Charles de Gaulle (R91)
 24 Nisan 2019'da Fransız uçak gemisi Charles de Gaulle (R91) ve uçuş güvertesinde duran ABD Deniz Piyadelerine ait bir MV-22 Osprey. | |
| Tarihçe | |
|---|---|
 Fransa | |
| Adı | Charles de Gaulle |
| Adının geldiği yer/kişi | Charles de Gaulle |
| İşletmeci | Fransız Deniz Kuvvetleri |
| Sipariş | 3 Şubat 1986 |
| İnşa eden | Naval Group |
| Maliyet | €3 milyar |
| Kızağa konuluşu | 14 Nisan 1989 |
| Denize indirilişi | 7 Mayıs 1994 |
| Geminin ilk seferi | 18 Mayıs 2001 |
| Adının değişmesi | 3 Şubat 1986 tarihinde Richelieu olarak sipariş edildi, 18 Mayıs 1897'de Charles de Gaulle olarak değiştirildi[1][2] |
| Limanı | Toulon, Fransa |
| Kimlik | Borda numarası: R91
|
| Takma adı | CDG |
| Madalya ve ödüller | Fransız Kurtuluş Ordusu renklerini taşıyan Jack (ön) ve Ordre de la Libération nişanı kurdelesi (arka) |
| Statü | Aktif serviste |
| Genel karakteristik | |
| Tipi | Uçak gemisi |
| Deplasman | 42.500 ton (tam yükte)[3] |
| Uzunluk | 261,5 m (858 ft) genel |
| Genişlik | Toplam: 64,36 m (211 ft 2 in) Su hattı: 315 m (1.033 ft 6 in) |
| Yükseklik | 66,5 m (218 ft 2 in) |
| Su çekimi | 9,43 m (30 ft 11 in) |
| İtme gücü | |
| Hız | 27 knot (50 km/sa; 31 mph) |
| Menzil | Sınırsız; 20–25 yıl |
| Dayanıklılık | 45 günlük erzak |
| Kapasite | 800 komando, 500 t (490 emperyal ton; 550 küçük ton) mühimmat |
| Kişi kapasitesi |
|
| Sensörler ve işleme sistemleri | |
| Elektronik harp ve tuzakları | |
| Silah donanımı |
|
| Uçak mevcudu | |
Charles de Gaulle Fransız Donanması amiral gemisidir (Deniz Nationale). Gemi, onuncu Fransız uçak gemisidir Fransanın nükleer güçle çalışan ilk yüzey gemisi ve Birleşik Devletler Donanması dışında tamamlanan tek nükleer güçle çalışan gemidir. Adını Fransız devlet adamı ve general Charles de Gaulle'den almıştır.[10] Gemide 18 adet Rafael uçağı konuşlandırılabilmektedir. 2021 yılında Rum Milli Muhafız ordu ile tatbikat amacıyla Limasol limanına demirlemiştir.[11] Ayrıca Suriye'de DEAŞ karşıtı operasyonlarda görev almak üzeri Doğu Akdeniz'de görev almaktadır.[12]
Kaynakça
- ^ Roche, vol.2, p.423
- ^ Roche, vol.2, p.128
- ^ "Le Charles de Gaulle a ses nouvelles hélices américaines". Libération (Fransızca). 4 Haziran 2008. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mayıs 2015.
- ^ Kuperman, Alan J. (17 Nisan 2013). Nuclear Terrorism and Global Security: The Challenge of Phasing Out Highly Enriched Uranium. Routledge. ss. 189-. ISBN 978-1-135-10586-0. 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2015.
- ^ a b "Nuclear-Powered Ships". World Nuclear Association. August 2015. 12 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2015.
- ^ "Sous-marins australiens: Quels risques de prolifération nucléaire?". 22 Eylül 2021. 24 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2021.
- ^ "Charles de Gaulle". GlobalSecurity.org. 10 Haziran 2013. 10 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2014.
- ^ ""Historic Super Etendard's final carrier launch", Airheadsfly, march 31, 2016". 8 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2016.
- ^ Grolleau, Henri-Pierre (December 2017). Carrier Aviation in the 21st Century. Harpia Publishing. s. 69. ISBN 978-0-9973092-2-5.
- ^ "Charles De Gaulle Nuclear-Powered Aircraft Carrier - Naval Technology". www.naval-technology.com (İngilizce). 15 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2021.
- ^ "Fransız uçak gemisi Charles de Gaulle, Limasol Limanı'na demirledi". TRT Haber. 30 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2021.
- ^ Şafak, Yeni (22 Şubat 2021). "Fransa Doğu Akdeniz'e uçak gemisi gönderdi: DEAŞ ile mücadele edeceğiz". Yeni Şafak. 22 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2021.
Otorite kontrolü  |
|
|---|
