82 mm moździerz wz. 1937
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | moździerz | ||
Historia | |||
Produkcja seryjna | 1936–1945 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Kaliber | 82 mm (3,2") | ||
Donośność | min. 84 m | ||
Prędkość pocz. pocisku | min. 70 m/sek. | ||
Kąt ostrzału | pionowy 45° - 85° poziomy 6°[1] | ||
Szybkostrzelność | do 30 strz./min[1] | ||
|
82 mm moździerz wz. 1937 (ros. 82-мм миномёты семейства БМ) – radziecki, średni (batalionowy) moździerz kalibru 82 mm z okresu II wojny światowej, używany również przez Wojsko Polskie[1].
Konstruktorem moździerza był Borys Iwanowicz Szawyrin[1]. Moździerz wz. 1937 ma konstrukcję klasyczną, składa się z czterech podzespołów: lufy, podstawy, płyty oporowej o kształcie kołowym i celownika. Lufa jest gładkościenna z zamkiem i bezpiecznikiem, który zabezpiecza przed podwójnym załadowaniem, a zamocowany jest na zgrubieniu wylotowym lufy[1]. Posiadał zamek wyposażony w iglicę, której grot wystawał na stałe. Miał dwójnóg z mechanizmem kierunkowym, podniesieniowym, poziomującym, dźwigar i osłabiacz odrzutu[1]. Do moździerza był najczęściej stosowany celownik MPM-44. Podczas transportu był rozkładany na trzy części (lufa, podstawa i płyta oporowa) i przenoszony przez obsługę w trzech jukach[1].
Użytkownicy
Obecni:
- Chiny
- Egipt – 1250 (Helwan M-69)
- Syria – 200 w służbie
- Ukraina
- Węgry – 50 w służbie
Byli:
- Grenada
- Demokratyczna Kampucza
- Kambodża
- Polska
- ZSRR
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 149. ISBN 83-86028-01-7.
- p
- d
- e
Działa piechoty | |
---|---|
Armaty górskie | |
Armaty przeciwpancerne |
|
Artyleria dywizyjna |
|
Artyleria korpuśna i armijna |
|
Artyleria ciężka |
|
Armaty przeciwlotnicze |
|
Moździerze |
|
Artyleria kolejowa | |
Artyleria forteczna |