Nacionalni park Gran Paradiso
| Nacionalni park Gran Paradiso Parco nazionale Gran Paradiso | |
|---|---|
 Pogled na glacijalna jezera u parku | |
| Lokacija | |
| Položaj | Valle d'Aosta / Pijemont |
| Najbliži grad | Torino |
| Država | Italija |
| Koordinate | 45°30′10″N, 7°18′36″E |
| Historija | |
| Osnovan | 1922. |
| Karakteristike | |
| Površina | 71043 ha |
| Web-stranica | |
| Parco Nazionale Gran Paradiso | |
Nacionalni park Gran Paradiso (talijanski: Parco nazionale Gran Paradiso) je najstariji od 25 talijanskih nacionalnih parkova koji se nalazi u Pijemontu na zapadu Sjeverne Italije.[1]
Karakteristike
Park se prostire na površini od 710 km², na nadmorskoj visini od 800 do 4,061 metara (Gran Paradiso) po regijima Valle d'Aosta i Pijemont.[2]
Koncentriran je oko planine Gran Paradiso, jedinog vrha iznad 4,000 metara koji čitav pripada Italiji.[3]
Park je sa zapada omeđen dolinom kod mjesta Rhêmes, a na jugu dolinom kod Cogne i kotlinama rijeka Soana i Orco. Gran Paradiso na zapadu graniči sa francuskim Nacionalni parkom Vanoise.[3]
Krajolik parka je uglavnom alpski, prošaran potocima, jezerima i slapovima.[3] Sve do 1970-ih u dolini kod Cognea postojali su rudnici željezne rude.[3]
Flora i fauna
Šume se protežu do nadmorske visine od 2000 metara, to su uglavnom četinari; ariš pomiješan sa smrekom i borom, a jela ima manje. Na Pijemontskoj strani, na nadmorskim visinama do 1000 m rastu bjelogorične šume; bukve, javora i jasen, a po kotlinama kestena.[3]
Od životinja ima od kozoroga koji su simbol parka, još i; divokoza, srna, jelena, svizaca, bijelog zeca, vuka, lisica, hermelina i risova. Od ptica ima orlova, supova, jastrebova, sova, tetrijeba i jarebica.[3]
Historija
Historija parka povezana je sa zaštitom kozoroga, čiji je broj pao na alarmantno nisku razinu, zbog tog je sardinijski (budući talijanski) kralj Vittorio Emanuele II - 1856.[3]proglasio planine kraljevskim lovačkim rezervatom. Zbog zaštite organizirao je stražu i izgradio prve staza za mazge.[4]
Vittorio Emanuele II je kao talijanski kralj 1919. darovao 2100 hektara svog rezervata državi za stvaranje nacionalnog parka, koji je osnovan 3. decembra 1922. Do 1934. parkom je upravljala autonomna komisija, koja je povećala broj staza na 340 km i povećala broj kozoroga.[4]
U tom periodu je međutim došlo i do smanjenja granica parka zbog izgradnje hidroelektrane na rijeci Orco.[4]
U godinama koje su uslijedile parkom je direktno upravljalo Ministarstvo poljoprivrede i šumarstva, to su bile najgore godine u historiji parka, jer su otpušteni čuvari, a počeo je i Drugi svjetski rat. Zbog tog je broj kozoroga spao na 416 1945. Od 1947. parkom upravlja vlastita administracija[4] koja je konsolidirala stanje i povećala površinu parka.
Izvori
- ↑ „Parchi Nazionali in Italia” (talijanski). Parks. Pristupljeno 26.02.2022.
- ↑ „Parco Nazionale Gran Paradiso” (talijanski). Parks. Pristupljeno 26.02.2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 „Gran Paradiso, Parco Nazionale del” (talijanski). Sapere. Pristupljeno 26.02.2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 „History” (engleski). Ente Parco Nazionale della Sila. Arhivirano iz originala na datum 2014-11-05. Pristupljeno 26.02.2022.
Vanjske veze
Nacionalni park Gran Paradiso na Wikimedijinoj ostavi
- Parco Nazionale Gran Paradiso (službene stranice) Arhivirano 2014-11-05 na Wayback Machine-u (it)
