De vestiging van Belgische, Nederlandse of Luxemburgse ambassades onder één dak (colocatie) kent een lange historie. Sinds het aantreden van het kabinet Di Rupo respectievelijk kabinet Rutte-Verhagen heeft het overleg met Nederland over colocatiemogelijkheden een vlucht genomen. Dit leidde in 2013 tot overeenstemming over colocaties in Caracas, Buenos Aires, Mexico-Stad en Kinshasa. Verder wordt inmiddels gesproken over gemeenschappelijke huisvesting in onder meer Washington, Seoel, Bamako, Pristina (ook met Luxemburg), Ottawa en Nicosia. Op 23 oktober 2014, tijdens een Benelux-top van de drie regeringsleiders in aanloop naar de Europese top van regeringsleiders, hebben de ministers-presidenten van de Benelux-landen besloten om de diplomatieke posten van de drie landen te optimaliseren, waar mogelijk samen te huisvesten en elkaar te vertegenwoordigen.
De Benelux-landen werken momenteel[(sinds) wanneer?] al samen op diplomatiek vlak in het buitenland. Een efficiëntiewinst wordt bereikt, doordat België en Nederland in momenteel[(sinds) wanneer?] drie landen hetzelfde gebouw delen en er in Brussel/Den Haag een uitwisseling is van Nederlandse en Belgische diplomaten. Daarnaast is de Plaatsvervangend Chef de Post van de Nederlandse Ambassade in Tirana (Albanië) een Belgisch diplomaat, terwijl de tweede man van de Belgische ambassade in Yaoundé (Kameroen) een Nederlandse diplomaat is. Verder vertegenwoordigt België in 54 landen Luxemburg en in 9 landen Nederland, dat op zijn beurt in 19 landen de Belgische belangen behartigt.