Alnus glutinosa
| Alnus glutinosa | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 3.1) | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||
| Alnus glutinosa L., Sp. Pl.: 995 (1753). | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Adi kızılağaç (Alnus glutinosa), huşgiller (Betulaceae) familyasından 20–30 m'ye ulaşabilen esmer kabuklu ve seyrek dallı bir türdür.
Genel özellikleri
Adi kızılağaç, Avrupa'nın çoğunda bulunabilen ve hızlı büyüyen yaprak döken bir ağaçtır. Ağaç yetiştiriciliği ve odun endüstrisindeki çoklu kullanımları nedeniyle, ağaç önemli bir orman türü olarak kabul edilmektedir. Kara kızılağaç oldukça yumuşaktır, ancak su altında tutulduğunda dayanıklıdır, dolayısıyla su altı yapıları ve daha küçük tekneler için kullanılır. Ağaç, ekolojik olarak kış boyunca yaban hayatı için değerli bir besin kaynağı sağlar. Adi kızılağaç, ılımlı ila soğuk bir iklimi tercih eder ve en iyi nehir kıyıları ve bataklıklar gibi yüksek su seviyesinin olduğu derin topraklarda yetişir. Bu lokasyonlarda taşkın kontrolüne ve nehir kıyılarının stabilizasyonuna da katkıda bulunur. Adi kızılağaç, azot bağlama kabiliyeti nedeniyle, diğer bitkiler için toprak koşullarını iyileştirme ve böylelikle azotlu gübre ihtiyacını en aza indirme yeteneği ile değerli bir öncü türdür. Bununla birlikte, ağaç ışık talepkardır ve sonunda yeni ve komşu ağaçların rekabetine dayanamaz.[1]
Alt türler
- Sakallı kızılağaç (Alnus glutinosa subsp. barbata)
- Yapışkan kızılağaç (Alnus glutinosa subsp. glutinosa)
- Toros kızılağacı (Alnus glutinosa subsp. antitaurica)
- Huş yapraklı kızılağaç (Alnus glutinosa subsp. betuloides)
Kaynakça
- ^ "Alnus glutinosa". European Forest Genetic Resources Programme. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2021.
