Rudolf Weiss

Rudolf Weiß
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam Rudolf Karl Erich Weiß[1]
Geboren 27 september 1910
Potsdam
Overleden 19 september 1958
Vlag van Sovjet-Unie URS
Rustplaats Neumarkt-Sankt Veit
Land/zijde Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Reichswehr
Heer
Dienstjaren 1931 - 1945
Rang Oberstleutnant
Eenheid Oberkommando des Heeres
1. SS-Panzer-Division Leibstandarte-SS Adolf Hitler
Allgemeines Heeresamt
Oberkommando des Heeres
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
  • Oostfront
Onderscheidingen zie onderscheidingen
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Rudolp Weiss (Potsdam, 27 september 1910 – Neumarkt-Sankt Veit, 19 september 1958) was een Duits officier en adjudant voor het hoofd van de Heerespersonalamt van het Oberkommando des Heeres.

Biografie

Privéleven

Weiß is geboren op 27 september 1910 als zoon van Hugo Weiß and Clara Seifert. Op 22 mei 1937 trouwde hij met Vera Freiin von der Goltz en samen hadden ze twee zoons en een dochter.

Militaire loopbaan

Weiß trad in 1931 in dienst van de Reichswehr en werd in 1934 tot luitenant benoemd. In november 1938 werd hij ingedeeld bij de personeelsafdeling van het opperbevel van het leger, en in 1940 bevorderd tot kapitein. In 1941 werd hij overgeplaatst naar de 1e Panzer Divisie als adjudant. Vanaf april 1942 diende hij bij het Allgemeines Heeresamt als motorisatieofficier en in juni werd hij bevorderd tot majoor. Op 2 oktober werd hij benoemd tot persoonlijk adjudant van de chef van de afdeling Personeel van het leger, een functie die hij bekleedde tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. In die functie diende hij onder generaal Rudolf Schmundt. Op 1 april 1944 werd Weiß bevorderd tot luitenant-kolonel. Op 20 juli 1944 raakte Schmundt ernstig gewond bij de aanslag op het leven van Adolf Hitler, en werd vervangen door zijn plaatsvervanger, Wilhelm Burgdorf. Burgdorf werd officieel chef van de afdeling na de dood van zijn voorganger op 1 oktober.[2]

Berlijn

Tijdens de Slag om Berlijn was Weiß aanwezig in de Führerbunker. Op 29 april 1945 vroegen majoor Bernd Freytag von Loringhoven en Rittmeister Gerhard Boldt toestemming aan generaal Hans Krebs om zich buiten bij de gevechten aan te sluiten. Krebs overlegde met Burgdorf, die antwoordde dat ze Weiß mee moesten nemen.[3] Rond 13:30 keurde Hitler de actie goed en gaf de mannen opdracht door te breken naar het 12e leger van generaal Wenck.[4] Hitler zei verder tegen hen: "Doe de groeten aan Walther Wenck. Hij moet zich haasten, voor het te laat is."[5]

Weiß raakte gescheiden van de andere twee en werd gevangen genomen door het Rode Leger. Hij verbleef vervolgens vijf jaar in een krijgsgevangenkamp in Polen. Hij overleed in 1958.[6]

Militaire loopbaan

Onderscheidingen

Bronnen

  1. Rudolf Erich Karl Weiß (Weiss). geni_family_tree. Geraadpleegd op 30 januari 2021.
  2. Heiber, Helmut and Glantz, David M. (2002)
  3. Beevor (2002), pp. 350-351
  4. Joachimsthaler (1999), p.131
  5. Knopp (2005), p.205
  6. von Loringhoven (2006), p.183

Literatuur

  • (en) Anthony Beevor (2002), The Fall of Berlin 1945. Viking Penguin. ISBN 9780670030415.
  • (en) Hamilton, Charles (1984), Leaders & Personalities of the Third Reich, Vol. 1. R. James Bender Publishing. ISBN 0-912138-27-0.
  • (en) Joachimsthaler, Anton (1999), The Last Days of Hitler: The Legends, the Evidence, the Truth, Trans. Helmut Bögler. Brockhampton Press, London [1995]. ISBN 978-1-86019-902-8.
  • (en) Ian KershawKershaw, Ian (2008), Hitler, A Biography. W. W. Norton & Company, New-York. ISBN 0-393-06757-2.
  • (en) V.K. Vinogradov (2005), Hitler's Death: Russia's Last Great Secret from the Files of the KGB. Chaucer Press. ISBN 978-1-904449-13-3.
  • (en) Heiber, Helmut and Glantz, David M. (2002), Hitler and his Generals: Military Conferences 1942-1945: The First Complete Stenographic Record of the Military Situation Conferences, from Stalingrad to Berlin. ISBN 978-1-929631-09-4.
  • (en) von Loringhoven, Bernd Freytag (2006), In the Bunker with Hitler: The Last Witness Speaks. ISBN 0-297-84555-1.
  • (de) Knopp, Guido (1995), Das Ende 1945: der Verdammte Krieg. ISBN 978-3-570-12153-5.
Rijksadelaar
· · Sjabloon bewerken
Laatste bewoners van de Führerbunker op datum van vertrek (1945)
20 april:Hermann Göring · Heinrich Himmler
21 april:Robert Ley · Karl-Jesko von Puttkamer
22 april:Karl Gebhardt · Julius Schaub · Christa Schroeder · Johanna Wolf · Eckhard Christian
23 april:Albert Bormann · Theodor Morell · Hugo Blaschke · Joachim von Ribbentrop · Albert Speer
24 april:Walter Frentz
28 april:Robert von Greim · Hanna Reitsch · Walter Wagner
29 april:Bernd Freytag von Loringhoven · Gerhard Boldt · Rudolf Weiss · Wilhelm Zander · Heinz Lorenz · Willy Johannmeyer
30 april:Nicolaus von Below
1 mei:Wilhelm Mohnke · Traudl Junge · Gerda Christian · Constanze Manziarly · Else Krüger · Otto Günsche · Walther Hewel · Ernst-Günther Schenck · Hans-Erich Voss · Johann Rattenhuber · Peter Högl · Werner Naumann · Martin Bormann · Heinz Linge · Erich Kempka · Heinrich Doose · Hans Baur · Georg Betz · Ludwig Stumpfegger · Artur Axmann · Günther Schwägermann · Ewald Lindloff · Hans Reisser · Armin D. Lehmann · Josef Ochs · Heinz Krüger · Werner Schwiedel · Gerhard Schach · Hans Fritzsche
2 mei:Helmuth Weidling · Hans Refior · Theodor von Dufving · Siegfried Knappe · Rochus Misch
Nog steeds aanwezig op 2 mei: Erna Flegel · Werner Haase · Helmut Kunz · Fritz Tornow · Johannes Hentschel · Liselotte Chervinska
Pleegde zelfmoord:Alwin-Broder Albrecht · Ernst-Robert Grawitz · Adolf Hitler · Eva Braun · Joseph Goebbels · Magda Goebbels · Wilhelm Burgdorf · Hans Krebs · Franz Schädle
Geëxecuteerd:Hermann Fegelein
Vermoord:kinderen van Goebbels · Blondi
Onbekend:Heinrich Müller