Libya Arap Sosyalist Baas Partisi
| Libya Arap Sosyalist Baas Partisi حزب البعث العربي الاشتراكي الليبي Partito Baath Arabo Socialista Libico | |
|---|---|
 | |
| Slogan(lar) | "Birlik, hürriyet, sosyalizm" |
| Kuruluş tarihi | 1950'ler (1950'ler) |
| Kapanış tarihi | 1980'ler (1980'ler) |
| Ardılı | Libya Ulusal Hareketi |
| İdeoloji | Baasçılık |
| Uluslararası üyelik | Arap Sosyalist Baas Partisi (1950'ler-1966) Irak liderliğindeki Baas Partisi (1966-1980'ler) |
| Resmî renkler | Siyah, Kırmızı, Beyaz ve Yeşil (Pan-Arap renkleri) |
| Parti bayrağı | |
 | |
| Libya | |
| Şu madde dizisinin bir parçasıdır: |
| Baasçılık |
|---|
 |
| Arap Baası 1940-1947 Arap Baas Hareketi 1940-1947 Baas Partisi 1947-1966 Baas Partisi (Irak) 1968-2003 Baas Partisi (Suriye) 1966-günümüz |
| Kişiler Zeki el-Arsuzi
|
| Edebiyat Diriliş Yolunda Tek Kader için Savaş |
| Tarih Baas döneminde Irak Ramazan Devrimi Kasım 1963 Darbesi 17 Temmuz Devrimi İran-Irak Savaşı Körfez Savaşı BM yaptırımları Irak Savaşı Debaasifikasyon Baas döneminde Suriye Suriye Irak'a Yardım Komitesi 1963 / 1966 Darbeleri Düzeltici Hareket İç Savaş |
| Cezayir () Bahreyn () Mısır () Irak (
Ürdün () Kuveyt (
Lübnan () Libya (
Moritanya (
Filistin () Sudan () Suriye (
Tunus (
Yemen () |
| Arap Sosyalist Devrimci Baas Partisi (1960-1962/63) Sosyalist Lübnan (1965-1970) Arap Devrimci İşçi Partisi (1966-günümüz) Arap Demokratik Sosyalist Baas Partisi (1970-günümüz) Sudan Baas Partisi (2002-günümüz) |
| İlgili konular |
|
Libya Arap Sosyalist Baas Partisi (Arapça : حزب البعث العربي الاشتراكي الليبي Hizb Al-Ba'ath Al-'Arabi Al-Ishtiraki Al-Libiy; İtalyanca: Partito Baath Arabo Socialista Libico), Libya'da kurulan siyasi partiydi. 1950'lerde[1] Emir Tahir Deghayes tarafından kuruldu.[2] Arap Sosyalist Baas Partisi'nin Libya bölgesel şubesiydi. 1966'daki bölünmenin ardından Irak liderliğindeki Baas Partisi'ne bağlandı.
Tarih
Baasçılık , Birleşik Arap Cumhuriyeti'nin kurulmasının ardından Libya'da önemli bir siyasi güçtü. Libya Krallığı'nın sonraki yıllarında birçok aydın Baas ideolojisine ilgi duydu. Bununla birlikte, Nasırcı propagandanın yardımıyla, birkaç Baasçı üyeliğini değiştirdi ve bunun yerine Nasırcı oldu.[2] Pan-Arap ideolojilerinin büyümesi, altmışlı yılların başlarında birkaç Nasırcı ve Baasçı subayın hapsedilmesine yol açtı.[2] Baasçılar, krallığın "siyasi, ekonomik ve sosyal sistemini" yıkmaya çalışmakla suçlandılar; cezalar sekiz aydan iki yıla kadar değişiyordu.[1]
1964'e gelindiğinde Libya Bölgesel Şubesi, Bölge Komutanlığının altında sadece bir şube seviyesi kurmayı başarmıştı.[3] Suriyeli uzman John Devlin, Libya Bölgesel Şubesinin 1964'te 50 ile 150 arasında üyeye sahip olduğunu tahmin ediyor.[3]
1969'da Kral İdris'e karşı yapılan darbenin ardından Muammer Kaddafi liderliğinde yeni bir devrimci hükûmet kuruldu. Hükûmet Nasırcı olarak tanındı çünkü yeni yönetim hedefini "birlik, hürriyet, sosyalizm" (Baas Partisi'nin sloganı) yerine "hürriyet, sosyalizm ve birlik" olarak ilan etti. Bu düzen değişikliği, Baasçılar ve Nasırcılar arasındaki ideolojik bölünme nedeniyle önemliydi.[4] Kaddafi devriminin ardından birkaç Halk Komitesi kuruldu. Bu komiteler (başlangıçta halk tarafından yönetildi) birkaç Baasçıyı tutukladı.[5]
Libya Baas şubesinin kurucusu Emir Tahir Deghayes, daha sonra Kaddafi'nin güvenlik güçleri tarafından tutuklandı ve üç gün hapiste kaldıktan sonra öldü.[6] Deghayes'in ölümünün büyük bir hükûmet karşıtı gösteriyi ateşlediği iddia edildi (ki bu gösteri bastırıldı), ardından birkaç önde gelen Baasçının hapse atıldı.[7] 1982'de 25 Libyalı Baasçının yasadışı örgüt üyeliğiyle suçlandığı ve işkenceden sonra serbest bırakıldığı bir süreç başladı. Ertesi yıl, aynı suçlamayla yeniden yargılandılar: üçü ölüme, diğerleri müebbet hapis cezasına çarptırıldı.[8] 1980'lerdeki tutuklamalar ve davalar, Libya bölgesel Baas örgütünün dağılmasına yol açtı.[9]
Miras
Arap milliyetçisi bir örgüt olan Libya Ulusal Hareketi (LUH), Baasçı avukat Ümran Burveys tarafından kuruldu.[10] LUH (hala mevcut) başlangıçta Iraklı Baasçılar[11] tarafından finanse edildi ve nispeten yüksek kaliteli propaganda materyalleri üretti. Örneğin, 1980'lerde Sawt at-Talia ile birlikte Libya'ya kaçırılan ses kasetlerini yayınladı. Örgüt ayrıca Bağdat Radyosu için de yayınlar yaptı.[12]
Kaynakça
- ^ a b Simmons 1993.
- ^ a b c Wright 1981.
- ^ a b Devlin 1972.
- ^ Libya: a Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 123. ISBN 0-7099-2727-4.
- ^ Libya: a Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 180. ISBN 0-7099-2727-4.
- ^ Libya: a Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 277. ISBN 0-7099-2727-4.
- ^ Libya: a Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 281. ISBN 0-7099-2727-4.
- ^ Libya: a Country Study. Kessinger Publishing. 2004. s. 296. ISBN 1-4191-3012-9.
- ^ Libya: The Struggle for Survival. Palgrave Macmillan. 1993. s. 166. ISBN 0-312-08997-X.
- ^ Political Parties of the Middle East and North Africa. Westport, Conn: Greenwood Press. 1994.
- ^ The Middle East. 111–12. Londra: IC Magazines. 1984. s. 20.
- ^ Middle East Contemporary Survey. 8. Moshe Dayan Center for Middle Eastern and African Studies. 1983–84. s. 583.
Bibliyografya
- Libya: The Struggle for Survival. Palgrave Macmillan. 1993. s. 166. ISBN 0-312-08997-X.
- Libya: The Struggle for Survival. Palgrave Macmillan. 1993. s. 227. ISBN 0-312-08997-X.
- Libya: A Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 227. ISBN 0-7099-2727-4.
- Libya: A Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 94. ISBN 0-7099-2727-4.
- Libya: A Modern History. Taylor & Francis. 1981. s. 96. ISBN 0-7099-2727-4.
- The Baath Party: a History from its Origins to 1966. 2nd. Hoover Institute Press. 1975. s. 18. OCLC 884273607.
| |
|---|---|
| Etkin |
|
| Feshedilmiş |
|
