Sint-Catharinakerk (Visby)

Sint-Catharinakerk (Visby)
Sankta Katarinakyrkoruin
Sankt Katarina Kirke(ruinen)
Sankt-Katarinenkirche(nruinen)
De voormalige kloosterkerk met uitzicht op de Oostzee, waarop ook de ruïnes van de Sint-Laurenskerk en de Drottenkerk te vinden zijn
De voormalige kloosterkerk met uitzicht op de Oostzee, waarop ook de ruïnes van de Sint-Laurenskerk en de Drottenkerk te vinden zijn
Plaats Visby / Wisby
Denominatie rooms-katholiek
Gewijd aan Sinte-Catharina
Coördinaten 57° 38′ NB, 18° 18′ OL
Gebouwd in 1233
Gesloopt in 1525 (Ruïne geworden)
Architectuur
Bouwmateriaal natuursteen
Stijlperiode Gotiek
Afbeeldingen
De Sint-Catharinakerk in 1858
De Sint-Catharinakerk in 1858
Een historische plaat met de Sint-Catharinakerk
Een historische plaat met de Sint-Catharinakerk
Portaal  Portaalicoon   Christendom
Presentatie over de Sint-Catharinakerk voor 1525

De Sint-Catharinakerk (Zweeds:Sankta Katarinakyrkoruin of Sankta Karin(s) kyrkoruin) , (Deens:Sankt Katarina Kirkeruinen) , (Duits:Sankt-Katarinenkirche(nruinen) is een Kerkruïne in de Zweedse en historisch Deense hanzestad Visby/ Wisby op het eiland Gotland. De vroegere kloosterkerk van het franciscanenklooster werd in 1250 ingewijd en werd gebouwd in de stijl van de Gotiek. Dit klooster vormde een moederklooster voor een aantal dochterkloosters op het Zweedse vasteland. Dit waren de franciscanenkloosters van Enköping, Skara, Söderköping, Uppsala en Stockholm. De Sint-Catharina kerk is de best bewaarde ruïnekerk van Visby / Wisby.

Volgens de regels van de Orde der Franciscanen werd de kloosterkerk gebouwd door een enkel schip met een kruisgewelf. Aan het begin van de 14e eeuw werd ze omgevormd tot een driebeukige hallenkerk met een aanvankelijk een overhellend koor naar het model van de Dominicaanse Sint-Nicolaaskerk.

Rond 1388 vond er restauratie aan het koor. Rond 1400 werden ook de gewelven van het kerkschip uitgebouwd maar stortten kort na hun constructie in en werden later uitgevoerd met baksteen.

Het klooster bleef relatief bescheiden. Het aantal monniken lag waarschijnlijk rond het vereiste aantal van dertien. Na de Reformatie werden de monniken rond 1520 verjaagd en het klooster geseculariseerd.

De kerk werd in 1525 door de rivaliserende hanzestad Lübeck en haar militairen bestormd en vernietigd. Visby / Wisby was volgens hun te arrogant geworden. Hierna raakte de kerk in verval.

In de voormalige kloostergang is een permanente tentoonstelling over de middeleeuwse kerken van Visby / Wisby.

Afbeeldingen

  • Overzichtsfoto van de Oude Markt waaraan naast de kerkruïnes zijn te vinden en op de achtergrond de Oostzee
    Overzichtsfoto van de Oude Markt waaraan naast de kerkruïnes zijn te vinden en op de achtergrond de Oostzee
  • Het kerkschip
    Het kerkschip
  • Deel van het koor van de kerk
    Deel van het koor van de kerk
  • Begroeiing binnen de kerkruïne
    Begroeiing binnen de kerkruïne
  • De ruïne vanaf de Oude Markt
    De ruïne vanaf de Oude Markt
  • De kerkruïne met op de voorgrond een markt op de Oude Markt van Visby / Wisby
    De kerkruïne met op de voorgrond een markt op de Oude Markt van Visby / Wisby
  • Portaal van de kerk
    Portaal van de kerk
  • Doorkijkje naar de kloostergang waarop ook een paar doopvonten te zien zijn
    Doorkijkje naar de kloostergang waarop ook een paar doopvonten te zien zijn
  • Een doorkijkje richting Oostzee waarop ook twee andere ruïnekerken te vinden zijn en waarop de Kruittoren (Visby) is afgebeeld
    Een doorkijkje richting Oostzee waarop ook twee andere ruïnekerken te vinden zijn en waarop de Kruittoren (Visby) is afgebeeld
  • De kerkruïne en een doorkijkje richting de haven aan de Oostzee met de veerboot, richting het vaste land van Zweden
    De kerkruïne en een doorkijkje richting de haven aan de Oostzee met de veerboot, richting het vaste land van Zweden
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel St.Karin (Visby) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  • Ulf Johansson e.a., Zweden (Capitool Reisgidsen). Houten: Unieboek van Reemst, 2006, pag.165
  • Rasso Knoller ,Gotland (Reise Know How Reiseführer). Bielefeld: Reise Know-How Verlag , 2004, Pag.22-23 en 33