6 Pułk Litewski Przedniej Straży

2 Pułk Ułanów Nadwornych
Pułk 6 Przedniej Straży
Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1792
Rozformowanie	1794
Tradycje
Rodowód	2 Pułk Ułanów Nadwornych
Dowódcy
Pierwszy	Jakub Azulewicz
Ostatni	Achmatowicz
Działania zbrojne
Powstanie kościuszkowskie
Organizacja
Dyslokacja	Stanowiska^[1]: Kobryń Łomna (grudzień 1792) Janów

Rodzaj wojsk	Jazda

6 Pułk Litewski Przedniej Straży – oddział jazdy armii Wielkiego Księstwa Litewskiego wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany w maju 1792 z 2 Pułku Ułanów Nadwornych^[1]. Znany wcześniej jako Pułk Tatarski Jakuba Azulewicza albo 1 Pułk Tatarski.
Status nadwornych oddziałów królewskich regulowały uchwały sejmowe z 1776 roku^[2]:

A iako Milicya Nadworna, Którą Nam przezpacta conventa y prawo ostatniego Seymu trzymać pozwolono przez czas Panowania naszego wierności y dzielności swoyey dala dowody, za zgodą wszech Stanów mieć chcemy: aby Officyerowie, towarzystwo, żołnierze oneż składający w pułkach y batalionie garnizonu naszego Grodzińskiego zarówno z komputowemi za żołnierstwo Rzeczypospolitey znanemi byli z tą tylko różnością: że taż Milicya nasza Nadworna iedynie od rozkazów naszych dependuiąca, z naszych własnych intrat Królewskich tylko płatną iesty być ma.

W lutym 1777 roku, według etatu pułk ułanów w trzech szwadronach miał liczyć 411 ludzi, a faktycznie liczył 269^[3].

Ustalenia te zmieniła uchwała Sejmu Czteroletniego z 3 września 1789 roku^[2]:

[...] uchylając konstytucje tysiąc siedemset szóstego roku folio 868 o milicji Naszey napisaną, pułki Nasze dwa konne nadworne po długim życiu Naszym, w usługę Rzeczypospołitey oddane mieć chcemy i wówczas żołnierz ten iako kraiowy, nieodwołocznie na wierność i posłuszeństwo Rzeczypospolitey i iey komendzie wykonać przysięgę będzie obowiązany, czego Kommissyi Woyskowey dopilnować zalecamy i pulki te w takowym smutnym przypadku iako obiąć w służbę i żołd Rzeczyposolitey wchodzące w komendę swoią obiąć nakazujemy.

Ostateczne rozwiązanie milicji nadwornych nastąpiło na sejmie 15 maja 1792 roku^[2]:

Wszystkie milicyje nadworne, gdziekolwiek będące i pod iakimkolwiekpretextem przed ustanowieniem prawa niniejszego uzbroione, od tego momentu maią bydź niniejszym prawem na żołd Rzeczypospolitey poddane kommendantom respective tym, których My Król do kommenderowania woyskiem regularnym wyznaczyliśmy.

We wrześniu 1792 roku pułk etatowo liczył 411 „głów”, a faktycznie służyło 407 żołnierzy. W dniu 31 marca 1794 roku pułk liczył według etatu 612 ludzi, faktycznie 465^[4].

Żołnierze pułku

Etatową obsadę oficerską normował etat stutysięczny wojska, według którego w pułku powinni się znajdować: pułkownik, podpułkownik, dwóch majorów, kwatermistrz, audytor, dwóch adiutantów, czterech rotmistrzów z chorągwiami, czterech rotmistrzów sztabowych, ośmiu poruczników, ośmiu chorążych^[5]. Większość stanowili Tatarzy. Było ich około 73%^[6].

Pułkownicy:

Abraham Skirmont (-1775)^[3]
Jakub Azulewicz (1775-poległ 11 sierpnia 1794 w obronie Wilna)
Achmatowicz^[1]

Bitwy i potyczki

Jego żołnierze walczyli pod Wilnem (11 sierpnia 1794)^[1].

Sztandar pułku

Sztandar pułku był przechowywany w meczecie w Studziance (tam również na cmentarzu muzułmańskim (mizarze) był grób płk. Azulewicza). Był wykonany z zielonego jedwabiu z napisami po polsku i po arabsku^[7]. W 1915 wycofujące się z Królestwa Polskiego wojska rosyjskie spaliły drewniany meczet^[8].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Gembarzewski 1925 ↓, s. 15.
↑ ^a ^b ^c Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 242.
↑ ^a ^b Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 243.
↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 244.
↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 163.
↑ Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 245.
↑ PiotrP. Borawski PiotrP., Tatarzy w dawnej Rzeczypospolitej, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1986, ISBN 83-205-3747-9, OCLC 830218869 .
↑ Przegląd Tatarski nr 2/2009 s. 8.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.
Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.

Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795

Dywizje

koronne	Wołyńsko-Podolska Bracławsko-Kijowska Wielkopolska Małopolska
litewskie	1 2 3

Brygady

koronne	1 (Łuby) 2 (Biernackiego) 3 (Golejewskiego) 4 (Potockiego) 5 (Lubowidzkiego) 6 (Jerlicza) 7 (Dzierżka) 8 (Wielhorskiego)
litewskie	1 (Husarska, Kowieńska) 2 (Petyhorska, Pińska) 3

Regimenty
piesze

koronne	Regiment Gwardii Pieszej Koronnej 1 (Królowej) 2 (Królewicza) 3 (Czapskiego) 4 (Buławy WK) 5 (fizylierów Artylerii Koronnej) 6 (Łanowy) 7 (Potockiego) 8 (Buławy PK) 9 (Raczyńskiego) 10 (Rydzyńskich) 11 (Grenadierów) 12 13 (Ostrogskich) 14 (Potockich) 15 16 (Skarbowy) 17 18 19 20 21 Pod im. Konfederacji Wolnych
litewskie	Regiment Gwardii Pieszej Wlk. Ks. Lit. 1 (Buławy WL) 2 (Buławy WL) 3 (Buławy PL) 4 (Buławy PL) 5 (Grabowskiego) 6 (Massalskich) 7 (fizylierów) 8 (Domu Radziwiłłów) 9

Pułki jazdy/
ułanów

koronne	króla królewicza pułk BWK pułk BPK 1 Pułk Ułanów Nadwornych (5 p.uł.)
litewskie	2 Pułk Ułanów Nadwornych

Pułki
przedniej straży

koronne	1 Pułk PS im. Królowej 2 Pułk PS Buławy W. Koronnej 3 Pułk PS Buławy P. Koronnej 4 Pułk PS (Byszewskiego) 5 Pułk PS (Lubomirskiego) Pułk PS Wolnej Konfederacji
litewskie	1 Pułk Przedniej Straży JKM (Baranowskiego) 2 Pułk Przedniej Straży Buławy W. Litewskiej 3 Pułk Przedniej Straży Buławy P. Litewskiej 4 Pułk PS (Bielaka) 5 Pułk PS (Poniatowskiego) 6 Pułk PS (Pułk Tatarski J. Azulewicza) 7 Pułk Tatarski 8 Pułk Jazdy

Pułki kozaków

Regimenty
dragonów

koronne	Regiment Gwardii Konnej Koronnej Regiment Konny im. Królowej Regiment Konny im. Królewicza Regiment Konny Buławy W. Koronnej Regiment Konny Buławy P. Koronnej
litewskie	Regiment Gwardii Konnej Wlk. Ks. Lit. (Regiment Karabinierów Gwardii Wlk. Ks. Lit.) Regiment Dragonów Królewicza Wlk. Ks. Lit. Regiment Konny Buławy W. Litewskiej Regiment Konny Buławy P. Litewskiej

Oddziały targowickie

Pod im. Humańskiej

Oddziały insurekcji
kościuszkowskiej

koronne	1 Grenadierów Krakowskich 2 Grenadierów Krakowskich Grenadierów Lubelskich Grenadierów Sandomierskich Pułk Lekkokonny Starozakonny Pułk Wolontariuszy Konnych W. Kwaśniewskiego
litewskie	1 Pułk Konny Ochotników Żmudzkich 2 Pułk Konny Ochotników Żmudzkich Pułk Konny Grodzieński Pułk Konny Ks. K. Sapiehy Pułk Konny Powiatu Lidzkiego

Chorągwie
i szwadrony

koronne	Chorągiew janczarska Buławy Wielkiej Koronnej Chorągiew węgierska Buławy Polnej Koronnej Chorągiew węgierska Buławy Wielkiej Koronnej Chorągiew węgierska Marszałka Wielkiego Koronnego szwadron huzarów króla
litewskie	chorągiew (janczarska, węgierska, strzelecka) BWL chorągiew (janczarska, węgierska, grenadierska) BPL

Bataliony

koronne	1 batalion lekkiej piechoty 2 batalion lekkiej piechoty batalion strzelców
litewskie	3 batalion lekkiej piechoty

Artyleria

koronna	Brygada Cekhauzu Warszawskiego Brygada Cekhauzu Kamienieckiego 1 BA 2 BA 3 BA 4 BA 5 BA
litewska	1 kompania

Bitwy

konfederacja barska	Bar Białystok Groby Kcynia Słonim Dobra Kościan Krotoszyn Lanckorona Łomazy Jasna Góra Lanckorona Orzechów Poznań oblężenie Poznania Stołowicze Widawa
wojna 1792	Boruszkowce Brześć Dubienka Krzemień Markuszów Mir Opsa Stołpce Wojszki Zalewa Zieleńce

Wojsko I Rzeczypospolitej

Okresy

Struktury

Rodzaje wojsk

Formacje
wojskowe

Jazda	chorągwie kopijnicze chorągwie strzelcze racowie husaria jazda tatarska jazda wołoska jazda kozacka petyhorcy pancerni jazda lekka rajtaria arkebuzeria lisowczycy Kawaleria Narodowa
Piechota	piechota węgierska piechota niemiecka piechota dymowa piechota łanowa piechota wybraniecka dragonia Kozacy rejestrowi

Konfederacje żołnierskie

Rokosze

Hetmani

Terminy
wojskowe

Większe oddziały
w XVII wieku

Armia koronna
w XVIII wieku

Komisja Wojskowa Korpus Inżynierów Korpus Pontonierów Koronnych
Dywizje	Wołyńsko-Podolska Bracławsko-Kijowska Wielkopolska Małopolska
Brygady KN	1 (Łuby) 2 (Biernackiego) 3 (Golejewskiego) 4 (Potockiego) 5 (Lubowidzkiego) 6 (Jerlicza) 7 (Dzierżka) 8 (Wielhorskiego)

Armia litewska
w XVIII wieku

Komisja Wojskowa Korpus Inżynierów
Dywizje	1 2 3
Brygady KN	1 (Husarska, Kowieńska) 2 (Petyhorska, Pińska) 3

Insurekcja
kościuszkowska

Najwyższy Naczelnik insurekcja warszawska, wileńska, wielkopolska
Dywizje	Najwyższego Naczelnika J. Zajączka S. Mokronowskiego K. Sierakowskiego Nadnarwiańska A. Ponińskiego J. H. Dąbrowskiego Główna Litewska F. Sapiehy R. Giedroycia