Anarh •Anarho-kapitalistička revolucija Anarhija •Crni blok Komune •Konsenzualna demokracija Decentralizacija •Duboka ekologija Direktna akcija •Direktna demokracija Dvovlašće •Especifismo Horizontalidad •Ilegalizam Pojedinačna reklamacija •Pravo Participatorna politika Trajna autonomna zona Prefigurativna politika Privatna obrambena agencija Propaganda djelom Odbijanje rada •Rewilding Socijalna ekologija •Spontani red
Pitanja
Anarho-kapitalizam Prava životinja • Kapitalizam Kritike • Islam • Marksizam Nacionalizam • Ortodoksni judaizam Religija • Nasilje
Historija
Amakasuov incident Anarhistička Katalonija Anarchist Exclusion Act Anarhija u Somaliji Proslava stogodišnjice australskih anarhista Majski dani u Barceloni Karneval protiv kapitalizma Escuela Moderna Haški kongres Afera Haymarket Veleizdajnički incident Revolucionarna ustanička armija Ukrajine Međunarodni anarhistički kongres u Amsterdamu Biblioteka Kate Sharpley Kronstadtska pobuna Labadiejva zbirka • LIP Maj 1968•Prvi maj Pariska komuna Španska revolucija Treća ruska revolucija Tragični tjedan Protestna aktivnost za vrijeme ministarske konferencije WTO
Kultura
Anarcho-punk• Umjetnosti Crni anarhizam Keltski anarhizam • Culture jamming DIY culture • Freeganism Free school • Free store Independent Media Center Infoshop•Internacionala Jevrejski anarhizam Popular education Radikalno navijanje • Radikalni ekologizam Simbolizam Na barikade
Počeci anarhističkog pokreta u Ekvadoru se vezuju uz kraj 19. vijeka, odnosno grupu intelektualaca okupljenih oko časopisa El Pabellón Rojo, čiji je prvi broj izašao godine 1899. u Guayaquilu. U njemu se promicao francuski ilegalizam. Anarhističke ideje su se nešto kasnije proširile i na ekvadorski radnički pokret, a u Guayaquilu je također osnovana anarhosindikalistička Regionalna federacija radnika Ekvadora (FTRE). Ta je organizacija imala važnu ulogu u štrajku željezničkih radnika koji je u novembru 1922. ugušen od strane ekvadorske vojske i pri tome ubijeno 1000 ljudi. Anarhističke grupe, pretežno okupljene u Guayaquilu, a čije su ideje bile bazirane na stavovima Proudhona, Bakunjina i Ricarda Floresa Magona su nastavile djelovati 1920-ih, ali su bile izložene čestim progonima od strane ekvadorskih vlasti. 1930-ih je ekvadorskim anarhistima, nešto kasnije nego drugdje u svijetu, značajan udarac nanijelo širenje marksizma, odnosno komunističke ideologije, koja je preuzela primat među radikalnim ljevičarima.
