Enternasyonal Komünist Partisi

Makale serilerinden
Leninizm
İdeoloji
  • Bolşevizm
  • Troçkizm
  • Bordigizm
  • Marksizm-Leninizm
Kavramlar
Kişiler
İlgili konular
  • g
  • t
  • d

Enternasyonal Komünist Partisi (EKP), Komünist sol geleneğini sahiplenen uluslararası bir komünist partidir. İtalya Komünist Partisi’nin ilk lideri Amadeo Bordiga’nın kurucularından olduğu partiye katkılarından dolayı Bordigist olarak anılsa da, takipçileri kendilerini bu şekilde tanımlamayı reddederler.

Kökenleri

EKP’nin örgüsel kökenleri, Birinci Dünya Savaşı öncesi dönemin İtalya Sosyalist Partisi’nin savaşa proletarya enternasyonalizmi ve devrimci yenilgicilik temelinde karşı çıkan sol kanadına dayanmaktadır. Sol, Ekim Devrimi’nin ardından Lenin’i ve Bolşevizm’i desteklemiş, Komünist Enternasyonal’e katılmış ve İtalya Komünist Partisi’nin kuruluşuna öncülük etmiştir. Stalin döneminde parti liderliğine son verilmiş, partinin başına Antonio Gramsci ve Palmiro Togliatti getirilmiştir.

Temmuz 1927’de sol fraksiyon resmen kurulmuştur. Sol, Rus Muhalefeti’ni desteklese ve kısa bir süre birlikte anılsa ve Bordiga, Troçki’yi kınamayı reddettiği için partiden atılsa da ilişkiler kısa süreli olmuştur. 1938’de sol fraksiyon örgütlü olduğu ülkelerde “Enternasyonal Komünist Sol”u kurmuştur.

1943’te İtalya’da Enternasyonalist Komünist Partisi kurulmuştur ve uluslararası fraksiyon da partiye katılmıştır. Aralık 1945’te ilk ulusal konferansını gerçekleştirdiğinde parti oldukça güçlenmiş haldedir. Öte yandan konferansta seçimlere katılmayı ve demokratik merkeziyetçiliği savunan Onorato Damen destekçileriyle geleneksel çekimser çizgiyi ve organik merkeziyetçiliği savunan Bordiga destekçileri arasında fikir ayrılıkları baş göstermiştir.

Tarihi

Enternasyonalist Komünist Partisi’nin 1952’deki bölünmesinin ardından, Komünist Enternasyonal’in ilk iki kongresinin görüşlerini savunmayı sürdüren Amadeo Bordiga’nın liderliğinde Il Programma Comunista gazetesini çıkaran kanat, Enternasyonal Komünist Partisi ismini almıştır. Bordiga, 1970’deki ölümüne kadar partinin çalışmalarına faal katkı sunmuştur.

1973 yılının sonlarında EKP ciddi bir bölünme yaşamış, Floransa şubesinin başını çektiği bir grup ihraç edilmiştir. Bu militanlar Enternasyonal Komünist Partisi ismini taşımayı sürdürerek "Il Partito Comunista" gazetesiyle yoluna devam etmiştir. Türkçe “Komünist Parti” dahil olmak üzere çeşitli dillerde yayın yapmaktadır.[1]

1982'de EKP (“Il Programma”) parçalanmış ve Enternasyonal Komünist Partisi adını taşıyan örgütler çoğalmışlardır. Yeni ortaya çıkanlar arasında Fransa'da "Le Prolétaire" ve İspanya'da "El Comunista"yı yayınlayan EKP’ler günümüzde varlıklarını sürdürmektedir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Enternasyonal Komünist Partisi". www.international-communist-party.org. 18 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2021. 
  • g
  • t
  • d
Kavramlar
Proleter enternasyonalizm · Sınıf bilinci · Sınıf mücadelesi · Kitle grevi · Sovyet · İşçi konseyi · Dünya devrimi · Komünizm
Kişiler
Karl Marx · Friedrich Engels · Rosa Luxemburg · Otto Rühle · Amadeo Bordiga · Onorato Damen · Herman Gorter · Antonie Pannekoek · Gavril Myasnikov · Karl Korsch · Sylvia Pankhurst · Maximilien Rubel · Marc Chirik (Marc Laverne) · Paul Mattick · Grandizo Munis · Jan Appel · Karl Liebknecht
Kuruluşlar
Komünist İşçiler Enternasyonali · Enternasyonal Komünist Partisi · Enternasyonal Komünist Akım · Uluslararası Devrimci Parti Bürosu
Bağlantılı konular
Lüksemburgizm · Konsey komünizmi · Aşırı solculuk · Özgürlükçü Marksizm · Anarşist komünizm · Otonomizm · Sitüasyonist Enternasyonal · Bordigizm
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin