Weefselplasminogeenactivator

Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Een weefselplasminogeenactivator, in het Engels tissue plasminogen activator (tPA), is een enzym dat onder andere het opruimen van bloedstolsels (fibrine) regelt door het omzetten van plasminogeen naar het actieve plasmine te bevorderen. Plasmine speelt een rol in de afbraak van fibrine. De weefselplasminogeenactivator is ook verantwoordelijk voor het omzetten van proBDNF in matureBDNF.[1]

Gen

Het gen voor weefselplasminogeenactivator ligt op chromosoom 8 en bestaat uit 14 exons en 13 introns. Intron 8 bevat een dimorfe Alu-sequentie.

In geval van een acute ischemische beroerte wordt sinds 1996 recombinant weefselplasminogeenactivator (rt-PA) intraveneus toegediend wanneer de behandeling gestart kan worden binnen 3 uur nadat de eerste verschijnselen zich hebben voorgedaan.[2]

Zie ook

  • Trombolyse

Externe links

  • www.americanheart.org (Engels)
  • www.guideline.gov (Engels)
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Bachis A, Avdoshina V, Zecca L, Parsadanian M, Mocchetti I (2012). Human Immunodeficiency Virus Type 1 Alters Brain-Derived Neurotrophic Factor Processing in Neurons. The Journal of Neuroscience 32 (28): 9477–9484. PMID 22787033. PMC 3408006. DOI: 10.1523/JNEUROSCI.0865-12.2012.
  2. ↑ G.H. Schuring-Blom, Het gebruik van recombinant weefselplasminogeenactivator (alteplase) bij een beroerte, binnen 3 tot 5 uur nadat de eerste verschijnselen zich voordoen, Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:1606
Geplaatst op:
06-02-2006
 Dit artikel is een beginnetje over biologie. U wordt uitgenodigd om op bewerken te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. Beginnetje