Abbas III
Abbas III (1732–1740) – władca Persji w latach 1732-1736. Ostatni władca z dynastii Safawidów[1].
Abbas III był synem Tahmaspa II. Po detronizacji jego ojca przez Nadira w 1732 ośmiomiesięczny Abbas został wyznaczony na władcę Persji. Nadir, który był właściwym władcą państwa zajął oficjalną pozycję pierwszego człowieka w państwie po władcy. W marcu 1736 Abbas poszedł w ślady swego ojca i także został zdetronizowany, a tron przejął Nadir Szach, kończąc w ten sposób panowanie dynastii Safawidów. W więzieniu w Sabzawar, w roku 1740, Abbas i jego ojciec Tahmasp zostali zamordowani z rozkazu syna Nadira, Rezy-kul Mirzy. Pragnącego zagwarantować swoje następstwo po ojcu Mirzę skłoniły do tego czynu plotki o śmierci Nadira w Indiach i obawa przez ewentualną rewoltą zwolenników Safawidów.
Literatura
- L. Lockhart, Nadir Shah, London, 1938
- R.M. Savory, Encyclopædia Iranica
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wielka Encyklopedia Oxford, t.1, Polskie Media Amer.Com, ISBN 978-83-7425-901-9.
- p
- d
- e
| Safawidzi |
|
|---|---|
| Hotaki |
|
| Safawidzi |
|
| Afszarydzi |
|
| Zandowie |
|
| Kadżarowie |
|
| Pahlawi |
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Catalana: 0000084
