Кarl Sеndberg

SupružnikLilijan StajčenDeca3Nagrade

Karl Avgust Sendberg (6. januar 1878 – 22. jul 1967) bio je američki pesnik, biograf, novinar i urednik. On je dobio tri Pulicerove nagrade: dve za njegovu poeziju i jednu za njegovu biografiju Abrahama Linkolna. Tokom svog života Sendberg je smatran „vodećom figurom u savremenoj literaturi”, posebno zbog tomova njegovih sabranih stihova, uključujući Čikaške pesme (1916), Kornhaskere (1918) i Dim i čelik (1920).^[2] On je uživao je u „nenadmašnoj privlačnosti pesnika svog vremena, možda zato što ga je širina njegovih iskustava povezivala sa toko puno niti američkog života”.^[3] Na komeraciji povodom njegove smrti 1967. godine, predsednik Lindon Džonson je primetio da „Karl Sendberg je bio više od glasa Amerike, više od pesnika njegove snage i genijalnosti. On je bio Amerika.”^[4]

Život

Кarl Sеndberg je rođen u trosobnoj kući na adresi 313 Istočna treća ulica u Gejlsburgu u saveznoj državi Ilinois, kao sin Klare Matilde (rođene Anderson) i Avgusta Sendberga.^[1] Njegovi roditelji su bili švedskog porekla.^[5] Nadimak „Čarls” ili „Čarli” usvojio je u osnovnoj školi otprilike u isto vreme kada su on i njegova dva najstarija srodinka promenili pravopis prezimena u „Sandburg”.^[1][6][7]

Sa trinaest godina napustio je školu i počeo da vozi kamion za mleko. Od oko četrnaest do sedamnaest ili osamnaest godina radio je kao portir u brijačnici hotela Union u Galesbergu.^[8] Nakon toga, ponovo je radio kao raznosač mleka tekom 18 meseci. Potom je postao zidar i radnik na pšenicičnim poljima u Kanzasu.^[9] Nakon intervala provedenog u koledžu Lombard u Gejlsburgu,^[10] on je postao hotelski sluga u Denveru, a zatim ložač uglja u Omahi. On je započeo karijeru pisca kao novinar za Čikago Dejli Njuz. Kasnije je pisao poeziju, bavio se istorijom, pisao biografije, romane, dečiju literaturu i kritike o filmovima. Sendberg je takođe sakupljao i uređivao knjige balada i folklora. Veći deo svog života proveo je na Srednjem zapadu pre nego što se preselio u Severnu Karolinu.

Sendberg je dobrovoljno otišao u vojsku (nije bio regrutovan) i bio je stacioniran u Portoriku sa 6. pešačkim Ilinoiskim pešadijskim odredom tokom Špansko-američkog rata,^[11] iskrcavajući se u Gvanici, 25. jula 1898. Sendberg nikada zapravo nije bio poslat u bitku. On je pohađao vojnu akademiju Vest Pojnt samo dve nedelje, pre nego što je pao na ispitima iz matematike i gramatike. Sendberg se vratio u Gejlsburg i upisao koledž Lombard, ali je studije napustio bez diplome 1903. godine. Zatim se preselio u Milvoki u saveznoj državi Viskonsin, i pridružio se Socijaldemokratskoj partiji, imenu po kojem je Socijalistička partija Amerike bila poznata u toj državi. Sendberg je služio kao sekretar Emila Sajdela, socijalističkog gradonačelnika Milvokija od 1910. do 1912.^[12]

Sendberg se upoznao sa Lilijan Stajčen (1883-1977) u kancelariji Socijaldemokratske partije 1907, a venčali su se sledeće godine. Njen brat bio je fotograf Edvard Stajčen. Sendberg je sa suprugom, koju je zvao Pola, odgajao tri kćerke. Sendbergovi su se preselili u Harbert u Mičigenu, a potom u predgrađe Čikaga u državi Ilinois. Oni su živeli u Evanstonu u državi Ilinois pre nego što su se nastanili na adresi 331 S. Jork ulica u Elmherstu u državi Ilinois od 1919. do 1930. Tokom tog vremena Sendberg je napisao Čikaške poeme (1916), Kornhaskeri (1918) i Dim i čelik (1920).^[2] Godine 1919. Sendberg je dobio Pulicerovu nagradu „omogućenu posebnom stipendijom Poetskog društva” zbog njegove zbirke Kornhaskeri.^[13][14]

Bibliografija

Reference

Literatura

Spoljašnje veze