Tüylü huş
| Tüylü huş | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| Korunma durumu | |||||||||||||||||
 Asgari endişe altında (IUCN 3.1) | |||||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| İkili adlandırma | |||||||||||||||||
| Betula pubescens Ehrh., Beitr. Naturk. 6: 98 (1791).
| |||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
| Dağılımı | |||||||||||||||||
Tüylü huş (Betula pubescens), huşgiller (Betulaceae) familyasından 25 m'ye kadar boylanabilen sık dallı, beyaz gövdeli bir huş türü.
Morfolojik özellikleri
Dalları yukarı doğru sarkık değildir. Yeni sürgünler tüylüdür. Yapraklar önce tüylüdür. Elips ve yumurta biçiminde, 3–5 cm uzunlukta, ucu fazla sivri değildir. Yaprak kenarları katlı dişlidir. Yaprak sapı tüylüdür. Yapraklarında Betula pendula gibi reçine bezeleri bulunmadığından, bunların yaprakları yapışkan değildir. Erkek çiçekler silindirik, 4–6 cm uzunlukta, dişi çiçekler 2,5 cm uzunluktadır. Meyve yumurta biçiminde ve küçük kanatlıdır.
Ekolojik özellikleri
Verimli ve nemli toprakları sever. Sulak ve bataklık çevrelerinde yetişebildiği gibi nispeten kumlu topraklarda da yetişebilir. Soğuğa dayanıklıdır.
Yayılışı
Türkiye'de kuzeydoğu Anadolu'da doğal olarak bulunur.
