Drugi vatikanski sabor

Drugi vatikanski sabor bio je 21. vaseljenski sabor Katoličke Crkve. Sabor je sazvao 1962. godine papa Jovan XXIII koji je umro pre kraja sabora, a dalje ga je vodio papa Pavle VI. Sabor je zaključen 1965 godine.

Odvijao se u četiri velike sesije. Na njima se okupilo gotovo tri hiljade crkvenih otaca iz 141 zemlje. U tri godine sabora održane su mnoge rasprave gde se promišljalo o reformama Crkve. No mnoge rasprave traju i danas, godinama nakon završetka sabora. Neke od najvažnijih izmena koje su donesena ne saboru su: liturgija na narodnom jeziku, sveštenik okrenut narodu, davanje hostije u ruke. Osim tih vidljivih izmena donesena su i četiri dokumanta trajnije vrednosti (konstitucije), upute za neposrednu primenu (dekreti) i deklaracije. Glavne teme prema kojima se Sabor odredio su:

1. Mesto laika u crkvi - nema više razlike između klerikâ i laikâ
2. Funkcionisanje Crkve - ustanovljene su sinode biskupâ, a po mesnim crkvama ustrojavaju se biskupske konferencije i sveštenički savjeti
3. Liturgija - vernici na misi postaju aktivni učesnici liturgije, a uvodi se bogoslužje na narodnom jeziku umesto na latinskom
4. Verska sloboda - priznaje se sloboda savesti kao jedna od temeljnih ljudskih prava
5. Odnosi sa Jevrejima - zvanično se prestaje s mržnjom prema Jevrejima i potvrđuje se duhovna veza između Jevreja i Katoličke crkve
6. Ekumenizam - priznanje vrednosti protestantske i pravoslavne crkve, a kasnije i s drugim hrišćanskih konfesijama
7. Međureligijski dijalog - priznavanje vlastite vrijednosti nehrišćanskim religijama i poticanje dijaloga s nehrišćanskim religijama

Spoljašnje veze

Drugi vatikanski sabor на Викимедијиној остави.