Norwichli Juliana

Norwich'li Juliana
Münzevi - Mistik
Doğum	8 Kasım 1342 Norfolk, İngiltere
Ölüm	1416 Norwich, İngiltere
Milliyet	İngiliz

Norwichli Juliana (Norfolk, İngiltere d. 8 Kasım 1342 – Norwich, İngiltere ö. 1416) İngiliz, şehirde yaşayan münzevi ve mistik. Katolik Kilisesi tarafından resmi olarak kutsanmasa da halka bağlılığından dolayı “kutsanmış” olarak kabul edildi ve her 13 Mayıs’ta anıldı. 1980’den beri 8 Mayıs’ta Juliana Anglikan Kilisesi’nde de anılmaktadır.

Yaşamı

Yazılarında kendisi hakkında söyledikleri dışında kişisel hayatı (hatta gerçek adı) hakkında çok az şey bilir. Şehirde yaşayan münzevi olarak kiliseye bitişik üç odalı evde yaşamadan önce (Yunanca anachorein “ayrılmak” kelimesinden gelir) Benedikt manastırına katılmış olabilir. Conisford, Norwich’te bulunan Aziz Julian bölge kilisesine bitişik evde yaşadığı için Juliana adını aldı. Bir diğer büyük İngiliz mistik olan Margery Kempe’nin de ruhsal hocası olduğu bilinir.

Vizyoner/ Görümsel Juliana

Juliana 37 yaşındayken ölüm döşeğinde bir hastaydı. O zaman görümler aldığını söyledi. Sonunda hastalığından kurtulduktan sonra görümlerini yazdı ve sonuçta ortaya çıkan eser İlahi Sevginin Gösterilmesi veya Vahiyleri başlıklı oldu.^[1] Juliana’nın görümleri Tanrı, Mesih’in ıstırapları ve Üçlü Birlik ile ilgili olmakla birlikte Meryem Ana ile de ilgilidir. Gördüğü tüm görümleri bir cümle ile özetler: Sevgi her şeyin anlamıdır.^[2] Kitap neredeyse anında mistik teolojini bir klasiği haline geldi.^[3]

Tanrı’nın sevgisinin derinden farkında olan Juliana, “ruhun sahip olabileceği en büyük acı” olarak tanımladığı günahın ve şeytanın varlığıyla sorgulandı. İnsanın günahı ile ilgili Tanrı’nın suçsuz olduğunu hissedebiliyordu. “Tanrı, insanları günahtan özellikle de sabırsızlıktan ve çaresizlikten iyileştirmek istiyor” diye yazmıştı.^[4]

Juliana’nın mistik teolojisi iyimserdi. Neşe ve şefkat yönünden Tanrı’nın mutlak bağlılığı ve sevgisinden söz etti. İlahi Sevginin Vahiyleri, Tanrı tarafından sevilmenin ve O’nun İnayeti tarafından korunmanın kesinliğine dayanan bir iyimserlik mesajı içerir.^[5]

Özellikle Juliana, kendinden önceki Anselmus gibi Tanrı’dan Annemiz ve Babamız olarak bahsetmiştir.^[6]

Kaynakça