Baryton

Ten artykuł dotyczy głosu o nazwie Baryton. Zobacz też: Baryton (ujednoznacznienie).

Baryton (gr. barýtonos „niskobrzmiący” od barýs „ciężki; głęboki; silny” i tónos „lina; struna; napięcie”)[1] – głos męski, mieszczący się w środkowym zakresie skali głosu (niższy od tenoru, wyższy od basu). Skala barytonu chóralnego sięga od A do f 1, zaś solowego – od G do g 1, ale może być poszerzona zarówno w górę jak i w dół.

Wśród głosów barytonowych wyróżnia się baryton dramatyczny i baryton liryczny. Baryton dramatyczny jest to głos o ciemnej barwie, cechujący się szczególnie bogatym i pełnym brzmieniem oraz niską tessiturą (skala od G do f1). Z kolei baryton liryczny charakteryzuje jasna barwa o lekkim i ciepłym brzmieniu oraz wyższa tessitura niż baryton dramatyczny – skala od A do g1.

Śpiewacy operowi dysponujący tym głosem

  • Thomas Allen
  • Jerzy Artysz
  • Marcin Bronikowski
  • Dmitrij Chworostowski
  • Dietrich Fischer-Dieskau
  • Andrzej Dobber
  • Thomas Hampson
  • Andrzej Hiolski
  • Rienat Ibragimow
  • Mariusz Kwiecień
  • Muslim Magomajew
  • Artur Ruciński

Zobacz też

Zobacz hasło baryton w Wikisłowniku

Przypisy

  1. Władysław Kopaliński: tonacja; tonalność. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2017-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
Kontrola autorytatywna (rodzaj głosu):
  • LCCN: sh91003399
  • GND: 4392006-8
  • BnF: 125240747
  • BNCF: 65820
  • NKC: ph1205000
  • BNE: XX555266
  • J9U: 987007530003405171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: art/baritone-vocal-range
  • Universalis: baryton-voix