Verjus

Dit artikel behoort tot
de reeks over kookkunst

Bereidingstechnieken en benodigdheden
Keukengerei
Kooktechnieken
Ingrediënten en soorten voedsel

Kruiden en specerijen
Sauzen · Soepen
Vlees · Vis
Groente · Fruit
Kaas · Pasta
Drank · Andere ingrediënten

Regionale keukens
Westers · Latijns-Amerika
Caribisch · Indiaans
Aziatisch · Indiaas
Thais · Midden-Oosten
Mediterraan · Afrikaans
Polynesisch · Chinees
Filipijns

Culinaire geschiedenis Oud-Egyptische keuken
Oud-Romeinse keuken
Middeleeuwse kookkunst
Horeca
Wikibooks-kookboek

Portaal  Portaalicoon  Eten & Drinken

Verjus, ook verjuis of verjuus,[1] is een smaakversterkend condiment voor voedsel op basis van ongerijpte druiven of ander onrijp zuur fruit, dat al bekend was in de Romeinse tijd. In de middeleeuwen en tot in de zeventiende eeuw werd het veel gebruikt. Daarna raakte het in onbruik.

Verjus werd gemaakt door onrijpe vruchten te persen en direct te bottelen. Verjus is beperkt houdbaar. De karakteristieke smaak vermindert naarmate het product ouder wordt. De smaak behoorde volgens de Romein Macrobius zuurder te zijn dan die van azijn. Bij gebrek aan druiven werd in de zomerperiode wel verjus gemaakt met zuring als belangrijk ingrediënt. Soms werd het vruchtensap kort gekookt om het langer houdbaar te maken.

Op beperkte schaal wordt nog verjus geproduceerd en verhandeld, deze moderne versie smaakt echter milder dan azijn.

Het maken van verjus, ca. 1375
Bron:

Artikel van Christianne Muusers uit 2006 op website Coquinaria

Referenties
  1. Woordenboek der Nederlandsche Taal