Rocket Lab

Rocket Lab
Rocket Lab Company
Slogan"We Open Access To Space To Improve Life On Earth"[1] Dünyadaki Yaşamı İyileştirmek İçin Uzaya Erişim Açıyoruz
TipÖzel şirket
KuruluşHaziran 2006 Auckland, Yeni Zelanda
KurucuPeter Beck
Genel merkezi
Kaliforniya
,
Önemli kişilerPeter Beck, (CEO,CTO) Adam C. Spice, (Finans Müdürü)[2]
Ürün
  • Electron (roket)
  • Neutron (roket)
  • Rutherford roket motoru
  • Curie roket motoru
  • Photon Kick Stage
Çalışan sayısı500 (Haziran 2019)
Web sitesiRocket Lab

Rocket Lab, 2006 yılında Peter Beck tarafından Yeni Zelanda'da kurulan ve finanse edilen havacılık ve uzay taşımacılığı işletmecisidir.

2013 yılında merkezini ABD'nin, Kaliforniya eyaletine taşındı. 2021 yılında ise başka bir şirketle birleşme yoluyla halka arz edildi.[3]

Tarihi

Rocket Lab, şirketin CEO'su ve CTO'su Yeni Zelandalı Peter Beck tarafından Haziran 2006 yılında kuruldu.[4] Kasım 2009'da Atea roketinin ilk fırlatmasını gerçekleştirdi ve uzaya ulaşan ilk güney amerikalı şirket oldu Fırlatma RocketLab'in ilk yatırımcılarından biri olan Micheal Fay'in özel adasından (Büyük Mercury Adasından) gerçekleşmişti.[5][6]

Aralık 2010'da RocketLab, küçük uyduları dünya yörüngesine taşımak için düşük maliyetli bir roket geliştirmesi adına ABD hükümetinden sözleşme almayı başardı. NASA ile yapılan bu anlaşma, şirketin personel, tesis veya ekipman gibi ihtiyaçlar için yardım almasını sağladı.[7][8]

2013 yılına gelindiğinde, şirket sicilini Yeni Zelenda'dan ABD'ye taşıdı ve genel merkezini Florida'ya açtı. Bu değişim sebeplerinden biri de artan Amerikan müşterilerinden kaynaklandı. Bu değişim şirketin Amerika'dan fon almasıyla aynı zamana denk geldi. Aynı yıl 'Khosla Ventures'tan[9] ve 'Callaghan Innovation'dan (Yeni Zelenda Kraliyet Kuruluşlarından) bütçe yardımı alındı.[10] 2014 yılında Electron halka tanıtılırken, aynı yıl 'Bessemer Venture Partners'tan bütçe yardımı aldı,[11] 2015 yılında 'Lockheed Martin' şirkete stratejik bir yardımcı oldu.[12] Birkaç daha yatırımcıyla beraber, 2017 yılına geldiğinde şirket toplam 75 milyon dolar topladığı duyurdu.[13] 2018 yılında ise NASA'dan alınan CAPSTONE ihalesiyle 6,9 milyon ABD doları kazandı.[8]

Her ne kadar RocketLab daha önce, küçük ve düşük maliyetli fırlatma araçlarını kurtarmaya ve ardından yeniden kullanmaya niyet etmediklerini söyleseler de, 2018 yılında yeniden kullanılabilir ilk aşama üzerinde çalıştıklarını duyurdu. Ağustos 2019'da kurtarma için yöntemlerini açıkladılar; temel plan belli bir yükseklikte paraşütü açmak ve daha sonra havada helikopter ile yakalamaktı.[14] Aralık 2019'da yapılan 'Running Out Of Fingers' görevinde kullanılan Electron yeniden girişte veri toplamak için bazı ek sensörler içeriyordu.[15] 2020 Kasımında yapılan 'Return To Sender' göreviyle ilk aşama bu sefer ilk aşama helikopter olmadan, suya indirilerek kurtarıldı.[16][17] İlk aşamanın suya değmesi pek istenen bir şey değildi; çünkü Rutherford motorları elektrik yardımıyla çalışır. Bu roketin suya değmesi sonucu ne olacağının bir testiydi[18][19] ve Peter Beck bu uçuşta kullanılan ilk aşama için daha sonra şunları söyledi

''Beklediğimizden daha iyiydi, genel olarak iyi durumdaydı ... Şimdilik helikopter yerine sudan çıkarmayı düşünüyoruz, sudan çıkarmanın kullanılabilir olduğunu fark ettik. Suya indirdikten sonra onu yakalayabileceğimize güveniyoruz. Daha sonra helikopteri kullanabiliriz, bunu kullanmak için çok fazla deneme yapmamız gerekiyor. Ayrıca helikopterin de bize maliyeti olacak. Ama suya değmesi de çok önemli bir sorun olmaz.''[20]

Mart 2020'de şirket, küçük uydular için Kanadalı bir bileşen üreticisi olan Sinclair Interplanetary'i satın aldığını duyurdu. RocketLab, Photon serisi kickstage'lerde Sinclair teknolojisini kullanacağını ve Sinclair'in diğer firmalara satış için küçük uydu bileşenlerinin üretimini artırmasına yardımcı olacağını söyledi.[21] Ayrıca aynı yıl merkezini California'ya taşıdı.

Şirket, 2021 yılının Mart ayında, birleşme yoluyla halka açılacağını duyurdu. Birleşme, şirkete 790 milyon ABD doları sağladı. Bu bütçe ise RocketLab'in daha kabiliyetli roketi olan Neutron'un geliştirilmesinde; üretim tesisi ve rampa inşa edilmesinde önemli ölçüde fon sağlayacak.[22]

Mayıs 2021'de yapılan 'Running Out Of Toes' göreviyle Electron ilk aşaması ikinci defa kurtarıldı.[23] Roketin 9 rutherford motorunun ilerleyen zamanlarda statik ateşleme testinden geçmesi planlanıyor.[24]

Atea

Atea, Yeni Zelenda'nın yerlileri Maoriler'in dilinde uzay anlamına gelir. 60 Kg ağırlığında ve 6 metre uzunluğunda olan yörüngealtı roket 2 Kg yükü 120 Km'ye taşıyabilir. Bilimsel yükleri ve deneyleri kısa süreliğine uzayda bulundurmak için tasarlanmıştır ve herhangi bir yörünge kabiliyetine sahip değildir.[25]

İlk Fırlatma 7 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 30 Kasım 2009'da, Yeni Zelenda'daki Büyük Merkür Adası yakınlarındaki Coromandel Yarımadasından 20:10 UTC'de başarıyla başladı. Fırlatma başarıyla tamamlandı ve RocketLab uzaya çıkan ilk güney amerikalı şirket oldu.[26][27]

Şirket ikinci bir Atea roketi fırlatmaya çalışmadı.[28]

Electron

Electron, iki aşamalı bir küçük uydu fırlatma roketidir. Her iki aşamasında da RocketLab tarafından üretilen Rutherford motorlarını kullanılır. Alçak Dünya Yörüngesine 300 Kg yük taşıyabilir; 18 metre uzunluğuna ve 1,2 metre genişliğe sahiptir. Geliştirme maliyeti 100 Milyon ABD doları olmasının yanı sıra, genel olarak her bir fırlatma için 7,5 Milyon ABD doları maliyetine sahiptir.[29][30]

Yaklaşık 7 yıl süren tasarlama ve üretim sürecinin ardından Mayıs 2017 yılında ilk görevini gerçekleştirdi. İlk aşama ateşlemesi sorunsuz bir şekilde tamamlandı, ancak ikinci aşama 224 km yüksekliğe ulaştığında ise telemetri bilgileri kaybolduğu için ikinci aşama güvenlik için imha edildi.[31][32] Ardından Ocak 2018'de ikinci bir deneme yapıldı: bu testte her şey sorunsuz bir şekilde tamamlandı, Electron yeni görevler için hazırdı.[33][34] Şirket 2021 Mayıs itibarıyla 3ü başarısız olmakla beraber 20 Electron görevine sahip.[35]

Electron projesinin aşamaları

Fairing

Yaklaşık 2,30 metre yüksekliğinde ve 1,2 metre genişliğinde olan ve karbon kompozitten yapılan fairing (yük kaplaması), küçük uydular için fırlatma sırasında koruma sağlamasının yanı sıra üçüncü aşamayı veya kickstage'i de içinde barındırıyor.[36]

Üçüncü Aşama & KickStage

Yörüngeye taşınan küçük uyduları uzaya bırakmak veya daha uzak yerlere taşımakla görevlidir. Şu an aktif olarak 3 tane üçüncü aşama & Kickstage kullanılıyor: Genellikle çoğu görevde kullanılan Curie, daha uzak yörüngeler için kullanılan Photon ve Ay, Mars ve geri kalanına hizmet verecek Interplanetry Photon.[36][37]

İkinci Aşama

311 saniyelik ateşlemenin ardından ayrılan ilk aşamadan sonra, yörüngeye kalan mesafeyi katetmek için ikinci aşama kullanılır. Yaklaşık 2,5 metre yüksekliğinde ve 1,2 metre genişliğinde olmakla beraber, ana madde olarak karbon kompozit kullanılır. Bir adet Rutherford Vakum motoru kullanır: motorun turbo pompaları diğerlerinden farklı olarak elektrik ile çalıştığı için yanında 3 adet pil taşır, biten piller ateşleme sırasında değiştirilir ve boşalan pil atılır. Toplam 343 saniye yanma süresine imkan veren 1 adet LOX (Sıvı oksijen) ve 1 adet Kerosen yakıt tankına sahiptir.[30]

Electron'un ana parçaları

İlk Aşama

9 adet deniz seviyesi Rutherford motoru içeren ilk aşama, genel olarak karbon kompozitten yapılan, yaklaşık 13,5 metre uzunluğunda ve 1,2 metre genişliğindedir. 311 saniye ateşlemeye izin veren 1 adet LOX (Sıvı oksijen) ve 1 adet kerosen yakıt tankı içerir. Maksimum 224 Kn itki kapasitesine sahiptir ve fırlatmanın ilk aşamasını oluşturur. 2018 yılında açıklanan karar ile ilk aşama yeniden kurtarılarak yeniden kullanılacak.[30]

Neutron

Neutron, 2021 Mart ayında tanıtılan iki aşamalı bir orta sınıf uydu fırlatma roketidir. Alçak Dünya Yörüngesine 8.000 Kg yük taşıyabilir; 40 metre uzunluğuna ve 7 metre genişliğe sahiptir. Alçak Dünya Yörüngesine 8.000 kg taşımasının yanı sıra Mars/Venüs'e 1.500 Kg taşıyabilir. Tüm bu özelliklerin yanı sıra insan da taşıyabilecek şekilde geliştiriliyor. Ayrıca şirket fiyatları düşürmek ve hızlıca yeniden kullanmak için roketi karaya dik bir şekilde indirmek istiyor. Temel olarak Neutron için özel olarak geliştirilen bir karbonfiber malzemeden yapılacak ve 2029'a kadar üretilen uyduların %98'ini taşıyabilecek. Neutron'un ilk fırlatması için ana hedef ise 2024.[38][39]

Neutron Electron'un aksine çoğunlukla Yeni Zelenda yerine Amerika'daki Wallops fırlatma merkezinden fırlatılması planlanıyor. Bunun yanı sıra, şirket Neutron'un geliştirilmesindeki temel amacın onlarca küçük uydudan oluşan takımyıldızlarına daha hızlı hizmet etmek olduğunu söyledi.[38] ''Electron gerçekten çok iyi bir roket, sık sık uçuyoruz ve bazı takım yıldızları oluşturuyoruz veya yörüngede teknoloji testleri yapıyoruz. Ancak bir tanesini fırlattıktan sonra müşterilerimiz bize 'Güzel fırlatmaydı Peter, şimdi geriye 100 tane kaldı; bizim için yörüngeye yerleştirebilir misin?' diyordu. Böylece bu sorun giderek daha da büyüdü ve daha büyük bir fırlatma aracına ihtiyaç duyduğumuzu fark ettik. Yapabileceğimiz en kapsamlı ve yetenekli tasarımı yapmaya çalıştık.''[40]

Neutron'un Ana Aşamaları

Fairing

Yaklaşık 7,5 metre uzunluğunda ve 4,5 metre genişliğinde olan yük kaplamaları, fırlatma sırasında roketin taşıdığı yükleri korumak için kullanılıyor. Ek gereksinimler için isteğe bağlı olarak bir üçüncü aşama da taşıyabilir. Ayrıca ana madde olarak karbonfiber türevi bir alaşım kullanılacak.[41] Diğer roketlerin fairing mantığından ayrı olarak Neutron'da fairingler ana aşamadan ayrılmak yerine açılıp kapanabilme özelliğine sahip.

İkinci Aşama

Neutron'un ikinci aşaması ilk aşamanın içinde olmakla birlikte, ilk aşama ayrıldıktan sonra yükleri Dünya yörüngesine ulaştırmak için kullanılıyor. Yakıt olarak metan ve oksijen kullanan Archimedes vakum motoru kullanılacak. Ayrıca ana madde olarak karbonfiber türevi bir alaşım kullanılacak.[41]

İlk Aşama

Yaklaşık 33 metre uzunluğunda ve 7 metre genişliğinde olan ilk aşama, yakıt olarakmetan ve oksijen kullanan 7 adet Archimedes deniz seviyesi motor kullanacak. Ayrıca ana madde olarak karbonfiiber bir alaşım kullanılacak.[41]

Üçüncü Aşama & Kickstage

Curie

Curie, çoğu Electron görevleri için tercih edilen, uyduların bağlı olduğu ve curie motoruna sahip bir üçüncü aşamadır. Mayıs 2021'e kadar 17 görev gerçekleştirmiştir.[42]

Photon

Uyduları daha uzak mesafelere taşımak için kullanılan ve bazı teknoloji denemeleri için kullanılan Photon, curie adında küçük bir motora sahiptir.[43]

İnterplanetry Photon

Photon'un daha büyük yakıt tankları, sensörler ve geliştirilmiş curie motoru olan HyperCurie motoruna sahip bu versiyon; uyduları Ay, Venüs ve Mars'a taşımak için tasarlanmıştır. Mayıs 2021 itibarıyla NASA tarafından fonlanan CAPSTONE görevinde kullanılmak üzere tek göreve sahiptir.[43][44]

Motorlar

Rutherford

Electron'un ilk aşamasında kullanılmak üzere geliştirilen bu motor, 3B yazıcı ile üretilen ve elektriksel turbopompa kullanır. Sıvı oksijen/sıvı kerosen ile çalışır ve Electron'un ilk aşamasında 9 tane olmak üzere aktif olarak kullanılıyor. Ayrıca şirket bu motorların üretimini 24 saat gibi çok çok kısa bir süreye indirebilmiştir. Deniz seviyesinde 21 Kn itki sağlayabilir.[36]

Rutherford Vakum

Electron'un ikinci aşamasında kullanılan, 3B yazıcı ile 24 saatte bir üretilebilen; ayrıca elektriksel turbopompalar kullanan vakum motorudur Sıvı oksijen/sıvı kerosen kullanır ve Electron'un ikinci aşamasında tek halde aktif olarak kullanılıyor. 26 Kn itki üretebilir. Elektriksel turbopompalar kullanıp yörüngeye ulaşan ilk motordur.[36]

Curie

Curie üçüncü aşamasında kullanılmak üzere tasarlanan, ardından Photon'da da kullanılmaya başlanan motordur.

HyperCurie

İnterplanetry Photon'da kullanılmak üzere tasarlanan, gelişmiş Curie motoru versiyonudur.

Görev Tesisleri

Launch Complex 1A (LC-1A)

Yeni Zelenda'nın Mihia kentinde yer alan rampa, Electron için inşa edilen ilk rampadır. FAA lisansına sahip olmakla beraber yılda 120 uçuşu destekleyebilir. Ayrıca bir fırlatmadan 72 saat içinde bir sonraki fırlatmaya hazır hale getirilebilecek kadar esnek bir süreye sahiptir.[45]

Launch Complex 1B (LC-1B)

LC-1A'in hemen yanına inşa edilen rampa, LC-1A ile aynı özelliklere sahiptir. Aynı bölgede iki rampa olması, aynı zamanlarda daha fazla görev desteklenebilmesine olanak sağlıyor.[45]

Launch Complex 2 (LC-2)

Amerika'daki NASA'nın Wallops Uçuş Tesisinin MARS kısmında yer LC-2, temel olarak NASA'dan veya Amerikan ordusundan gelen görevlerde kullanılmak üzere inşa edildi. LC-1 serisine göre daha az bir uçuş esnekliğine sahiptir: her yıl 12 görevi destekleyebilir. Aralık 2019'da inşası tamamlandı ve açıldı. İlk görevin Haziran 2021'de STP-27RM ile yapılacak.[45][46][47]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2020. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2020. 
  3. ^ "Investor Information". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  4. ^ "Rocket Lab Celebrates Rich Ten-Year History". Rocket Lab (İngilizce). 8 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  5. ^ "Rocket Lab: the Electron, the Rutherford, and why Peter Beck started it in the first place". SpaceFlight Insider (İngilizce). 2 Mayıs 2015. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  6. ^ "Peter Beck: The man with the one million-horsepower rocket". NZ Herald (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  7. ^ "NZ set to join the space age". Stuff (İngilizce). 8 Ekim 2009. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  8. ^ a b "10 things about Rocket Lab". NBR (İngilizce). 27 Mayıs 2017. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  9. ^ "Rocket Lab | Khosla Ventures" (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  10. ^ "A Look at Rocket Lab Funding Sources – Parabolic Arc" (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  11. ^ "Companies". www.bvp.com (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  12. ^ "Lockheed Martin invests in Auckland's Rocket Labs". NBR (İngilizce). 3 Mart 2015. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  13. ^ "75 milyon". 8 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  14. ^ "Rocket Lab Announces Reusability Plans For Electron Rocket". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  15. ^ "Electron/Curie | Running Out of Toes". nextspaceflight.com (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  16. ^ "Electron/Curie | Return To Sender". nextspaceflight.com (İngilizce). 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  17. ^ "Updates". Rocket Lab (İngilizce). 31 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  18. ^ "How to bring a rocket back from space". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  19. ^ "Rocket Lab Launches 16th Mission, Completes Booster Recovery". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  20. ^ "A chat with Rocket Lab's CEO Peter Beck about Neutron, Electron recovery and Rocket Lab's future!". 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  21. ^ "Rocket Lab Closes Acquisition of Satellite Hardware Manufacturer Sinclair Interplanetary". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  22. ^ "rocketlab". 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  23. ^ "Rocket Lab to Recover Electron Booster on Next Mission". Rocket Lab (İngilizce). 17 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  24. ^ "Rocket Lab Progresses Flight Review, Recovers First Stage Following Successful Ocean Splashdown". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  25. ^ "NZ's first space rocket launches - national | Stuff.co.nz". archive.is. 23 Şubat 2013. 23 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  26. ^ "Coromandel, we have a problem: hunt on for missing rocket | The National Business Review". web.archive.org. 29 Mart 2016. 29 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  27. ^ "iTWire - New Zealand company heads to space with first launch". itwire.com (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  28. ^ "wiki". 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  29. ^ "Electron/Curie | STP-27RM". nextspaceflight.com (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  30. ^ a b c "Electron". Rocket Lab (İngilizce). 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  31. ^ "Rocket Lab has liftoff but doesn't make it to orbit". NBR (İngilizce). 25 Mayıs 2017. 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  32. ^ "It's a Test". Rocket Lab (İngilizce). 14 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  33. ^ "Electron/Curie | Still Testing". nextspaceflight.com (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  34. ^ "Still Testing". Rocket Lab (İngilizce). 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  35. ^ "Rocket Launch Manifest". nextspaceflight.com (İngilizce). 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  36. ^ a b c d "Electron". Rocket Lab (İngilizce). 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  37. ^ "Satellite Solutions". Rocket Lab (İngilizce). 1 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  38. ^ a b "Rocket Lab Unveils Plans for New 8-Ton Class Reusable Rocket for Mega-Constellation Deployment". Rocket Lab (İngilizce). 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  39. ^ "Neutron". Rocket Lab (İngilizce). 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021. 
  40. ^ "Everyday Astronout ile Peter Beck'in ropörtaj". 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mayıs 2021. 
  41. ^ a b c "Neutron". Rocket Lab (İngilizce). 15 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  42. ^ "Electron". Rocket Lab (İngilizce). 7 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021. 
  43. ^ a b "Satellite Solutions". Rocket Lab (İngilizce). 1 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021. 
  44. ^ "Rocket Lab Readies Photon Spacecraft for NASA Moon Mission". Rocket Lab (İngilizce). 21 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  45. ^ a b c "Rocket Lab | Our Launch Sites". Rocket Lab (İngilizce). 22 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2021. 
  46. ^ Harding, Hayley. "Rocket Lab to begin launching for NASA; construction yet to start at Wallops". The Daily Times (İngilizce). 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 
  47. ^ "Electron Roll-Out Complete at Launch Complex 2 Ahead of Upcoming U.S. Space Force Mission". Rocket Lab (İngilizce). 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2021. 


Dış bağlantılar

  • Resmi websitesi
  • Wikimedia Commons'ta Rocket Lab ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur