Aerfer Sagittario 2
Samolot w Muzeum Historii Lotnictwa Wojskowego | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Włochy | ||
---|---|---|---|
Producent | Industrie Meccaniche Aeronautiche Meridionali AERFER | ||
Konstruktor | Sergio Stefanutti | ||
Typ | samolot myśliwski | ||
Konstrukcja | średniopłat o konstrukcji całkowicie metalowej | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 19 maja 1956 | ||
Lata produkcji | 1956 | ||
Liczba egz. | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 silnik turboodrzutowy „Rolls-Royce Derwent 9” | ||
Ciąg | 17,8 kN | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 7,50 m | ||
Długość | 9,50 m | ||
Wysokość | 2,02 m | ||
Powierzchnia nośna | 14,50 m² | ||
Masa | |||
Własna | 2300 kg | ||
Startowa | 3300 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 1040 km/h | ||
Pułap | 14 000 m | ||
Zasięg | 765 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
2 działka Hispano-Suiza HDD-825 kal. 30 mm | |||
Użytkownicy | |||
Włochy | |||
|
Aerfer Sagittario 2 – włoski eksperymentalny odrzutowy samolot myśliwski z okresu po II wojnie światowej. Pierwszy włoski samolot, którzy przekroczył barierę dźwięku.
Historia
Samolot został skonstruowany przez Sergio Stefanuttiego, jako samolot odrzutowy z silnikiem truboodrzutowym. Był to średniopłatowiec o konstrukcji całkowicie metalowej. Samolot otrzymał nazwę Sagittario (pol. Strzelec).
Prototyp samolotu został zbudowany w 1956 roku w wytwórni Industrie Meccaniche Aeronautiche Meridionali AERFER i w dniu 19 maja 1956 roku wykonano jego oblot. Następnie został skierowany do jednostki eksperymentalnej lotnictwa włoskiego, gdzie przeprowadzano dalsze próby lotnicze. W czasie tych prób w dniu 4 grudnia 1956 roku samolot ten w locie nurkowym z wysokości 13 725 m przekroczył barierę dźwięku osiągając prędkość 1,1 Ma, jako pierwszy samolot w lotnictwie włoskim.
Po licznych próbach zrezygnowano z dalszej produkcji tego samolotu, a jego konstrukcja stała się podstawę budowy kolejnych włoskich samolotów odrzutowych.
Użycie w lotnictwie
Prototypy samolotu Aerfer Sagittario używano tylko do prób fabrycznych i prób w jednostce eksperymentalnej lotnictwa włoskiego.
Po wycofaniu go z eksploatacji został on umieszczony w Muzeum Historii Lotnictwa Wojskowego w Vigna di Valle (gm. Bracciano).
Opis techniczny
Samolot Aerfer Saagittario 2 był średniopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej.
W kadłubie w przedniej części umieszczono silnik turboodrzutowy, a za nim jednoosobową kabinę pilota. W kadłubie umieszczono uzbrojenie w postaci dwóch działek kal. 30 mm.
Podwozie trójpodporowy, chowane w locie.
Napęd stanowiły silnik turboodrzutowy o ciągu 17,8 kN.
Przypisy
Bibliografia
- Wiliam Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters : an illustrated encyclopedia of every fighter aircraft built and flown. Londyn: Salamander Book Ltd., 2001, s. 9. ISBN 978-1-84065-269-7. (ang.).