Augustyn Steffen
Portret Steffena opublikowany w Ilustrowanym Kurierze Codziennym (1938) | |||
Data i miejsce urodzenia | 15 listopada 1901 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 czerwca 1992 | ||
Zawód, zajęcie | językoznawca, folklorysta, etnograf | ||
|
Augustyn Steffen, ps. A. Sząbrucki (ur. 15 listopada 1901[1] w Sząfałdzie, zm. 15 czerwca 1992 w Cavendish[2]) – polski językoznawca i etnograf. Jako badacz folkloru Warmii dowodził polskości tego regionu; zajmował się również folklorem bałtyckim[1].
Życiorys
Urodził się w zamieszkałej w Sząbruku rodzinie Jana Steffena i Marty z Turowskich jako jedno z dwunastu dzieci (jego bratem był m.in. Wiktor Steffen)[3]. Działał na rzecz akcji plebiscytowej na Warmii w 1920[4]. Pracował w Banku Ludowym w Sztumie, Banku Związku Spółek Zarobkowych w Poznaniu oraz w Banku Ludowym w Lubawie. W 1922 został kierownikiem oraz członkiem zarządu Banku Ludowego w Olsztynie. W tym samym mieście założył Spółdzielnię Rolniczo-Handlową „Rolnik”. Zastępował Jana Baczewskiego na stanowisku sekretarza generalnego Polsko-Katolickiego Towarzystwa Szkolnego na Warmię. Od 1924 był uczniem poznańskiego Gimnazjum Marii Magdaleny. Maturę zdał eksternistycznie w Wolsztynie. W 1932 został absolwentem Uniwersytetu Poznańskiego (filologia klasyczna), następnie do 1934 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (filologia polska i słowiańska oraz etnografia). Pięć lat później został doktorem nauk filozoficznych[5].
Po ataku Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 udał się do Rumunii, gdzie do maja 1940 na uniwersytecie w Klużu studiował m.in. język rumuński. Przebywał także w Bukareszcie, który opuścił przed wkroczeniem wojsk niemieckich do Rumunii, udając się przez Cypr do Palestyny[6]. Następnie był ochotnikiem Polskich Sił Zbrojnych, służąc na Bliskim Wschodzie[1] w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich oraz w 3 Dywizji Strzelców Karpackich, z którą przebywał we Włoszech. Do czasu uzyskania stypendium przyznanego po wizycie u ambasadora Stanisława Kota finansowo pomagał mu Wlastimil Hofman[6], który w 1941 i 1942 namalował dwa jego portrety[7]. Od 1946 do 1948 wykładał w Studium Polonistycznym Uniwersytetu Amerykańskiego w Bejrucie. W 1949 przeprowadził się do Londynu, gdzie współpracował z Polskiem Towarzystwem Naukowym na Obczyźnie. W latach 1952–1956 pracował jako lektor języka polskiego na Uniwersytecie w Lund. Następnie ponownie w Londynie. W 1971 zamieszkał w domu opieki założonym przez Sue Ryder w Cavendish. Tamże zmarł i został pochowany[8].
Przypisy
- ↑ a b c red. Krzyżanowski, Hernas 1985 ↓, s. 400.
- ↑ Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 107, 113.
- ↑ Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 107.
- ↑ Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 107–108.
- ↑ Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 108.
- ↑ a b Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 111.
- ↑ Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 111–112.
- ↑ Chłosta-Zielonka 2022 ↓, s. 113.
Bibliografia
- JulianJ. Krzyżanowski JulianJ., CzesławC. Hernas CzesławC. (red.), Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny, t. II. N–Ż, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985, ISBN 83-01-05369-0 .
- Joanna MariaJ.M. Chłosta-Zielonka Joanna MariaJ.M., Działalność badawcza Augustyna Steffena (1901–1992) prowadzona na emigracji po 1945 roku na tle jego dokonań przedwojennych, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie”, 316 (1), 2022, DOI: 10.51974/kmw-147103 [dostęp 2023-10-19] .
- PWN: 3979446