Kleinste dwergbuidelrat

Kleinste dwergbuidelrat
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2015)
Kleinste dwergbuidelrat
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Diprotodontia (Klimbuideldieren)
Familie:Burramyidae (Dwergbuidelmuizen)
Geslacht:Cercartetus (Buidelslaapmuizen)
Soort
Cercartetus lepidus
(Thomas, 1888)
Verspreidingsgebied van de kleinste dwergbuidelrat
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Kleinste dwergbuidelrat op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

De kleinste dwergbuidelrat (Cercartetus lepidus) is een klimbuideldier uit het geslacht der buidelslaapmuizen (Cercartetus).[2][3]

Kenmerken

De kleinste dwergbuidelrat is het kleinste klimbuideldier. Het is een muisachtig diertje met een korte kop en grote, rechtopstaande oren. De bovenkant van het lichaam is (geel)grijs, de onderkant lichtgrijs (deels ook wit). De vleeskleurige, spaarzaam behaarde staart is soms bij de wortel sterk opgezwollen voor de opslag van vet. De kop-romplengte bedraagt 63 tot 70 mm, de staartlengte 60 tot 75 mm en het gewicht 6 tot 10 g.

Leefwijze

Deze solitaire soort is 's nachts actief, leeft zowel op de grond als in bomen en eet geleedpotigen, kleine skinken (hagedissen) en nectar. Het dier bouwt een nest van boombast en bladeren voor beschutting.

Verspreiding

Deze soort komt voor in eucalyptusbossen op Tasmanië en Kangaroo-eiland en in open bos en mallee in een klein gebied in het zuidoosten van Zuid-Australië en het westen van Victoria.

Voortplanting

Vrouwtjes krijgen nesten van tot vier jongen, die na 12 weken gespeend worden. Op het vasteland wordt er het hele jaar door gepaard, op Tasmanië alleen in de zomer.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (en) Kleinste dwergbuidelrat op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. ↑ Groves, C. P. (2005). "Order Diprotodontia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 45. ISBN 978-0-8018-8221-0.
  3. ↑ Mammal Diversity Database (2022). Cercartetus lepidus (O. Thomas, 1888). Mammal Diversity Database (Version 1.10). DOI: 10.5281/zenodo.7394529. Geraadpleegd op 05-01-2023.
  • Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X
· · Sjabloon bewerken
Soorten van buidelslaapmuizen (Cercartetus)

Papoeabuidelslaapmuis (Cercartetus caudatus) · Buideleikelmuis (Cercartetus concinnus) · Kleinste dwergbuidelrat (Cercartetus lepidus) · Kleine buideleikelmuis (Cercartetus nanus)