Avusturya Özgürlük Partisi
| Avusturya Özgürlük Partisi Freiheitliche Partei Österreichs | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | FPÖ |
| Genel başkan | Norbert Hofer |
| Genel sekreter | Christian Hafenecker Harald Vilimsky |
| Kurucu | Anton Reinthaller |
| Kuruluş tarihi | 7 Nisan 1956 |
| Önceli | Bağımsızlar Federasyonu |
| Merkez | Theobaldgasse 19/4 A-1060 Viyana |
| Gazete(ler) | Neue Freie Zeitung |
| Gençlik kolu | Ring Freiheitlicher Studenten Ring Freiheitlicher Jugend |
| Üyelik (2017) | 60,000 |
| İdeoloji | Sağ popülizm[1][2][3] Millî muhafazakârlık[3][4] Milliyetçilik[5] Göçmen karşıtlığı[6] Avrupa şüpheciliği[7] İslam karşıtlığı[8] Ulusal liberalizm[9] |
| Siyasi pozisyon | Sağ[10][11][12] ve aşırı sağ[13][14][15][16] |
| Uluslararası üyelik | Liberal Enternasyonal (1978-1993)[17] |
| Ulusal Konsey | 30 / 183 |
| Federal Konsey | 16 / 61 |
| Avrupa Parlamentosu | 3 / 18 |
| Eyalet hükûmetleri | 3 / 9 |
| Eyalet parlamentoları | 110 / 440 |
| İnternet sitesi | |
http://www.fpoe.at | |
| Avusturya | |
Avusturya Özgürlük Partisi (Almanca Freiheitliche Partei Österreichs ; kısaca FPÖ), 7 Nisan 1956'daViyana'da Bağımsızlar Federasyonu'nun halefi olarak kurulan milliyetçi muhafazakar bir siyasi parti[18][19][20][21][22][23]
Seçim sonuçları
Ulusal Konsey
| Seçim | Oy | % | Sandalye | Hükûmet |
|---|---|---|---|---|
| 1956 | 283,749 | %6,5 | 6 / 165 | Muhalefet |
| 1959 | 336,110 | %7,7 | 8 / 165 | Muhalefet |
| 1962 | 313,895 | %7,0 | 8 / 165 | Muhalefet |
| 1966 | 242,570 | %5,4 | 6 / 165 | Muhalefet |
| 1970 | 253,425 | %5,5 | 6 / 165 | SPÖ Azınlık |
| 1971 | 248,473 | %5,5 | 10 / 183 | Muhalefet |
| 1975 | 249,444 | %5,4 | 10 / 183 | Muhalefet |
| 1979 | 286,743 | %6,1 | 11 / 183 | Muhalefet |
| 1983 | 241,789 | %5,0 | 12 / 183 | SPÖ-FPÖ Çoğunluk |
| 1986 | 472,205 | %9,7 | 18 / 183 | Muhalefet |
| 1990 | 782,648 | %16,6 | 33 / 183 | Muhalefet |
| 1994 | 1,042,332 | %22,5 | 42 / 183 | Muhalefet |
| 1995 | 1,060,175 | %21,9 | 41 / 183 | Muhalefet |
| 1999 | 1,244,087 | %26,9 | 52 / 183 | ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
| 2002 | 491,328 | %10,0 | 18 / 183 | ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
| 2006 | 519,598 | %11,0 | 21 / 183 | Muhalefet |
| 2008 | 857,028 | %17,5 | 34 / 183 | Muhalefet |
| 2013 | 962.313 | %20,5 | 40 / 183 | Muhalefet |
| 2017 | 1,316,442 | %26,0 | 51 / 183 | ÖVP-FPÖ Çoğunluk |
| 2019 | 772,666 | %16,2 | 31 / 183 | Muhalefet |
Avrupa Parlamentosu
| Seçim | Oy | % | Sandalye |
|---|---|---|---|
| 1996 | 1,044,604 | %27,5 | 6 / 21 |
| 1999 | 655,519 | %23,4 | 5 / 21 |
| 2004 | 157,722 | %6,3 | 1 / 18 |
| 2009 | 364,207 | %12,7 | 2 / 19 |
| 2014 | 556,835 | %19,7 | 4 / 18 |
| 2019 | 650,114 | %17,2 | 3 / 18 |
Parti liderleri
- Anton Reinthaller (1956-1958)
- Friedrich Peter (1958-1978)
- Alexander Götz (1978-1979)
- Norbert Steger (1979-1986)
- Jörg Haider (1986-2000)
- Susanne Riess-Passer (2000-2002)
- Mathias Reichold (2002)
- Herbert Haupt (2002-2004)
- Ursula Haubner (2004-2005)
- Heinz-Christian Strache (2005-2021)
- Herbert Kickl (2021-günümüz)
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- [1]13 Ağustos 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- [2]23 Nisan 2004 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
- ^ Martin Dolezal; Swen Hutter; Bruno Wüest (2012). "Exploring the new cleavage in across arenas and public debates: designs and methods". Edgar Grande; Martin Dolezal; Marc Helbling; Dominic Höglinger (Ed.). Political Conflict in Western Europe. Cambridge University Press. s. 52. ISBN 978-1-107-02438-0. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2013.
- ^ Hans-Jürgen Bieling (2015). "Uneven development and 'European crisis constitutionalism', or the reasons for and conditions of a 'passive revolution in trouble'". Johannes Jäger; Elisabeth Springler (Ed.). Asymmetric Crisis in Europe and Possible Futures: Critical Political Economy and Post-Keynesian Perspectives. Routledge. s. 110. ISBN 978-1-317-65298-4. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ a b Nordsieck, Wolfram (2017). "Austria". Parties and Elections in Europe. 29 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Gerard Braunthal (2009). Right-Wing Extremism in Contemporary Germany. Palgrave Macmillan UK. s. 158. ISBN 978-0-230-25116-8. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Pelinka, Anton (2000). Jörg Haiders "Freiheitliche" – ein nicht nur österreichisches Problem. Liberalismus in Geschichte und Gegenwart (Almanca). Königshausen & Neumann. s. 233. 2 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ "Austria's Freedom Party sees vote rise". BBC News. 26 Mayıs 2014. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2016.
- ^ "Austria's Freedom Party sees vote rise". BBC News. 25 Mayıs 2014. 15 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2014.
- ^ "Austria's far-right Freedom Party calls for ban on 'fascistic Islam"". Reuters (İngilizce). 17 Ocak 2017. 14 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ekim 2022.
- ^ Riedlsperger 1998, s. 27.
- ^ Van Gilder Cooke, Sonia (29 Temmuz 2011), "Austria — Europe's Right Wing: A Nation-by-Nation Guide to Political Parties and Extremist Groups", Time, 8 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Şubat 2012
- ^ Meyer-Feist, Andreas (14 Şubat 2012), "Austrian villagers quash plans for Buddhist temple", DW, 16 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 16 Şubat 2012
- ^ Freedom Party leader may face hate speech charges 24 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Local (Austria edition). Published 19 October 2016. Retrieved 24 September 2017.
- ^ Hainsworth, Paul (2008), The Extreme Right in Western Europe, Routledge, ss. 38-39
- ^ Art, David (2011), Inside the Radical Right: The Development of Anti-Immigrant Parties in Western Europe, Cambridge University Press, ss. 106-107
- ^ Wodak, Ruth; De Cillia, Rudolf; Reisigl, Martin (2009), The Discursive Construction of National Identity (2. bas.), Edinburgh University Press, s. 195
- ^ Hale Williams, Michelle (2012), "Downside after the summit: factors in extreme-right party decline in France and Austria", Mapping the Extreme Right in Contemporary Europe: From Local to Transnational, Routledge, s. 260
- ^ Huter, Mathias (Nisan 2006). "Blau-orange Realitäten". Datum (Almanca). 23 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2011.
- ^ Kriesi, Hanspeter (26 Temmuz 2012). Political Conflict in Western Europe. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-02438-0. 4 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Jäger, Johannes; Springler, Elisabeth (10 Nisan 2015). Asymmetric Crisis in Europe and Possible Futures: Critical Political Economy and Post-Keynesian Perspectives. Routledge. ISBN 978-1-317-65298-4. 12 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2018.
- ^ Martin Dolezal; Swen Hutter; Bruno Wüest (2012). "Exploring the new cleavage in across arenas and public debates: designs and methods". Edgar Grande; Martin Dolezal; Marc Helbling; Dominic Höglinger (Ed.). Political Conflict in Western Europe. Cambridge University Press. s. 52. ISBN 978-1-107-02438-0. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2013. Bilinmeyen parametre
|editörleri-göster=görmezden gelindi (yardım) - ^ Hans-Jürgen Bieling (2015). "Uneven development and 'European crisis constitutionalism', or the reasons for and conditions of a 'passive revolution in trouble'". Johannes Jäger; Elisabeth Springler (Ed.). Asymmetric Crisis in Europe and Possible Futures: Critical Political Economy and Post-Keynesian Perspectives. Routledge. s. 110. ISBN 978-1-317-65298-4.
- ^ Zaslove, Andrej (July 2008). "Exclusion, community, and a populist political economy: the radical right as an anti-globalization movement". Comparative European Politics. 6 (2). ss. 169–189. doi:10.1057/palgrave.cep.6110126.
- ^ Peters, Freia; Frigelj, Kristian (19 Eylül 2008). "Mit dem Ausflugsdampfer gegen den Islam". Die Welt (Almanca). 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2011.
| |
|---|---|
| Ulusal Konsey |
|
| Federal Konsey |
|
| Avrupa Parlamentosu |
|
| Küçük veya bölgesel |
|
| |
