Ferrari 330

Ferrari 330
Genel Bakış
Üretici	Ferrari
Üretim	1963-1968
Gövde ve Şasi
Sınıf	Grand tourer
Düzen	FR düzeni
Teknik Özellikler
Motor	4.0 L (3967.44 cc) Tipo 209 Colombo V12

Ferrari 330, Ferrari tarafından 2+2 GT coupe, iki koltuklu berlinetta, spyder ve yarış otomobili versiyonlarında, 1963 ile 1968 arasında üretilen bir dizi V12 motorlu otomobildi.

İlki, 2+2 330 America, daha büyük bir 3.3 litrelik motora sahip 250 GT/E idi; 330 GTC/GTS, kasasını 275 ile paylaştı; 330 GT 2+2'nin kendi şasisi ve karoseri vardı; ortadan motorlu 330P racer, dört modelde üretilen Ferrari P serisinin bir parçasıydı. Ferrari 365 serisinin tanıtılmasıyla beraber, 1968 yılında Ferrari 330 üretimine son verildi.

330 modellerinin tümü, 400 Superamerica'nın 4.0 L Colombo V12 motorunun gelişimini kullandı.

330 America

330 America
Genel Bakış
Üretim	1963 50 adet
Tasarımcı(lar)	Pininfarina
Selefi	Ferrari 250 GT/E 2+2
Halefi	Ferrari 330 GT 2+2
Gövde ve Şasi
Gövde tipi	2+2 Coupe
Benzerleri	Ferrari 250 GT/E 2+2

1963 330 America, önceki 250 GTE'nin kasasını kullandı. Ancak motor farklıydı ve yeni 4.0 L Tipo 209 V12 ile güçlendi. 6600 rpm'de 300 PS (220 kW) maksimum güce sahipti.

Daha büyük 330 GT 2+2 ile değiştirilmeden önce, yaklaşık 50 adet 330 America üretildi.^[1]

330 GT 2+2

330 GT 2+2
330 GT 2+2 Series II
Genel Bakış
Üretim	1964-1967 1.099 adet
Tasarımcı(lar)	Tom Tjaarda at Pininfarina[2]
Selefi	Ferrari 250 GT/E 2+2 Ferrari 330 America
Halefi	Ferrari 365 GT 2+2
Gövde ve Şasi
Gövde tipi	2+2 Coupe

330 America, Ocak 1964'te yeni 330 GT 2+2 ile değiştirildi. İlk kez o yılın başlarında Brüksel Şov'da tanıtıldı.^[1] 300 PS (220 kW)'lık güç çıkışı aynı kaldı. Dingil mesafesi 50 mm (2,0 in) daha uzundu, ancak Koni'nin ayarlanabilir amortisörleri kullanımı iyileştirmişti.

330 GTC/GTS

330 GTC, 330 GTS
Ferrari 330 GTS
Genel Bakış
Üretim	1966-1968 GTC: 598 adet GTS: 100 adet
Tasarımcı(lar)	Pininfarina
Selefi	GTC: Ferrari 250 GT GTS: Ferrari 275 GTS
Halefi	GTC: Ferrari 365 GTC GTS: Ferrari 365 GTS
Gövde ve Şasi
Gövde tipi	GTC: 2 kapılı coupe GTS: 2 kapılı Spider

330 GTC ve 330 GTS, 330 GT 2+2'ye göre 275 benzerlerine benziyordu. Bu modeller daha önceki Ferrari'lere göre daha rafine edilmiş, daha sessiz ve sürüşü daha kolaydı. Bu modelin, "muhtemelen bir radyodan zevk alabileceğiniz ilk Ferrari olduğu" söylendi.^[3]

GTC berlinetta, 1966 yılının Mart ayında Cenevre Otomobil Fuarı'nda tanıtıldı.^[3] Pininfarina tasarımlı bir gövdeye sahip, iki kişilik bir coupe idi. Bir 1967 GTC'ye, 1974'te Amerikan ithalatçısı Luigi Chinetti'nin emriyle Zagato tarafından tek seferlik bir gövde verildi. Bu otomobil targa tarzı olduğu için "Zagato Convertible" olarak adlandırıldı.

GTS spider Paris Otomobil Fuarı'nda tanıtıldı. 1968'de 365 GTC ve GTS'nin tanıtılmasından önce, yaklaşık 600 coupe ve 100 spider modeli üretildi. Her iki modelin de dört litrelik motorları 300 PS (220 kW) maksimum güç çıkışına sahipti.

1970'lerin başında Ferrari, İsviçreli uzman Felber'e Ferrari adını 330 GTC temellerini kullanarak retro bir roadster üzerinde kullanma izni verdi. Felber FF'nin altı ya da yedi örneği, 1974 ve 1977 arasında, otomobilin geliştirilmesine yardım eden Panther Westwinds tarafından el yapımı alüminyum kaporta ile yapıldı.

• 
  Ferrari 330 GTC
• 
  Zagato-bodied Ferrari 330 GTC
• 
  Felber FF

330 LMB

1963 yılında dört 330 LMB GT yarış otomobili (LMB Le Mans Berlinetta'nın yanında) üretildi. Bu model 330 LM olarak da biliniyordu. İlk olarak Mart 1963'te, ortadan motorlu 250 P ile birlikte sunulanlar, aslında 250 GTO'ların bir gelişimiydi ve 4 litrelik 330 motora sahipti. Bu motor 7.500 rpm'de maksimum 390 hp (291 kW) güç çıkışına sahipti.^[4] Ön kısmı görsel olarak 250 GTO'ya benzese de, ana yapı 250 Lusso'dan geliyordu. 2.420 mm (95 in)'lik dingil mesafesi^[4] Lusso'lardan veya GTO'lardan 20 mm daha uzundu. Arka lastiklerin üstündeki yükseltilmiş plakalar arka lastiklerin temizlenmesi için gerekliydi.

330 LMB, Ferrari'nin yarış için ortadan motorlu düzene geçtiğinden çok fazla yarış görmedi.

The 330 LMB did not see much racing, as Ferrari was moving over to the mid-engined layout for racing. One retired at Sebring 1963, while of three starters at Le Mans that year, two retired and the car of Jack Sears and Mike Salmon came in fifth. After this, the LMB saw no more works entries.^[5]

330 P

Ortadan motorlu yarış arabalarının dört modeli 330 motoru kullanırken, 1960'ların ortalarında 330 P/P2/P3/P4 serisini de kullandı. 330 P4, 8000 dev/dak'da 450 hp güce sahipken, 792 kg (1746.06 lb) düşük ağırlığı ile birlikte 320 km/s'lik (198.85 mph) azami hıza sahipti.^[6]

Kaynakça

• Eaton, Godfrey (1982), the Editors of Consumer Guide (Ed.), Ferrari: The Sports/Racing and Road Cars, New York, NY: Beekman House, ISBN 0-517-381982 KB1 bakım: Editörler parametresini kullanan (link)
• Eaton, Godfrey (1985), The Complete Ferrari, Londra: Cadogan Books, ss. 92f., 131-135, 140-150, 163/164, 353f., ISBN 0-947754-10-5 

Dış bağlantılar

• 330 GT Registry 15 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.