Pianocyclus

Een Pianocyclus is een groter, meerdelig pianowerk, bestaande uit een reeks van zelfstandige stukken in een meer vrije vorn (in tegenstelling met een muzikale suite of sonate, die in de door de componist voorgeschreven volgorde als een geheel uitgevoerd dan wel geïnterpreteerd dient te worden.

In de concertpraktijk wordt bij gelegenheid ook wel een reeks van solo-pianoconcerten een pianocyclus genoemd indien ze door een onderliggen thema onderling verbonden zijn.

Enkele voorbeelden van pianocycli zijn:

Johann Sebastian Bach: Goldbergvariaties
Ludwig van Beethoven: Diabelli-Variationen
Robert Schumann: Papillons op. 2 | Carnaval op.9 | Sinfonische Etüden op. 13 | Kinderszenen op. 15 | Kreisleriana op. 16 | Faschingsschwank aus Wien op. 26 | Waldszenen op. 82
Frédéric Chopin: 24 Préludes op. 28 | Etüden op. 10 en op. 25
Adolf Jensen: Wanderbilder
Modest Petrowitsch Mussorgski: Schilderijen van een tentoonstelling
Claude Debussy: Préludes | Children's Corner
Maurice Ravel: Miroirs
Enrique Granados: Goyescas
Paul Hindemith: Ludus tonalis
Sergej Rachmaninov: 10 Préludes, op. 23, Préludes, op. 32, 17 Etudes-tableaux op. 33 & 39

Zie ook

Liederencyclus
Cyclus (Muziek)
Vormleer (muziek)

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Klavierzyklus op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Mediabestanden