Digoksin
 | |
 | |
| Klinik verisi | |
|---|---|
| Gebelik kategorisi |
|
| Uygulama yolu | Ağız yoluyla, intravenöz |
| Farmakokinetik veri | |
| Biyoyararlanım | 60 ila 80% (ağız yoluyla) |
| Protein bağlanma | 25% |
| Metabolizma | Karaciğer (16%) |
| Eliminasyon yarı ömrü | 36 ila 48 saat (normal böbrek fonksiyonu) 3.5 ila 5 gün (bozulmuş böbrek fonksiyonu) |
| Boşaltım | Böbrek |
| Tanımlayıcılar | |
| |
| CAS Numarası |
|
| PubChem CID |
|
| DrugBank |
|
| CompTox Bilgi Paneli (EPA) |
|
| ECHA Bilgi Kartı | 100.040.047  |
| Kimyasal ve fiziksel veriler | |
| Formül | C41H64O14 |
| 3D model (JSmol) |
|
| Kaynama noktası | 2.493 °C (4.519 °F) |
| Suda çözünürlük | 0.0648 mg/mL (20 °C) |
| |
Digoksin, çeşitli kalp rahatsızlıklarını tedavi etmek için kullanılan bir ilaçtır. En sık atriyal fibrilasyon, kalp çarpıntısı ve kalp yetmezliği için kullanılır. Digoksin ağızdan veya bir damara enjeksiyon yoluyla alınır.[1]
Yaygın yan etkiler genellikle aşırı doz nedeniyle ortaya çıkar ve en bilindiği erkeklerde meme büyümesidir. Diğer yan etkiler arasında iştahsızlık, mide bulantısı, görme güçlüğü, konfüzyon ve düzensiz kalp atışları sayılabilir. Yaşlılarda ve böbrek fonksiyonu zayıf olanlarda dikkatli kullanılmalıdır.[2] Hamilelikte kullanımının güvenli olup olmadığı net değildir.[3] Digoksin, bir kalp glikozitidir.
Digoksin ilk olarak 1930'da, bir yüksük otu türü olan Digitalis lanata'dan izole edilmiştir.[4][5] Molekül DSÖ'nün Temel İlaçlar Listesi'nde yer almaktadır.[6] 2017'de, üç milyondan fazla reçeteyle Amerika Birleşik Devletleri'nde en sık reçete edilen 168. ilaç olmuştur.[7][8]
Kaynakça
- ^ "Digoxin". The American Society of Health-System Pharmacists. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2016.
- ^ World Health Organization (2009). Stuart MC, Kouimtzi M, Hill SR (Ed.). WHO Model Formulary 2008. World Health Organization. s. 270. hdl:10665/44053
. ISBN 9789241547659. - ^ "Digoxin Use During Pregnancy". Drugs.com. 21 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2016.
- ^ Cartwright, Anthony C. (2016). The British Pharmacopoeia, 1864 to 2014: Medicines, International Standards and the State (İngilizce). Routledge. s. 183. ISBN 9781317039792. 8 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Hollman A (April 1996). "Drugs for atrial fibrillation. Digoxin comes from Digitalis lanata". BMJ. 312 (7035): 912. doi:10.1136/bmj.312.7035.912. PMC 2350584 $2. PMID 8611904.
- ^ World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Cenevre: World Health Organization. hdl:10665/325771 . WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
- ^ "The Top 300 of 2020". ClinCalc. 16 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.
- ^ "Digoxin - Drug Usage Statistics". ClinCalc. 29 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2020.
Konuyla ilgili yayınlar
- Rang HP, Dale MM, Ritter JM, Moore PK (2003). Pharmacology (5. bas.). Edinburgh: Churchill Livingstone. ISBN 0-443-07145-4.
- Summary of Product Characteristics, Digoxin 0.125 mg, Zentiva.
- Lüllmann (2003). Pharmakologie und Toxikologie (15. bas.). Georg Thieme Verlag. ISBN 3-13-368515-5.
- Lanatoside C (isolanid, Cedilanid – four glycoside analog), Digoxigenin (aglycone analog)
- Goldberger ZD, Alexander GC (January 2014). "Digitalis use in contemporary clinical practice: refitting the foxglove". JAMA Internal Medicine. 174 (1): 151-4. doi:10.1001/jamainternmed.2013.10432. PMID 24217624.
Dış bağlantılar
- "Digoxin". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine. 20 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Commonly used website to calculate empiric digoxin doses for medical purposes for heart problems 25 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
