Bażyny

Bażyny
wieś
Ilustracja
Dwór Bażyny
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

lidzbarski

Gmina

Orneta

Liczba ludności (2022)

275[2]

Strefa numeracyjna

55

Kod pocztowy

11-130[3]

Tablice rejestracyjne

NLI

SIMC

0153703

Położenie na mapie gminy Orneta
Mapa konturowa gminy Orneta, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bażyny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Bażyny”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Bażyny”
Położenie na mapie powiatu lidzbarskiego
Mapa konturowa powiatu lidzbarskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bażyny”
Ziemia54°07′58″N 20°02′27″E/54,132778 20,040833[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Bażyny (niem. Basien, Baysen) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie lidzbarskim, w gminie Orneta.

Do 1954 roku siedziba gminy Bażyny. W latach 1954-1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bażyny, po jej zniesieniu w gromadzie Orneta. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego. Wieś znajduje się w historycznym regionie Warmia.

Historia

Wieś lokowana w 1289 r. przez biskupa warmińskiego Henryka I. Fleminga, który nadał swojemu bratu Albertowi 110 włók na prawie chełmińskim, na pruskim polu Baysen i Naglandithin[4]. Synowie Alberta Henryk i Albert założyli wieś. W 1307 wymieniony jest sołtys Wineco. Dwóch synów Alberta otrzymało także ziemię poza Warmią nadaną przez mistrza krajowego pruskiego Fryderyka (mistrz w latach 1317-1324) na terytorium państwa krzyżackiego w Leszczu.

Albert Fleming od nazwy wsi miał przybrać nazwisko von Baysen (później powstało nazwisko Bażyński). (Podobnie w Łężanach Merkelingerode od nazwy wsi przybrał nazwisko von Lossainen, później Luzjański).

W XV w. właścicielem wsi był Jan Bażyński, który przekazał część wsi kapitule warmińskiej. Z Bażyn pochodził Tomasz Bażyński warmiński wójt krajowy. Po Bażyńskich w pierwszych latach XVII w. właścicielem wsi został Jakub Bartsch, który w 1611 odnowił miejscowy kościół. Poświadcza to kamienna tablica inskrypcyjna z jego herbem (z wiewiórką), która znajduje się na zewnętrznej, południowej ścianie świątyni. Po Bartschach właścicielami wsi byli Wastowscy i Ratkowie. W XVIII w. majątek ziemski w Bażynach razem z folwarkami miał powierzchnię ok. 2000 ha. W roku 1818 poprzez małżeństwo Bażyny przeszły w ręce rodziny von Woisky. Ostatnia przedstawicielka tego rodu w 1939 wyszła za barona Marquarda von Printz. Majątek miał wówczas powierzchnię 425 ha.

Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 12 listopada 1946[5]. W latach 1948-1972 Bażyny były siedzibą gromady.

We wsi była stacja kolejowa Bażyny.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[6]:

  • Kościół parafialny pw. św. Mikołaja i św. Rocha z pierwszej połowy XIV w., ponownie konsekrowany w 1517. Kościół był odnawiany w 1611, a w 1845 rozebrano kościelną wieżę. W roku 1866 wybudowano obecny szczyt wschodni, a od zachodu dobudowano przedsionek w miejsce rozebranej wieży. W 1937 r. nad przedsionkiem nadbudowano drewnianą wieżę. Kościół salowy, nakryty wewnątrz stropem belkowym. Zakrystia od wschodu ze stropem kolebkowym. Ołtarz główny pochodzi z 1745, ołtarze boczne z 1780 Wystrój wnętrza z XVII-XVIII w. Na wyposażeniu średniowieczna chrzcielnica i dzwon z połowy XV w.
  • Zespół pałacowy, XVIII-XIX
    • pałac powstał na miejscu średniowiecznej budowli, z której posiada fragmenty murów.Pałac wybudowany w XVII w. przebudowano w 1763 na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjny, przykryty dachem naczółkowym. W elewacji frontowej długa wystawka w połaci dachowej. Od frontu znajdował się pierwotnie duży taras, obecnie ganek. Zachował się także gospodarczy budynek szachulcowy.
    • park

inne:

Demografia

Mieszkańcy: w roku 1818 – 561 osób, w 1885 – 1230, w 1933 – 1048, w 1939 – 973, w 1999 – 348.

We wsi jest przystanek PKS i 1 sklep.

Ciekawostki

Rodzina Flemingów pisała się potem de Basien, von Baysen lub von Baysin. Wyszedł z niej Jan Bażeński. We dworze były dwa stare portrety, przedstawiające go jako zwycięzcę Maurów. To faktyczne zwycięstwo w czasie jego pobytu w Portugalii (1419-1422) przyczyniło się do rozszerzenia herbu rodzinnego o murzyna, którego przywiódł ze sobą na Warmię. Rodzina Bażeńskich jest do dziś istniejącym rodem i do 1941 osiadła była na Litwie w starej rodzinnej posiadłości Burbiszki[7].

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 3362
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 15 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
  4. Nr 81. W: Codex diplomaticus Warmiensis oder Regesten und Urkunden zur Geschichte Ermlands. T. I: Urkunden der Jahre 1231-1340. Mainz ; Leipzig ; Braunsberg: 1860-1935, s. 140 (skan 350). [dostęp 2014-08-16]. (łac. • niem.).
  5. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
  6. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31.12.2017 woj. warmińsko-mazurskie
  7. Burbiszki – ostatnia rodzinna posiadłość. baysen.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-12)]..

Bibliografia

  • Basien, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 115 .
  • Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, Agencja Wydawnicza „Remix”, Olsztyn 1991, ISBN 83-900155-0-1 (s. 255).
  • Tadeusz Chrzanowski, Przewodnik po zabytkowych kościołach północnej Warmii, Warmińskie Wydawnictwo Diecezjalne, Olsztyn 1978, s. 10-11, m.in.: tablica z inskrypcją.
  • Tomasz Darmochwał, Marek Jacek Rumiński: Warmia Mazury. Przewodnik, Białystok: Agencja TD, 1996. ISBN 83-902165-0-7, s. 119.
  • JanJ. Chłosta JanJ., Słownik Warmii, Olsztyn: Wydawnictwo LITTERA, 2002, ISBN 83-914158-5-6, OCLC 830456403 .
  • Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec „Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich” (Wydanie III poszerzone i uzupełnione), wyd. Studio ARTA, Olsztyn 2001, ISBN 83-912840-2-6 (s. 83 – Albert Fleming przybrał nazwisko von Baysen-Bażeński)
  • S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna Tom II, s. 245
  • Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych familiom zostaiącym w Krolestwie Polskim, i Wielkim Xięstwie Litewskim / przez Piotra Nałęcza Małachowskiego ułożony, poprawiony, pomnożony i powtórnie do druku podany. 1809, s. 285
  • Księga herbowa rodów polskich. Cz. 1 / Juliusz Ostrowski 1879-1906. s. 32
  • Korona polska przy złotey wolnosci starożytnemi wszystkich kathedr, prowincyi y rycerstwa kleynotami ... ozdobiona ... podana przez X. Kaspra Niesieckiego ... T. 1 – Niesiecki, Kasper (1682-1744)
  • von Baysen: von Baysen-Bażeński HomePage. [dostęp 2008-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-06)].
  • p
  • d
  • e
powiat bartoszycki
pałace
zamki
powiat braniewski
pałace
zamki
powiat działdowski
dwory
pałace
zamki
powiat elbląski
pałace
zamki
powiat ełcki
zamki
powiat giżycki
zamki
powiat gołdapski
pałace
powiat iławski
dwory
pałace
zamki
powiat kętrzyński
dwory
  • Banaszki
pałace
zamki
powiat lidzbarski
pałace
zamki
powiat mrągowski
dwory
  • Boże
pałace
zamki
powiat nidzicki
zamki
powiat nowomiejski
dwory
pałace
zamki
powiat olecki
pałace
  • Cichy
zamki
powiat olsztyński
dwory
pałace
zamki
powiat ostródzki
dwory
pałace
zamki
powiat piski
zamki
powiat szczycieński
pałace
  • Zalesie
zamki
powiat węgorzewski
pałace
  • Dąbrówka
  • Dąbrówka Mała
  • Rudziszki
  • Sztynort
  • Więcki
zamki
Elbląg
pałace
zamki
Olsztyn
pałace
zamki
  • p
  • d
  • e
Gmina Orneta
Siedziba gminy
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie

Herb gminy Orneta