13 Pułk Dragonów im. Hrabiego Münnicha

Ten artykuł dotyczy 13 Pułk Dragonów. Zobacz też: inne pułki dragonów noszące numer 13.

13 Pułk Dragonów

13-й драгунский полк

odznaka pułkowa
Historia
Państwo	Imperium Rosyjskie
Sformowanie	1709
Rozformowanie	1917
Patron	Burkhard Christoph Münnich
Dowódcy
Ostatni	płk Zygmunt Łempicki
Działania zbrojne
IV wojna rosyjsko-turecka wojny napoleońskie X wojna rosyjsko-turecka I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	na terenie ziem polskich: Tomaszów Mazowiecki (1875-1879) Lublin (1888-1892) Garwolin (1892-1914)
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	Warszawski Okręg Wojskowym (1914), 13 dywizja kawalerii, 14 Korpus Armijny Imperium Rosyjskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

13 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha odznaczony Wojskowym Orderem (ros. 13-й драгунский Военного Ордена генерал-фельдмаршала графа Миниха полк, transkr. 13 dragunskij wojennego ordena generał-feldmarszała grafa Minicha połk) – pułk dragonów Armii Imperium Rosyjskiego.

Jednostka została sformowana 27 stycznia^?/7 lutego 1709 pod Połtawą. Wieczystym^[1] szefem pułku był generał marszałek polny hrabia Burkhard Christoph Münnich.

W 1774 pułk został odznaczony Wojskowym Orderem Męczennika i Zwycięzcy św. Jerzego^[a]. W latach 1864–1909 szefem pułku był wielki książę Michał Romanow. W latach 1892–1914 pułk stacjonował w Garwolinie w Warszawskim Okręgu Wojskowym.

Zmiany nazwy

• Grenadierski Pułk Dragonów pułkownika Christofora Christoforowicza^[b] von der Roppa (1709–1725)
• Pułk Dragonów pułkownika Christofora Christoforowicza von der Roppa (1725–1727)
• Wyborgski Pułk Dragonów (1727–1731)
• Pułk Kirasjerów Münnicha (1731–1756)
• 3 Pułk Kirasjerów (1762–1774)
• 3 grudnia^?/14 grudnia 1774 Pułk Kirasjerów odznaczony Wojskowym Orderem Męczennika i Zwycięzcy św. Jerzego. Sztab i wszyscy starsi oficerowie byli kawalerami Wojskowego Orderu św. Jerzego
• Ordeński Pułk Kirasjerów (1801)
• Pułk Kirasjerów odznaczony Wojskowym Orderem (1844)
• 14 maja^?/26 maja 1860 połączony z Finlandzkim Pułkiem Dragonów jako Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem
• 3 Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem (1864)
• 3 Pułk Dragonów Jego Wysokości Wielkiego Księcia Konstantego Mikołajewicza (1864–1882)
• 37 Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem (1882–1891)
• 37 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha odznaczony Wojskowym Orderem (1891–1907)
• 13 Pułk Dragonów im. Generała Marszałka Polnego Hrabiego Münnicha odznaczony Wojskowym Orderem (1907–1917)

Miejsca stacjonowania

• Petersburg (1731–1817)
• Kursk (1831–1866)
• Telisz – Wileński OW (1866–1870)
• Rosienie – Wileński OW (1870–1874)
• Wornie – Wileński OW (1874–1875)
• Tomaszów Mazowiecki – Warszawski OW (1875–1879)
• Riazań – Moskiewski OW (1879–1883)
• Gżatsk – Moskiewski OW (1883–1888)
• Lublin – Warszawski OW (1888–1892)
• Garwolin – Warszawski OW (1892–1914)^[2]

Szefowie pułku (niektórzy)

• 18 listopada^?/29 listopada 1731 – 31 grudnia 1742^?/11 stycznia 1743 – Burkhard Christoph Münnich
• 26 czerwca^?/8 lipca 1800 – 8 kwietnia^?/20 kwietnia 1809 – Dmitrij Golicyn
• 13 października^?/25 października 1864 – 30 grudnia 1909^?/12 stycznia 1910 – Michał Romanow
• 26 listopada^?/8 grudnia 1869 – 8 stycznia^?/20 stycznia 1874 – Fiodor Berg
• 28 lutego^?/12 marca 1871 – 27 lutego^?/10 marca 1888 – Wilhelm I Hohenzollern
• 25 marca^?/6 kwietnia 1891 – 1918 – Burkhard Christoph Münnich – szef wieczysty^[1]

Dowódcy (niektórzy)

• gen. mjr Aleksander Michajłowicz^[b] Lermontow w wojnie rosyjsko-tureckiej (1877–1878)
• płk Mikołaj Mikołajewicz^[b] Szypow (1878–1881)
• płk Gleb Maksymowicz^[b] Wannowski (1906–1908)
• płk Aleksander Władymirowicz^[b] Monomachow (1908–1914)
• płk Ferdynand Juliewicz^[b] Busz (1914–1915)
• płk Zygmunt Łempicki (1915–1917) – ostatni dowódca przed rozformowaniem pułku, późniejszy pierwszy dowódca 3 Pułk Ułanów Śląskich, generał Wojska Polskiego

Finlandzki Pułk Dragonów (1806-1860)

• płk Fiodor Iwanowicz Drewicz (21 grudnia 1810^?/2 stycznia 1811 – 1 września^?/13 września 1814)

Polacy w szeregach pułku

• płk Zygmunt Łempicki – ostatni dowódca pułku
• ppłk Konstanty Paweł Onoszko (1852–1916) – odznaczony orderem św. Włodzimierza^[3]

Ilustracje

• 
  szef pułku generał marszałek polny hrabia Burkhard Christoph Münnich (1683-1767)
• 
  gen. Fiodor Drewicz dowódca Finlandzkiego Pułku Dragonów (1811-1814), który został połączony w 1860 z pułkiem kirasjerów w Pułk Dragonów odznaczony Wojskowym Orderem
• 
  oficer sztabowy pułku kirasjerów armii carskiej, 1845
• 
  podoficer pułku kirasjerów armii carskiej, Karł Karłowicz^[b]Piratski, 1859
• 
  oficerowie dragonów, 1882, od lewej: 37 pułk dragonów, 36 pułk dragonów, 32 pułk dragonów, 6 pułk dragonów
• 
  gen. Zygmunt Łempicki, ostatni dowódca 13 pułku dragonów 1915-1917
• 
  wstążka świętego Jerzego – element munduru pułku

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Григорович А. И.: История 13-го драгунского Военного Ордена генерал-фельдмаршала графа Миниха полка T. 1:1709–1809 гг. T. 2: 1809–1860 гг. Репринтное издание 1912 г.. Petersburg: Альфарет, 2006. (ros.).Sprawdź autora:1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• 13-й Драгунский Военного Ордена Генерал-Фельдмаршала Графа Миниха полк.. narod.ru. [dostęp 2013-08-28]. Cytat: к 1892 г. – Полк расквартирован в г. Гарволин (Варшавский ВО) (ros.).
• 13-й драгунский Военного Ордена генерал-фельдмаршала графа Миниха полк. regiment.ru. [dostęp 2013-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-14)]. (ros.).
• Zespół koszar z końca XIX i początku XX w., Aleja Legionów, Garwolin. Urząd Miasta w Garwolinie. [dostęp 2013-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
• Kawaleria Imperium Rosyjskiego 1907-1914. Dragoni. Tablice mundurowe, zdjęcia mundurów. dobroni.pl. [dostęp 2013-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-06)]. (pol.).