Alina Hejnowicz

Alina Hejnowicz

Alina Ostaszewska

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1926 Głębokie
Data śmierci	29 października 2010
doktor habilitowany nauk biologicznych
Specjalność: anatomia roślin
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1964
Instytut	Instytut Dendrologii PAN
Okres zatrudn.	1955-2010
Odznaczenia

Alina Hejnowicz (ur. 6 sierpnia 1926 w Głębokim, zm. 29 października 2010) – botanik, doc. dr hab. w Instytucie Dendrologii Polskiej Akademii Nauk, znawczyni anatomii drzew^[1].

Życiorys

Urodziła się w miejscowości Głębokie 6 sierpnia 1926 jako córka Michała Ostaszewskiego i Klementyny Buławskiej. Należała do pokolenia kresowian, którzy doświadczyli kolejnych okupacji: najpierw sowieckiej w latach 1939–1941, potem niemieckiej w latach 1941–1945 i znów sowieckiej, zakończonej wysiedleniem na tzw. Ziemie Odzyskane. Jej ojciec, Michał Ostaszewski (ur. 1900 Kantorówka), aresztowany w 1944, umarł na zesłaniu w łagrze sowieckim. 19 lutego 1954 (jego rodzina pochodziła z Podola)^[2].

W lipcu 1945 roku wraz z rodziną wyjechała z Wileńszczyzny i osiedliła się w Sopocie^[2].

Kariera naukowa

W 1946 podjęła studia, początkowo na Uniwersytecie Toruńskim na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym, następnie na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Wrocławskiego, które ukończyła w 1952. W 1955 podjęła pracę w Zakładzie Dendrologii i Pomologii Polskiej Akademii Nauk w Kórniku, gdzie stworzyła od podstaw jedyną wówczas w Polsce pracownię zajmująca się zagadnieniami z zakresu anatomii rozwojowej drewna^[2].

W 1964 uzyskała stopień doktora nauk przyrodniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Po doktoracie kontynuowała badania anatomiczne nad drewnem różnych gatunków drzew. Jednym z najbardziej znanych osiągnięć naukowych Aliny Hejnowicz z tego okresu stała się opracowana przez nią oryginalna metoda rozróżniania drewna modrzewia i świerka, która okazała się niezwykle przydatną w archeologii i paleobotanice. Po przeprowadzeniu habilitacji w 1983 Rada Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu nadała jej stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych w zakresie botaniki. W 1986 została powołana na stanowisko docenta i przeszła wraz z kierowaną przez siebie Pracownią do Zakładu Genetyki Drzew. Była autorem rozpraw naukowych^[2].

Członkostwo

Była członkiem Polskiego Towarzystwa Botanicznego^[2].

Odznaczenia

Za osiągnięcia naukowe została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1975)^[2].

Zobacz też

• Ród Ostojów (Mościców)
• Ostoja (herb szlachecki)
• Ostaszewscy

Linki zewnętrzne

• Portrety Botaników Polskich: Wiadomości Botaniczne 56(1/2). 2012

Przypisy