als de grootste uitslag ooit in de kwartfinale van het Europese hoofdtoernooi, namelijk 7–1. Evans kwam in seizoen 2007/08 tot twee wedstrijden in de UEFA Champions League en won deze editie na finalewinst op Chelsea. Later dat seizoen werd ook de FIFA Club World Cup gewonnen door finalewinst op CONMEBOL Libertadores-winnaar LDU Quito.

Evans werd op vrijdag 6 maart 2015 door de Engelse voetbalbond FA voor zes wedstrijden geschorst na een spuugincident, twee dagen eerder in het duel tegen Newcastle United. Hij kreeg het in die wedstrijd aan de stok met Papiss Cissé. Beide spelers bespuugden elkaar, maar dat werd niet waargenomen door de scheidsrechter. Op basis van tv-beelden kregen beiden alsnog een straf opgelegd. Cissé werd voor zeven duels geschorst en betuigde een dag na het incident zijn spijt.^[2]

Evans bleef tot en met het seizoen 2014/15 actief in Manchester. Daarmee werd hij in die tijd drie keer kampioen in de Premier League, won hij twee keer de EFL Cup, drie keer de FA Community Shield, een keer de UEFA Champions League en een keer de FIFA Club World Cup.^[3]

West Bromwich Albion

In augustus 2015 tekende Evans een contract tot medio 2019 bij West Bromwich Albion, de nummer dertien van de Premier League in het voorgaande seizoen.^[4] Dat betaalde circa €8.250.000,- voor hem aan Manchester United, dat tot €2.750.000 extra aan eventuele bonussen in het vooruitzicht kreeg.^[5] Evans speelde gedurende zijn eerste seizoen dertig competitiewedstrijden voor West Bromwich Albion. In een thuiswedstrijd tegen Stoke City op 2 januari 2016 maakte hij in de blessuretijd het winnende doelpunt (2–1).^[6]

Leicester City

In juni 2018 activeerde Leicester City de degradatieclausule van £ 3,5 miljoen in het West Brom-contract van Evans. Hij tekende een driejarig contract bij de Foxes en maakte zijn debuut in Leicester in een 2-0 overwinning op Wolverhampton Wanderers op 18 augustus 2018. Hij scoorde zijn eerste doelpunt voor de club in een 4-1 nederlaag tegen Crystal Palace op 23 februari 2019.

Evans maakte zijn 400ste optreden in het Engelse voetbal op 12 juli 2020 en scoorde een eigen doelpunt in een 4-1 nederlaag weg tegen AFC Bournemouth in de Premier League.

Voorafgaand aan het seizoen 2022-2023 werd Evans aangesteld als aanvoerder na het vertrek van de vorige aanvoerder Kasper Schmeichel.

Terugkeer bij Manchester United

Evans' contract bij Leicester City liep af aan het einde van het seizoen 2022/23, waarna hij mee ging trainen bij Manchester United. Op 18 juli werd aangekondigd dat Evans een kortetermijnovereenkomst heeft getekend waardoor hij kon deelnemen aan de oefencampagne van Manchester United in Edinburgh en San Diego.^[7] Op 1 september werd bekend gemaakt dat Evans een contract voor een jaar had getekend bij de club.^[8]

Clubstatistieken

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Andere		Supercup		Europa		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2006/07	→ Royal Antwerp	Tweede klasse	11	2	0	0	0	0	—		—		11	2
Seizoen	Club	Competitie	Pr. League		FA Cup		League Cup		Com. Shield		Europa		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2006/07	→ Sunderland	Premier League	18	1	0	0	0	0	—		—		18	1
2007/08			15	0	0	0	0	0	—		—		15	0
2008/09	Manchester United		17	0	3	0	0	0	0	0	9	0	29	0
2009/10			18	0	1	0	5	0	1	0	3	0	27	0
2010/11			13	0	2	0	2	0	1	0	3	0	21	0
2011/12			29	1	1	0	1	0	1	0	8	0	40	1
2012/13			23	3	2	0	0	0	0	0	5	1	30	4
2013/14			17	0	1	0	4	1	0	0	3	1	25	2
2014/15			14	0	2	0	1	0	—		—		17	0
2015/16	West Bromwich Albion		30	1	4	0	0	0	—		—		34	1
2016/17			31	2	0	0	0	0	0	0	0	0	31	2
2017/18			28	2	2	0	1	0	0	0	0	0	31	2
2018/19	Leicester City		24	1	1	0	3	0	—		—		28	1
2019/20			38	1	2	0	6	1	0	0	0	0	46	2
2020/21			25	0	3	0	0	0	5	0	0	0	33	0
Carrière totaal			351	14	20	0	23	2	8	0	31	2	436	18

Bijgewerkt tot en met 20 april 2021

Interlandcarrière

Evans maakte zijn debuut in het Noord-Iers voetbalelftal op 6 september 2006 in een met 3–2 gewonnen EK-kwalificatiewedstrijd tegen Spanje. Hij speelde het volledige duel.^[9] In een interland in het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap voetbal 2010 tegen Polen (3–2 winst) maakt Evans zijn eerste en vooralsnog enige interlanddoelpunt.^[10] Evans werd in mei 2016 opgenomen in de selectie van Noord-Ierland voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk, de eerste deelname van het land aan een EK.^[11] Noord-Ierland werd in de achtste finale uitgeschakeld door Wales (0–1), dat won door een eigen doelpunt van de Noord-Ierse verdediger Gareth McAuley.

Erelijst

Competitie
	Aantal	Jaren
Sunderland
Football League Championship	1x	2006/07
Manchester United
FIFA Club World Cup	1x	2008
UEFA Champions League	1x	2007/08
Premier League	3x	2008/09, 2010/11, 2012/13
Football League Cup	2x	2008/09, 2009/10
FA Community Shield	3x	2010, 2011, 2013
Leicester City
FA Cup	1x	2020/21

Zie ook

• Lijst van Premier League-winnaars
• Lijst van spelers van Manchester United FC

Zie de categorie Jonny Evans van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.