3 Batalion Grenadierów
Barwy batalionu (brygady) | |
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | luty 1945 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Tadeusz Żarek |
Organizacja | |
Dyslokacja | Fordoun Camp, Nairn |
Rodzaj wojsk | piechota |
Podległość |
3 Batalion Grenadierów – pododdział piechoty 1 Brygady Grenadierów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Batalion istniał początkowo jako 3 batalion strzelców 1 Samodzielnej Brygady Strzelców, a następnie od jesieni 1943 przemianowany na skadrowany 1 batalion grenadierów. Formowanie rozpoczęto w Szkocji w lutym 1945. Zdolność bojową miał osiągnąć do 1 czerwca 1945. W walkach na froncie nie wziął udziału. Oficerowie wywodzili się z I Korpusu Polskiego, kilku z 3 Pułku Grenadierów Śląskich 1 Dywizji Grenadierów przybyłych z internowania w Szwajcarii, a żołnierze w ok. 80% z armii niemieckiej lub organizacji Todta, do których wcześniej zostali przymusowo wcieleni.
Stacjonował pierwotnie w Fordoun, a następnie w Nairn[1]. Nawiązywał do tradycji 3 Pułku Grenadierów Śląskich, który brał udział w walkach we Francji w 1940.
Obsada personalna
Organizacja i obsada personalna na podstawie[2]
dowódca batalionu – ppłk Tadeusz Żarek
- zastępca dowódcy – mjr Feliks Sitny
- adiutant batalionu - por. Leonard Ziętek
- dowódca kompanii dowodzenia – por. Andrzej Dzbeński
- dowódca kompanii broni wsparcia – kpt. Jerzy Wróblewski
- dowódca 1 kompanii – kpt. Kazimierz Kronglej
- dowódca 2 kompanii – por. Stanisław Buczkowski
- dowódca 3 kompanii – por. Stefan Lebelt
- dowódca 4 kompanii – kpt. Stefan Kazimierz Żak
Znaki rozpoznawcze
- Patki: granatowe z pąsową (szkarłatną[3]) żyłką[1].
- Otoki: granatowe[1].
- Znaki na wozach: czarna cyfra 57 na czerwonym tle[1].
Przypisy
- ↑ a b c d 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 16–18.
- ↑ 4 Dywizja Piechoty ↓, s. 16-17.
- ↑ J. Dembinok "Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie..." s. 43
Bibliografia
- Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk: Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9.
- 4 Dywizja Piechoty – Pamięci żołnierzy 4 Dywizji Piechoty i ich dowódcy gen. Glabisza. Tuchowo: Mała poligrafia WSD Redemptorystów.
- Józef Dembiniok: Wojsko Polskie we Francji-I Korpus Polski w Wielkiej Brytanii (Oznaki i odznaki Polskich Si± Zbrojnych na Zachodzie / Józef Dembiniok, Bernard Szczech, Andrzej Urbanski). Krajowa Agencja Wydawnicza. ISBN 83-03-00719-X.
- p
- d
- e
Dywizje | |
---|---|
Brygady piechoty i strzelców | |
Pułki | |
Bataliony | |
Bataliony kadrowe strzelców | |
Bataliony strzelców podhalańskich | |
Bataliony ckm, samodzielne szwadrony i kompanie ckm |
- p
- d
- e
Wojska |
|
---|---|
Rodzaje wojsk | |
Wielkie jednostki |