Żnibrody

Żnibrody
Жнибороди
Ilustracja
Droga z Beremian do Żnibrodów
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

czortkowski

Populacja (2001)
• liczba ludności


713[1]

Kod pocztowy

48474

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Żnibrody”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Żnibrody”
Ziemia48°54′01″N 25°26′24″E/48,900278 25,440000
Strona internetowa

Żnibrody (ukr. Жнибороди, Żnyborody) – wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim[2] obwodu tarnopolskiego. Wieś jest siedzibą rady wiejskiej[3].

Wieś liczy 721 mieszkańców. Obok wsi przebiega droga terytorialna T2016.

Historia

Pierwsza pisemna wzmianka – ok. 3 lutego 1436 roku jako Niezbrody, kiedy Teodoryk Buczacki Jazłowiecki w Zalesiu w obecności kilku dostojników kościelnych wysokich rangą i panów, w szczególności, biskupa kamienieckiego Pawła z Bojańczyc z jego kapelanem, Mikołaja z Poznania dokonał darowizny («fundusz») dla proboszcza kościoła Marii Magdaleny w Jazłowcu[4]. Na początku XVII w. przynajmniej wieś wchodziła w skład klucza koszyłowieckiego[5].

Przy granicy z Beremianami na gminnym pastwisku Adam Honory Kirkor prowadził wykopaliska na starym cmentarzu w 1878 roku.

W 1890 we wsi było 117 domów, 726 mieszkańców (gm.); w obszarze dworskim było 4 domy, 31 mieszkańców. Parafia rzymskokatolicka w Jazłowcu, a parafia greckokatolicka w Beremianach.

W czasie od 1 stycznia do 25 maja 1903 przez Towarzystwo Oświaty Ludowej we wsi została założona bezpłatna czytelnia[6].

Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 r. do lata roku 1919 Żnibrody znalazły się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.

W II Rzeczypospolitej miejscowość należała do gminy wiejskiej Jazłowiec II w powiecie buczackim województwa tarnopolskiego. Miejsce zbrodni nacjonalistów ukraińskich w grudniu 1944 i styczniu 1945, w sumie zabito 12 osób, w tym 4 dzieci[7].

Od 30 grudnia 1992 wieś jest siedzibą rady wiejskiej[3].

  • Widok na uroczysko Prowal i rzekę Prowal
    Widok na uroczysko Prowal i rzekę Prowal
  • Rzeka Prowal
    Rzeka Prowal
  • Żniborody na mapie z 1650 r.
    Żniborody na mapie z 1650 r.

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
  2. ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14]  (ukr.).
  3. ↑ a b Облікова картка, Жниборідська сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
  4. ↑ Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie. Lwów: Drukarnia Zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1862, s. 26; 26–28 (łac.)
  5. ↑ Ігор Сколчиляс. Язловецьке намісництво на Західному Поділлі у XVII – першій половині XVIII століть: територіальний “родовід” та парафіяльна мережа (історико-географічний аспект), s. 226. (ukr.)
  6. ↑ Kronika. Oświata ludowa. „Kurjer Lwowski”. 144, s. 2, 25 maja 1903.
  7. ↑ HenrykH. Komański HenrykH., SzczepanS. Siekierka SzczepanS., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 180, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .

Linki zewnętrzne

  • Żnibrody, piewotnie ''Niezbrody'', wś, pow. buczacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 808 .
  • Zamki kresowe Rzeczypospolitej – Jazłowiec (ok 5:20). [dostęp 2017-02-27]
  • Żnibrody na mapie von Miega
  • Żnibrody na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)