Łączyno
wieś | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | kartuski | ||
Gmina | Stężyca | ||
Liczba ludności (2014) | 367 | ||
Strefa numeracyjna | 58 | ||
Kod pocztowy | 83-323[2] | ||
Tablice rejestracyjne | GKA | ||
SIMC | 0173858 | ||
Położenie na mapie gminy Stężyca | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu kartuskiego | |||
54°16′06″N 18°00′11″E/54,268333 18,003056[1] | |||
|
Łączyno (kaszub. Łątczëno) – wieś w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca[3][4].
Wieś leży na obszarze Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, w bliskim sąsiedztwie Jeziora Raduńskiego Dolnego (zatoka jeziora zwana Jeziorem Łączyńskim).
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0173864 | Łączyński Młyn | część wsi (do 2023 r.) |
0173870 | Wygoda Łączyńska | część wsi (do 2022[5]) |
Łączyno 31 grudnia 2014 r. miało 367 stałych mieszkańców, z których 288 osób mieszka w głównej części miejscowości[6]. Wieś jest siedzibą sołectwa Łączyno, w którego skład wchodzą również Wygoda Łączyńska i Łączyński Młyn.
Przez Łączyno prowadzi turystyczny Szlak Wzgórz Szymbarskich. Po drugiej stronie przesmyku stanowiącego Bramę Kaszubską i dzielącego oba jeziora Raduńskie znajduje się stacja limnologiczna Uniwersytetu Gdańskiego, zaś przesmykiem przebiega trasa drogi wojewódzkiej nr 228. W kierunku północnym od wsi znajduje się półwysep Hel – na wysokości 32,2 m nad taflą jeziora, długości 1,6 km i szerokości 200 m, oddzielający zatokę Jezioro Łączyńskie od Jeziora Raduńskiego Dolnego.
Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72149
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
- ↑ Liczba ludności Gminy Stężyca - pobyt stały na dzień 31.12.2014r.. UG Stężyca. [dostęp 2012-02-06].
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
Linki zewnętrzne
- Łączyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 631 .
Zobacz też
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Stężyca
Wsie |
|
---|---|
Kolonie | |
Osady |
|
Część wsi |
|
Części kolonii |
|
Zniesiona wieś |