(129) Antigone
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 5 lutego 1873 | ||
Numer kolejny | 129 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,8682 au | ||
Mimośród | 0,2122 | ||
Peryhelium | 2,2597 au | ||
Aphelium | 3,4767 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 313 dni 5 godzin | ||
Średnia prędkość | 17,39 km/s | ||
Inklinacja | 12,22° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 113 km | ||
Masa | 2,0×1018 kg | ||
Średnia gęstość | ? g/cm3 | ||
Okres obrotu | (4 h 57 min 25 s) h | ||
Albedo | 0,16 | ||
Jasność absolutna | 7,1m | ||
Typ spektralny | Typ M | ||
Średnia temperatura powierzchni | ~164 K | ||
|
(129) Antigone – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 313 dni w średniej odległości 2,87 j.a. Została odkryta 5 lutego 1873 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi od Antygony, córki Edypa w mitologii greckiej.
Zobacz też
Bibliografia
- (129) Antigone w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (129) Antigone w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (129) Antigone w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)