Luminizm (Empresyonizm)

Luminizm, ışık efektlerine büyük önem veren, resimdeki geç-izlenimci veya neo-izlenimci tarzıdır.

Bu terim Belçikalı (esasen Flaman) Emile Claus ve Théo van Rysselberghe gibi ressamların ve onların takipçilerinin (Adriaan Jozef Heymans, Anna Boch, Évariste Carpentier, Guillaume Van Strydonck, Leon de Smet [nl], Jenny Montigny, Anna De Weert, George Morren (1868-1941), Modest Huys, Georges Buysse [nl], Marcel Jefferys [nl], Yvonne Serruys ve Juliette Wytsman ve ayrıca Hollanda'nın ilk pointillist ressamları olan Jan Toorop, Leo Gestel, Jan Sluijters ve Piet Mondriaan çalışmalarının tarzı için kullanılır.

Emile Claus 1930'da öldükten sonra öğrencisi Anna de Weert, Ghent yakınlarındaki stüdyosunda luminist tarzda resim yapmaya devam etti.^[1]

Valensiya lüminizm terimini veya Valensiyan luminizm resim tarzı, İspanyol Joaquin Sorolla, Ignacio Pinazo Camarlench, Francisco Benítez Mellado ve Vicente Castell ve Teodoro Andreu liderliğindeki bir grup önde gelen İspanyol ressamın çalışmaları için kullanılır.

Her iki stilin de çok az ortak noktası vardır. Emile Claus'un çalışması hala büyük Fransız empresyonistlerinin çalışmalarına özellikle Claude Monet'e yakınken büyük renkli yamaların kullanımıyla nitelenen Hollanda lüminizmi fovizme daha yakındır.