Algebra Clifforda

Algebra Clifforda formy kwadratowej Q : V K {\displaystyle Q\colon V\to K} to para ( C , j ) , {\displaystyle (C,j),} gdzie C {\displaystyle C} jest algebrą nad K , {\displaystyle K,} a j : V C {\displaystyle j\colon V\to C} przekształceniem liniowym, taka że (dla każdego v V {\displaystyle v\in V} )

( j ( v ) ) 2 = Q ( v ) e 0 , {\displaystyle (j(v))^{2}=Q(v)e_{0},}

gdzie e 0 C {\displaystyle e_{0}\in C} jest elementem neutralnym mnożenia w C . {\displaystyle C.} Oznacza się ją C ( V , Q ) . {\displaystyle C\ell (V,Q).}

Algebra Clifforda stanowi uogólnienie liczb zespolonych, kwaternionów i wielu innych podobnych konstrukcji algebraicznych.

Definicja

Algebra Clifforda formy kwadratowej Q : V K {\displaystyle Q\colon V\to K} to para ( C , j ) , {\displaystyle (C,j),} gdzie C {\displaystyle C} jest algebrą nad K , {\displaystyle K,} a j : V C {\displaystyle j\colon V\to C} przekształceniem liniowym, taka że (dla każdego v V {\displaystyle v\in V} )

( j ( v ) ) 2 = Q ( v ) e 0 , {\displaystyle (j(v))^{2}=Q(v)e_{0},}

gdzie e 0 C {\displaystyle e_{0}\in C} jest elementem neutralnym mnożenia w C , {\displaystyle C,} przy czym spełniona jest następująca własność uniwersalności: dla każdej algebry A {\displaystyle A} nad ciałem K {\displaystyle K} i dla każdego przekształcenia liniowego i : V A , {\displaystyle i\colon V\to A,} które spełnia równanie

( i ( v ) ) 2 = Q ( v ) e 0 {\displaystyle (i(v))^{2}=Q(v)e_{0}'}

(dla każdego v V {\displaystyle v\in V} ) istnieje dokładnie jeden homomorfizm algebr h : C A , {\displaystyle h\colon C\to A,} taki że i = h j , {\displaystyle i=h\circ j,} tzn. taki, że poniższy diagram

jest przemienny.

Uwagi

(1) Ponieważ każdej formie kwadratowej Q : V K {\displaystyle Q\colon V\to K} odpowiada wzajemnie jednoznacznie symetryczna forma dwuliniowa F : V × V K {\displaystyle F\colon V\times V\to K} taka, że Q ( v ) = F ( v , v ) , {\displaystyle Q(v)=F(v,v),} to równość z definicji można zapisać także

( j ( v ) ) 2 = F ( v , v ) e 0 . {\displaystyle (j(v))^{2}=F(v,v)e_{0}.}

(2) Rozpisując z jednej strony

F ( v + w , v + w ) = F ( v , v ) + F ( w , w ) + 2 F ( v , w ) , {\displaystyle F(v+w,v+w)=F(v,v)+F(w,w)+2F(v,w),}

a z drugiej strony

( j ( v + w ) ) 2 = ( j ( v ) + j ( w ) ) 2 = ( j ( v ) ) 2 + ( j ( w ) ) 2 + j ( v ) j ( w ) + j ( w ) j ( v ) {\displaystyle (j(v+w))^{2}=(j(v)+j(w))^{2}=(j(v))^{2}+(j(w))^{2}+j(v)j(w)+j(w)j(v)}

i usuwając zbędne wyrazy, dostaje się

j ( v ) j ( w ) + j ( w ) j ( v ) = 2 F ( v , w ) e 0 . {\displaystyle j(v)j(w)+j(w)j(v)=2F(v,w)e_{0}.}

(3) Formę kwadratową Q {\displaystyle Q} na skończenie wymiarowej przestrzeni V {\displaystyle V} z wymiarem równym n = p + q {\displaystyle n=p+q} da się zawsze sprowadzić do postaci

Q ( v ) = F ( v , v ) = i , j = 1 n η i , j v i v j = v 1 2 + + v p 2 v p + 1 2 v p + q 2 , {\displaystyle Q(v)=F(v,v)=\sum _{i,j=1}^{n}\eta _{i,j}v_{i}v_{j}=v_{1}^{2}+\ldots +v_{p}^{2}-v_{p+1}^{2}-\ldots -v_{p+q}^{2},}

gdzie η i , j = ± 1 {\displaystyle \eta _{i,j}=\pm 1} dla i = j {\displaystyle i=j} i 0 {\displaystyle 0} poza tym.

W bazie ( e i ) , {\displaystyle (e_{i}),} w której Q , {\displaystyle Q,} ma to przedstawienie mamy (oznaczając j ( v ) {\displaystyle j(v)} przez v {\displaystyle v} )

e i e j + e j e i = 2 η i , j e 0 . {\displaystyle e_{i}e_{j}+e_{j}e_{i}=2\eta _{i,j}e_{0}.}

Z tego powodu algebrę Clifforda formy Q : V K {\displaystyle Q\colon V\to K} oznacza się też C p , q ( K ) . {\displaystyle C\ell _{p,q}(K).}

(4) Wektory z V {\displaystyle V} utożsamia się z ich obrazami w j ( V ) {\displaystyle j(V)} i bardzo często pisze się v {\displaystyle v} zamiast j ( v ) . {\displaystyle j(v).} Wektory z C ( V , Q ) {\displaystyle C\ell (V,Q)} rozpięte przez e 0 {\displaystyle e_{0}} utożsamia się z elementami ciała K . {\displaystyle K.}

Baza i wymiar

Jeżeli przestrzeń liniowa V {\displaystyle V} jest skończenie wymiarowa z wymiarem równym n {\displaystyle n} z bazą ( e i ) {\displaystyle (e_{i})} to bazę algebry Clifforda C ( V , Q ) {\displaystyle C\ell (V,Q)} stanowią e 0 {\displaystyle e_{0}} oraz iloczyny ( j ( v ) {\displaystyle j(v)} oznaczamy przez v {\displaystyle v} )

e i 1 e i k {\displaystyle e_{i_{1}}\ldots e_{i_{k}}}

gdzie 1 i 1 < < i k n ,   1 k n {\displaystyle 1\leqslant i_{1}<\ldots <i_{k}\leqslant n,\ 1\leqslant k\leqslant n} [1].

Wynika z tego, że wymiar algebry Clifforda wynosi

( n 0 ) + ( n 1 ) + + ( n n ) = 2 n . {\displaystyle {\binom {n}{0}}+{\binom {n}{1}}+\ldots +{\binom {n}{n}}=2^{n}.}

Konstrukcja algebry Clifforda

Definicja algebry Clifforda jest abstrakcyjna i niekonstruktywna, jednakże algebra Clifforda dowolnej formy kwadratowej Q : V K {\displaystyle Q\colon V\to K} może zostać skonstruowana w następujący sposób[1]. Niech V := k = 0 V k {\displaystyle \otimes V:=\bigoplus _{k=0}^{\infty }V^{\otimes k}} będzie algebrą tensorową. V k := V V {\displaystyle V^{\otimes k}:=V\otimes \ldots \otimes V} oznacza tutaj k {\displaystyle k} -krotny iloczyn tensorowy V {\displaystyle V} ( V 0 := K ) . {\displaystyle (V^{\otimes 0}:=K).} W V {\displaystyle \otimes V} wybieramy ideał I {\displaystyle I} generowany przez tensory postaci v v Q ( v ) e 0 . {\displaystyle v\otimes v-Q(v)e_{0}.} Algebrę C {\displaystyle C} definiujemy jako iloraz

C := V / I . {\displaystyle C:=\otimes V/I.}

C {\displaystyle C} wraz z naturalnym włożeniem j : V C {\displaystyle j\colon V\to C} danym wzorem

j ( v ) := v + I {\displaystyle j(v):=v+I}

jest algebrą Clifforda C ( V , Q ) . {\displaystyle C\ell (V,Q).}

Przykłady

(1) Liczby zespolone tworzą trywialną algebrę Clifforda C 0 , 1 ( R ) . {\displaystyle C\ell _{0,1}(\mathbb {R} ).} Mogą zostać skonstruowane w następujący sposób. Niech V = R . {\displaystyle V=\mathbb {R} .} Połóżmy C := R 2 . {\displaystyle C:=\mathbb {R} ^{2}.} Oznaczamy i := ( 0 , 1 ) {\displaystyle i:=(0,1)} i kładziemy i 2 = 1. {\displaystyle i^{2}=-1.} Przekształcenie liniowe j : V C {\displaystyle j\colon V\to C} jest dane wzorem

j ( x ) = ( 0 , x ) = x i . {\displaystyle j(x)=(0,x)=xi.}

Mamy

( j ( v ) ) 2 = ( v i ) 2 = v 2 , {\displaystyle (j(v))^{2}=(vi)^{2}=-v^{2},}

a zatem forma Q : V R {\displaystyle Q\colon V\to \mathbb {R} } jest dana wzorem

Q ( x ) = x 2 . {\displaystyle Q(x)=-x^{2}.}

(2) Kwaterniony są algebrą Clifforda C 0 , 2 ( R ) . {\displaystyle C\ell _{0,2}(\mathbb {R} ).} Mogą zostać skonstruowane w następujący sposób. Niech V = R 2 . {\displaystyle V=\mathbb {R} ^{2}.} Połóżmy C := R 4 . {\displaystyle C:=\mathbb {R} ^{4}.}

Oznaczmy i := ( 0 , 1 , 0 , 0 ) , j := ( 0 , 0 , 1 , 0 ) , k := ( 0 , 0 , 0 , 1 ) {\displaystyle i:=(0,1,0,0),\quad j:=(0,0,1,0),\quad k:=(0,0,0,1)} i połóżmy

i 2 = j 2 = k 2 = i j k = 1. {\displaystyle i^{2}=j^{2}=k^{2}=ijk=-1.}

Te związki pozwalają już znaleźć iloczyn każdych dwóch wektorów z C . {\displaystyle C.}

Przekształcenie liniowe j : V C {\displaystyle j\colon V\to C} jest dane wzorem

j ( x , y ) = ( 0 , x , y , 0 ) = x i + y j . {\displaystyle j(x,y)=(0,x,y,0)=xi+yj.}

Mamy

( j ( v ) ) 2 = ( j ( x , y ) ) 2 = ( x i + y j ) 2 = x 2 i 2 + y 2 j 2 + x y i j + x y j i = x 2 y 2 . {\displaystyle (j(v))^{2}=(j(x,y))^{2}=(xi+yj)^{2}=x^{2}i^{2}+y^{2}j^{2}+xyij+xyji=-x^{2}-y^{2}.}

Forma kwadratowa Q : V R {\displaystyle Q\colon V\to \mathbb {R} } jest zatem dana wzorem

Q ( x , y ) = x 2 y 2 . {\displaystyle Q(x,y)=-x^{2}-y^{2}.}

(3) Rozpatrzmy 2 {\displaystyle 2} -wymiarową podprzestrzeń M a t 2 × 2 ( R ) {\displaystyle \mathrm {Mat} _{2\times 2}(\mathbb {R} )} złożoną z macierzy postaci ( a b b a ) . {\displaystyle {\begin{pmatrix}a&b\\b&-a\end{pmatrix}}.} Nazwijmy ją V . {\displaystyle V.} Jej bazę stanowią macierze e 1 := ( 1 0 0 1 ) {\displaystyle e_{1}:={\begin{pmatrix}1&0\\0&-1\end{pmatrix}}} i e 2 := ( 0 1 1 0 ) . {\displaystyle e_{2}:={\begin{pmatrix}0&1\\1&0\end{pmatrix}}.} Mamy

e 3 := ( 1 0 0 1 ) ( 0 1 1 0 ) = ( 0 1 1 0 ) . {\displaystyle e_{3}:={\begin{pmatrix}1&0\\0&-1\end{pmatrix}}{\begin{pmatrix}0&1\\1&0\end{pmatrix}}={\begin{pmatrix}0&1\\-1&0\end{pmatrix}}.}

Za C {\displaystyle C} przyjmujemy algebrę rozpiętą przez e 1 , e 2 , e 3 {\displaystyle e_{1},e_{2},e_{3}} i macierz jednostkową e 0 = 1 {\displaystyle e_{0}=\mathrm {1} } ze zwykłym mnożeniem macierzowym. Mamy

( a b b a ) ( a b b a ) = ( a 2 + b 2 ) ( 1 0 0 1 ) , {\displaystyle {\begin{pmatrix}a&b\\b&-a\end{pmatrix}}{\begin{pmatrix}a&b\\b&-a\end{pmatrix}}=(a^{2}+b^{2}){\begin{pmatrix}1&0\\0&1\end{pmatrix}},}

a zatem C {\displaystyle C} wraz z j := i d V , {\displaystyle j:=\mathrm {id} _{V},} jest algebrą Clifforda w formy kwadratowej Q : V R {\displaystyle Q\colon V\to \mathbb {R} } danej wzorem

Q ( v ) = Q ( ( a b b a ) ) = a 2 + b 2 . {\displaystyle Q(v)=Q\left({\begin{pmatrix}a&b\\b&-a\end{pmatrix}}\right)=a^{2}+b^{2}.}

(4)

  • Liczby podwójne to algebra Clifforda C 1 , 0 ( R ) . {\displaystyle C\ell _{1,0}(\mathbb {R} ).}
  • Kokwaterniony to algebra Clifforda C 1 , 1 ( R ) {\displaystyle C\ell _{1,1}(\mathbb {R} )} albo C 2 , 0 ( R ) . {\displaystyle C\ell _{2,0}(\mathbb {R} ).}
  • Bikwaterniony to algebra Clifforda C 0 , 3 ( R ) . {\displaystyle C\ell _{0,3}(\mathbb {R} ).}
  • Liczby dualne to algebra Clifforda zdegenerowanej formy Q {\displaystyle Q} tzn. równej tożsamościowo zero.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Wybrane zagadnienia algebry
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Clifford algebra (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-04-05].
Kontrola autorytatywna (pojęcie matematyczne):
  • LCCN: sh85027030
  • GND: 4199958-7
  • BnF: 119704879
  • SUDOC: 027723062
  • BNCF: 67897
  • NKC: ph897204
  • BNE: XX529736
  • J9U: 987007283938105171
  • LNB: 000151386