Metamynodon : Beschrijving, Leefwijze, Vondsten Wikipedia, de vrije encyclopedie

Metamynodon

Metamynodon
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Eoceen tot Vroeg-Mioceen

Taxonomische indeling

Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:	Theria
Infraklasse:	Eutheria (Placentadieren)
Orde:	Perissodactyla
Superfamilie:	Rhinocerotoidea
Familie:	Amynodontidae

Geslacht

Metamynodon
Scott & Osborn, 1887

Typesoort

Metamynodon planifrons

M. chadronensis † Wood 1937
M. mckinneyi † Wilson & Schiebout 1981
M. planifrons † Scott & Osborn 1887

Afbeeldingen op

Wikimedia Commons

Portaal

Biologie
Zoogdieren

Metamynodon^[1]^[2] is een geslacht van uitgestorven zoogdieren, dat voorkwam van het Laat-Eoceen tot het Vroeg-Mioceen.

Beschrijving

De gelijkenis van dit dier met een nijlpaard was erg treffend, gezien zijn brede, platte kop met korte nek, een enorm vier meter lang lichaam en vrij korte viertenige voorpoten. De achterpoten hadden slechts drie tenen. Kenmerkend was de beenkam op de schedel, die meestal alleen op de kop van carnivoren te vinden was. Omdat het dier slechts houtig materiaal at, had het de beschikking over sterke kaakspieren. Met zijn vergrote hoektanden wroette het dier de rivierbodem om op zoek naar voedsel, dat hij met zijn beweeglijke grijplippen in zijn bek bracht. Wanneer het dier zich deels onder water bevond, kon het toch goed zien dankzij de hoog op de schedel staande ogen.

Leefwijze

Dit dier leidde een herbivoor en aquatisch bestaan. Het leefde in rivieren, waar het zich tegoed deed aan alle mogelijke soorten houtig plantenmateriaal.

Vondsten

Resten van dit dier werden gevonden in Noord-Amerika (South Dakota en Nebraska), Azië (Mongolië), in gesteenten, opgebouwd uit rivierzand- en grind.

Bronnen, noten en/of referenties

Literatuur

D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000) - De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
W. B. Scott and H. F. Osborn. 1887. Preliminary account of the fossil mammals from the White River formation contained in the Museum of Comparative Zoology. Bulletin of the Museum of Comparative Zoölogy at Harvard College 13(5):151-171
H. F. Osborn and J. L. Wortman. 1894. Fossil mammals of the Lower Miocene White River beds. Collection of 1892. Bulletin of the American Museum of Natural History 6(7):199-228
H. E. Wood. 1937. A New, Lower Oligocene, Amynodont Rhinoceros. Journal of Mammalogy 18(1):93-94
Y.-X. Xu. 1961. Some Oligocene Mammals from Chuching, Yunnan. Vertebrata PalAsiatica 5(4):315-325
Y.-X. Xu and C.-S. Chiu. 1962. Early Tertiary Mammalian Fossils from Lunan, Yunnan. Vertebrata PalAsiatica 6(4):313-332
F. B. Van Houten. 1964. Tertiary geology of the Beaver Rim area, Fremont and Natrona Counties, Wyoming. United States Geological Survey Bulletin 1164:1-99
J. A. Wilson and J. A. Schiebout. 1981. Early Tertiary Vertebrate Faunas Trans-Pecos Texas: Amynodontidae. Pearce-Sellards Series 33:1-62
E. Manning and D. T. Dockery. 1985. Preliminary report of a Metamynodon skull from the Byram Formation (lower Oligocene) in Mississippi. Mississippi Geology 6(2):1-16
W. P. Wall and E. Manning. 1986. Rostriamynodon grangeri n. gen., n. sp. of amynodontid (Perissodactyla, Rhinocerotoidea) with comments on the phylogenetic history of Eocene Amynodontidae. Journal of Paleontology 60(4):911-919
D. R. Prothero and R. M. Schoch. 1989. Origin and evolution of the Perissodactyla: Summary and Synthesis. In D. R. Prothero and R. M. Schoch (eds.), The Evolution of Perissodactyls 530-529
E. Manning. 1997. An early Oligocene Rhinoceros jaw from the marine Byram Formation of Mississippi. Mississippi Geology 18(2):13-31
W. P. Wall. 1998. Amynodontidae. In C. M. Janis, K. M. Scott, and L. L. Jacobs (eds.), Evolution of Tertiary Mammals of North America 1:583-588
Wall, W. P.; Heinbaugh, K. L. (1999). "Locomotor adaptations in Metamynodon planifrons compared to other amynodontids (Perissodactyla, Rhinocerotoidea)" (PDF). National Parks Paleontological Research. 4: 8–17.