Deep house

Deep house
Müzikal kökenleriHouse, soul, funk, caz, diva house, Şikago house
Kültürel kökenleri1980'ler sonu, ABD
Önemli çalgılarSynthesizer, klavye, davul makinesi, sequencer, sampler
Popülerlikçoğunlukla 1994–95'ten beri; dünya çapında 2000'li yıllarda canlandı
TürevlerFunky house[1]
Bölgesel tarzlar
Avrupa: Glasgow, İbiza, Londra / Kuzey Amerika: Chicago, Detroit, Los Angeles, New York, San Francisco, Toronto / Diğer: Japonya, Sidney
Diğer konular
Ambient house

Deep house, house müziğin bir alt tarzıdır.[1] Başlangıçta Şikago house ile 1980'lerin caz funk'ının karışımıydı[2] ve soul müzik dokunuşları içeriyordu.[3] Bu tarzdaki şarkıların uzunluğu genellikle 7 ve 10 dakika arasındadır, tempoları ise 110 ve 125 BPM arasında değişebilir.[4] Bu tarz çoğu kez house müziğin akustiği gibi hissedilebilir ancak bu daima geçerli değildir.[5]

Sanatçılar, DJ'ler ve plak şirketler

Deep house sanatçıları, DJ'leri ve yapımcılarından bazıları:

  • Aaron-Carl Ragland
  • Ali Love
  • Ben Pearce
  • Ben Watt
  • Blue Six
  • Booka Shade
  • Charles Webster
  • Colette
  • DJ Sprinkles
  • Dusky
  • Danny Tenaglia
  • Fish Go Deep
  • Frankie Knuckles
  • François Kevorkian
  • Fred Everything
  • Gaelle Adisson
  • Global Communication
  • Gregory Del Piero
  • Ian Pooley
  • Jamie Jones
  • Jimpster
  • Julius Papp
  • Kenny 'Dope' Gonzales
  • Kerri Chandler
  • Klingande
  • Kuniyuki Takahashi
  • Larry Heard (Fingers, Inc.)
  • Harry Dennis (Fingers, Inc.)
  • Lee Burridge
  • Lisa Shaw
  • Little Louie Vega
  • Mark Farina
  • Martin Iveson (Atjazz)
  • Mateo & Matos
  • Matt Lange
  • Maya Jane Coles
  • Miguel Migs
  • Mike Perras
  • Milton Jackson
  • Moodymann
  • Nadirah Shakoor
  • Osunlade
  • Rhythm Plate
  • Route 94
  • Spinnin' Records
  • St. Germain
  • Swirl People
  • Tensnake
  • Theo Parrish
  • Tom Middleton
  • Ultra Naté
  • Mahmut Orhan
  • Umit Alp

Kaynakça

  1. ^ a b Ishkur (2005). "Ishkur's guide to Electronic Music". 14 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2014. 
  2. ^ "Jazz-House". 2 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2014. 
  3. ^ Reynolds, Simon (2013). Energy Flash: A Journey Through Rave Music and Dance Culture. Soft Skull Press. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2014. At the same time, the traditional NYC enclave for gay dance culture — centred on Body and Soul — was self-stifled by its own reverence of the lost golden age of disco. 
  4. ^ Moelants, Dirk (Eylül 8–13, 2003). "Dance Music, Movement And Tempo Preferences" (PDF). 18 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2014. Their averages (mean=126.7) coincide with the main peak near preferred tempo, but their standard deviations (mean sd=7.1) are much lower than those of the ‘general’ lists (mean sd=17.0). These lists concentrate on house music, the mother of all contemporary electronic dance music. 
  5. ^ Reynolds, Simon (2013). Energy Flash: A Journey Through Rave Music and Dance Culture. Soft Skull Press. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2014. Perhaps because unlike deep house, none of the sounds used in the style really resemble 'real' acoustic instruments.