Rimokatolička biskupija Lodija

Italijanska katolička biskupija Lodija postoji od 4. vijeka, te predstavlja sufragansku biskupiju Milanske nadbiskupije.[1]

Historij

Prema lokalnoj legendi je za vrijeme Dioklecijanovih progona u lokalnoj crkvi živo spaljeno 4000 kršćana zajedno sa njihovih biskupom, čije ime nije poznato. Sv. Basijan, zaštitnik Lodija, je međutim atestiran kao biskup 378.

Ostali biskupi su:

  • Ticijan (474), čije su relikvije otkrivene 1640;
  • Venancijan, suvremenik Grgura Velikog;
  • Olderico (1024);
  • Alberico di Merlino (1160);
  • Alberto Quadrelli (1168);
  • Leone Palatini (1318), posrednik između Gvelfa i Gibelina;
  • Paolo Cadamosto (1354), legat pape Urbana VI u Mađarskoj;
  • Kardinal Gerardo di Landriana (1419), koji je otkrio Ciceronov tekst De Oratore;
  • Kardinal Lodovico Simonetta (1537), koji je predsjedao Trentskim koncilom;
  • Antonio Scarampi (1568), osnivač sjemeništa i prijatelj Carla Borromea;
  • Carlo Ambrogio Mezzabarba (1725), apostolski posjetilac Kine i Indije;
  • Gian Antonio della Beretta (1758), koji je prognan zbog otpora zakletvi Cisalpinskom ustavu;
  • Tarcisio Vincenzo Benedetti (1952 - 1972);
  • Giacomo Capuzzi (1989–2005);
  • Giuseppe Merisi (2005–2014).
  • Maurizio Malvestiti (2014-).

Župe

Biskupija ima 406 župa, od kojih su sve u regiji Lombardija: 386 u provinciji Lodi, 12 u provinciji Milano, 6 u provinciji Cremona i 2 u provinciji Pavi.[2]

Napomene

  1. ↑ Catholic Hierarchy page
  2. ↑ Izvor za župe: CCI (2008), Parrocchie, Chiesa Cattolica Italiana, arhivirano iz originala na datum 2008-03-14, pristupljeno 14. III 2008 

Vanjske veze

Rimokatolička biskupija Lodija na Wikimedijinoj ostavi
  • Source